Martwy sad recenzja

„Martwy sad” Mieczysław Gorzka

Marcin przez to, o co zapytała go Kaśka, zaczął wspominać brata. Ile to już lat minęło odkąd jego bliźniak zniknął? 

Zakrzewskiego ze snu wyrwał dzwoniący telefon. Informacja o popełnionym morderstwie, błyskawicznie go otrzeźwia. Jadąc na miejsce zdarzenia, wspomina miniony dzień i rozmowę z przyjaciółką.
Nadkomisarz Sroka poinformował Marcina, iż zmarłą jest trzydziestopięcioletnia właścicielka domu. Kobieta zginęła od kilkudziesięciu ran, zadanych ostrym narzędziem. 
Zakrzewski czekając na prokuratora, postanowił zajrzeć do garażu znajdującego się na terenie posesji. 
Gdy wszedł do środka, od razu uderzył go, słodkawy zapach krwi. 
Zrozumiał, że popełnił duży błąd i morderca czai się gdzieś w mroku. W tej sekundzie otrzymał olbrzymi cios, a napastnik rzucił się do ucieczki. Marcin ruszył zanim, ale tamtego już nie było widać w zasięgu wzroku. Nagle poczuł kolejne uderzenie, po którym runął na ziemię. Morderca usiadł na nim, szepcząc mu coś do ucha:
„Wiesz, że widziałem, jak diabeł chodzi tam na palcach?”
Po tych wydarzeniach długo nie mógł się otrząsnąć. Raz, po raz, spoglądał na zdjęcie zaginionego brata i przypomniał sobie ich rozmowę sprzed trzydziestu lat, w których Rysiek użył dokładnie takich samych słów, jakie usłyszał dzisiaj od mordercy... 
Czy to tylko zbieg okoliczności? 
Tysiące pytań kłębiło mu się w głowie. 
Czy razem z przyjacielem, prokuratorem Grabskim i jego podwładną Pauliną Czerny, dojdą do prawdy? 
Jak daleko wstecz będą musieli spojrzeć...
                                                                                                                                                                                         
Wspaniały thriller, z wyrazistymi bohaterami. Bardzo dobrze poprowadzona fabuła, łączy wątek kryminalny z życiem prywatnym bohaterów. Jestem pod olbrzymim wrażeniem, gdyż wszystko jest spójne i dopracowane, przez co czyta się to znakomicie. 
Polecam! 

#bukowylas
#mieczysławgorzka
#renibook