Nawiedzony dom na wzgórzu recenzja

Shirley Jackson "Nawiedzony Dom na Wzgórzu".

Dom na Wzgórzu - osiemdziesięcioletni dom, w którym straszy. Tak twierdzą zapiski, tak twierdzą ludzie z pobliskiej wioski. Sam dom ma bardzo ciekawą historię. 

Doktor John Montague - doktor filozofii - postanawia wynająć dom i spisać to, co się w nim dzieje. Ma nadzieję na odnalezienie prawdy. Okiełznanie tajemnicy nawiedzonego domu. Do tego zadania zbiera kompanów: Eleanor, Theodora i Luke. Cała czwórka od samego początku będąc w domu dziwnie się zachowuje. Ale można powiedzieć, że historia należy do Eleanor.  

Denerwujący moment, gdy do grupki dołączają żona doktora i jej pomocnik Arthur. Działali mi na nerwy. Strasznie przerysowane postaci.

Czy uda im się rozgryźć tajemnicę nawiedzonego domu? Co tam tak naprawdę się wydarzyło? 

Mam bardzo mieszane uczucia. Dziwna, bardzo dziwna powieść. Niby lekka, nie straszna (raczej śmieszna), mimo wszystko wciągająca. Ale też bardzo niezrozumiała, denerwująca. Biorąc się do czytania nie byłam nastawiona na nic konkretnego. Czy się zawiodłam? Po części bardzo. Tak naprawdę nie dowiedziałam się, co się wydarzyło. Powieść tak jakby przymusowo ucięta. To mi się nie spodobało. Płytki koniec, zero wyjaśnienia, potraktowanie bohaterów jak wyrzutków. Jedno zdanie i koniec. 

Podsumowując. Do przeczytania. Ale nie liczyłabym na zapamiętanie. Taka przyjemna lektura na raz. Cieszę się, że nie kupiłam książki. 😉