Ludzie i krowy recenzja

Krowy. Krowy łaciate, krowy rogate, krowy białogrzbiete i czerwone.
Krowy duże, krowy małe, cielątka, byczki i opasy.

Każdy z nas wie, jak wygląda to zwierzę. Niektórzy widzieli je na żywo, inni widzieli je tylko w telewizji. Są rasy bydła - jak szkocka rasa wyżynna, zwana przeze mnie pieszczotliwie Grzywką - które można odwiedzić w chorzowskim ZOO. Są takie, które często widzimy na wsiach.
Ale krowy Dziadka Rycha pasące się na wzgórzu z widokiem na Wisłę (wzgórze prima sort! i stado też! półtorej bańki minimum!) są absolutnie niezwykłe. W zasadzie, żeby być dokładnym: tak naprawdę wyjątkowa jest mniej więcej połowa stada wśród której prym wiedzie Krowia Trójca w osobach Bachy, Szalonej i wysokomlecznej rekordzistki Rzepichy.
Niesamowite zdolności krów odkrywa Ignaś - wnuk Dziadka Rycha. Jego nauczycielka, szacowna pani Lonia, sfrustrowana brakiem jakichkolwiek postępów swojego ucznia w dziedzinie języka polskiego pewnego dnia wyrzuciła z siebie mało pedagogiczne, ale jakże znamienne dla krów, zdanie:

Krowy, choć zmyślne i cwane bestie, nie kwapią się jednak z pokazywaniem swoich umiejętności światu. Może to i dobrze, bo na stado i pole Dziadka Rycha ostrzy zęby Mlecox&Maslox Company, ltd., których przedstawicielem jest podejrzany typ Buras. Targu jednak panowie dobić nie mogą, wszystko bowiem rozbija się o cenę - koncern sięga więc po zdecydowanie bardziej drastyczne środki w celu przejęcia upatrzonego pola i stada.

Poznajemy też elokwentnego sołtysa Porąbańca, który wydaje za mąż swoją pierworodną piękną córkę Fabiolę. Jej przyszły mąż, Roger Dentka, jest prawdopodobnie jedynym mężczyzną w całej Mlecznej Woli (i okolicach...), który nie wie lub nie zwraca większej uwagi na to, że Fabiola prowadzi dość aktywne i wyjątkowo bogate życie erotyczne nie przejmując się specjalnie takimi niuansami jak pojęcie wierności.
Dość szybko odkrywa to jednak doktor Krzysztof Stadny, który zwabiony informacjami pochodzącymi od swojej byłej-nie-byłej dziewczyny (to dość zagmatwana sytuacja, musicie się sami przekonać) przybywa do Mlecznej Woli zbadać stado Dziadka Rycha. Ma bowiem podejrzenie, że krowy te należą do zupełnie osobnego gatunku! Jeśli uda mi się to potwierdzić badaniami to będzie absolutny hit w akademickim świecie! I nie tylko!


Książka Andrzeja Piechockiego jest lekturą lekką, sympatyczną i doskonale oddającą przaśny (w pozytywnym znaczeniu tego słowa), swojski wiejski klimat. Autor wie o czym pisze i robi to z prawdziwym wyczuciem. W ,,Ludziach i krowach'' przejawia się też niesamowita miłość do tych ostatnich - ktoś, kto w ten sposób opisuje bydło, jego rozterki, przyjaźnie, animozje i zachowania musi je kochać.
No i przynajmniej tym razem blurb na okładce nie kłamał - jeśli szukacie powieści z której kart faktycznie ,,bije zapach siana, słychać śpiew ptaków, muczenie krów i szczekanie pasterskiego psa'' (Bobika) to doskonale trafiliście.



*Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl