Akuszerka z Sensburga recenzja

Wśród lekkich, sielskich opowieści o losach kobiet z małych miejscowości pierwsze miejsce pod względem jakości zajmują utwory Katarzyny Enerlich, która już dawno urzekła mnie swoimi historiami osadzonymi na ziemiach Warmii i Mazur. Bez zastanowienia sięgnęłam więc po jej najnowszą „Akuszerkę z Sensburga” i z całym przekonaniem mogę powiedzieć, że autorka z powodzeniem zaprezentowała poziom, do jakiego przyzwyczaiła mnie poprzednimi powieściami.

Tym razem pani Enerlich zabrała mnie w lata dwudzieste i trzydzieste XX wieku, by pokazać życie Stanisławy – młodej dziewczyny, która żyje szczęśliwie u boku zaradnego i dobrego męża, z którym zbudowali i urządzili skromny ale piękny domek i właśnie spodziewają się dziecka. Całe jej życie zmienia się całkowicie w jednym dniu, kiedy Edward nieszczęśliwie spada z drabiny, w wyniku czego umiera, a ona, patrząc na agonię ukochanego człowieka, zmuszona jest samodzielnie urodzić wyczekiwane dziecko. Na szczęście udaje się jej uniknąć wszelkich komplikacji, a dodatkowo trafia pod opiekę Wypyskiej  - miejscowej zielarki i akuszerki, która odkrywa w Stasi wrodzony talent do odnajdywania w naturze lekarstw na wszelkie choroby i od tej pory dziewczyna, pod okiem swojej mentorki, poszerza swoją wiedzę o właściwościach rosnących powszechnie ziół i staje się specjalistką. Jednocześnie uczy się akuszerki, pomagając Wypyskiej w jej pracy. W ten sposób odkrywa swoje powołanie i zaczyna jej być ciasno w małej wiosce. Kiedy więc nadarza się okazja, wyjeżdża do klasztoru w Eckertsdorf, by tam pod opieką siostry Galiny zdobywać nowe umiejętności i wiedzę. Jej marzeniem jest jednak szkoła pielęgniarska i położnicza oraz życie w Sensburgu, który jawi się jej jako miasto dobrobytu, niezwykłej jakości życia i luksusu. Wkrótce nadarza się okazja na spełnienie wszystkich marzeń, niestety narasta też zagrożenie ze strony Hitlera, który właśnie zdobył władzę w odległym Berlinie i zaprowadza porządki, które mają poszerzyć dostępną przestrzeń życiową Niemców kosztem przede wszystkim Żydów, ale również innych nacji.

Uwielbiam klimatyczne książki Katarzyny Enerlich. W swoich powieściach przedstawia ona tradycyjny świat, w którym natura jest sprzymierzeńcem dla każdego człowieka, który podejmie wysiłek, aby nauczyć się korzystać z jej dobrodziejstw. Oferuje nie tylko lekarstwo na większość dolegliwości, ale również dostarcza estetycznych wrażeń i pomaga się zrelaksować i zrealizować swoje marzenia. W „Akuszerce z Sensburga” natura gra rolę pierwszoplanową, pomaga, chroni, daje ukojenie. Mazury są tutaj rajem na ziemi, miejscem pełnym aromatycznych ziół, przepięknych kwiatów i leczniczych roślin, które tworzą tak sensualny klimat, że chce się wejść do tego świata i całkowicie w nim zapomnieć.

Jestem książką zachwycona, chociaż zaznaczam, że nie jest to literatura ambitna. W swojej kategorii jednak wskakuje na podium. Autorka dysponuje lekkim piórem i ma niezwykły talent do angażowania w swoje opisy wszystkich zmysłów. Czytając jej powieść można niemal poczuć aromaty, teksturę i smak ziół z okolicznych łąk, łączyć się w bólu z rodzącymi, słyszeć rozdzierający krzyk matek, którym odbiera się dzieci, zasłuchać się w ludowe podania i legendy, zachwycić się delikatnością perfum używanych przez mieszczańskie kobiety. Bardzo lubię też wszystkie postaci, które powołała do życia autorka. Stanisława jest silną kobietą, która sama musi stawić czoło wyzwaniom rzucanym przez życie, często wbrew woli i radom tak przecież bliskiej jej matki. Jest jednak na tyle uparta i zdeterminowana, by poświęcić wiele i zrealizować swoje marzenia, korzystać z okazji, które pojawiają się przed nią. Serdecznie polecam w te jesienne, deszczowe dni.