Ciężar skóry recenzja

Nareszcie

Autor: @mewaczyta ·1 minuta
2024-01-07
Skomentuj
9 Polubień
Dobre opowiadania to coś, czego szukam nieustannie, a żeby je odnaleźć niejeden raz przedzieram się przez zarośla z niezgrabności i nieatrakcyjności. Sięgam po debiutantów lub autorów zupełnie mi nieznanych, a wszystko to dla chwili przyjemności. Literackiej rozkoszy zawartej w zgrabnej formie, która pomimo niewielkiej objętości potrafi zawładnąć sercem. I tak po wielu nieudanych spotkaniach natrafiam na zbiory pokroju „Ciężaru skóry“, które wynagradzają mi wszystko. Które są napisane tak ładnym językiem, że oczy lśnią mi z ekscytacji, a zawierają perspektywy tak złożone, że wzdycham z zachwytem.

Małgorzata Rejmer była mi zupełnie nieznaną autorką, ale już wiem, że popełniłam błąd nigdy nie czytając, co ma do powiedzenia o Albanii („Błoto słodsze niż miód“) czy Bukareszcie („Kurz i krew“). Literaturę faktu od literatury pięknej zwykle odgradza gruba linia, ale po zetknięciu z jej opowiadaniami jestem ogromnie ciekawa spojrzenia jaki ma na świat. Bohaterów bowiem nakreśliła z taką uwagą i wrzuciła ich do tak innych światów (chociażby geograficznych czy klasowych), że łatwo mogę sobie wyobrazić, jak odnajduje się wszędzie i zawsze, gdy chodzi o pisanie.

Opowiadania zawarte w zbiorze „Ciężar skóry“ zaglądają w mrok egzystencji ludzi. Jednostki wrzucone zostają do relacji wypełnionych przemocą, pustych mieszkań, od których ścian odbija się samotność czy do społeczeństw, jakie mają toksyczny wpływ na życie. Dominuje w nich cierpienie w wielu formach, a emocje są intensywne. Jest więc to literatura mocna, ale opisana na tyle ładnym językiem, że pochłanianie kolejnych stron kojarzy się jedynie z przyjemnością. Jest w tym i dojrzałe pióro, które wie jak kreować sylwetki, i pióro, spod którego narodzić mogą się jedynie szczere uczucia.

I tak oto w końcu, pierwszy raz od pewnego czasu, znalazłam polską autorkę, której opowiadania wywarły na mnie duże wrażenie. Nareszcie!



TW: przemoc psychiczna i fizyczna, samookaleczenie, uzależnienie od leków, napaść z nożem, myśli samobójcze, patologia ciąży, aborcja, zabójstwo/morderstwo, wojna, używki (w tym narkotyki), zaburzenia i choroby psychiczne, śmierć, seks, krzywda zwierzęcia

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-01-07
× 9 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Ciężar skóry
Ciężar skóry
Małgorzata Rejmer
7.8/10

Ciało, trauma, magia. Codzienna groza życia i marzenia o wolności. Autorka głośnych reportaży o Bałkanach powraca do prozy. Polska, Albania, Kosowo. Graniczne sytuacje zamknięte w jedenastu zmysło...

Komentarze
Ciężar skóry
Ciężar skóry
Małgorzata Rejmer
7.8/10
Ciało, trauma, magia. Codzienna groza życia i marzenia o wolności. Autorka głośnych reportaży o Bałkanach powraca do prozy. Polska, Albania, Kosowo. Graniczne sytuacje zamknięte w jedenastu zmysło...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @mewaczyta

Carmilla
Powrót gotyckiej perły

@Obrazek Historia o toksycznym uczuciu niestabilnej jednostki, które niesie ze sobą jedynie krzywdę. Brzydkiej duszy zamkniętej w pięknym ciele. Wykorzystanej dobroci ...

Recenzja książki Carmilla
Psalm dla zbudowanych w dziczy
Filozoficzny comfort book w świecie science-fiction.

Roboty zyskały samoświadomość i opuściły fabryki, by odkryć, czym jest piękno przyrody nieskalanej stopą człowieka. Ludzie natomiast musieli na nowo poukładać swoje funk...

Recenzja książki Psalm dla zbudowanych w dziczy

Nowe recenzje

Chłopak z sąsiedztwa
Patrz sercem nie oczami
@kd.mybooknow:

„Żadne dziecko ani żadna kobieta nie powinna przechodzić przez to, przez co my przechodziliśmy . Nikt nie powinien żyć...

Recenzja książki Chłopak z sąsiedztwa
100 dni bez słońca
Historia Tessy jest jedną z tych, obok której n...
@xbooklikex:

"- O rany - odzywa się. - Należysz do tego rodzaju ludzi? - To znaczy jakiego rodzaju? - pytam z uśmiechem. - Ludzi, kt...

Recenzja książki 100 dni bez słońca
Czas Adeptów
Nick i jego czas w MAOS
@maitiri_boo...:

„Sieć. Czas Adeptów” to powieść, która wciąga od pierwszej strony i nie pozwala oderwać się od lektury nawet na chwilę....

Recenzja książki Czas Adeptów
© 2007 - 2024 nakanapie.pl