Nic tu po was recenzja

Lilian i Madison poznały się w elitarnej szkole z internatem. Nie trzeba być wyjątkowo spostrzegawczym by zorientować się, że dzieli je praktycznie wszystko – od statusu społecznego, przez priorytety życiowe, po urodę. Madison to ta ładniejsza i bogatsza. Lilian mniej zamożna i nie przywiązująca się do wyglądu. W wyniku incydentu spowodowanego przez Madison, Lilian musi opuścić szkołę. Zadziwiające, że fakt ten nie wpływa na zerwanie znajomości – kobiety korespondują ze sobą nawet po zakończeniu szkoły. Pewnego dnia Madison składa Lilian nietypową propozycję, by została opiekunką pasierbów Madison. Nic w tym dziwnego poza faktem, że bliźnięta cierpią na nietypową przypadłość – w przeróżnych sytuacjach (stres, zdenerwowanie, podekscytowanie) ich skóra zajmuje się żywym ogniem, nie robiąc im żadnej krzywdy.

Powieść Kevina Wilsona „Nic tu po was” napisana jest w lekki sposób, jednocześnie niosąc ze sobą ważne przesłanie, które każdy czytelnik może zinterpretować na swój sposób. Rozbraja swoją szczerością i oryginalnością. Nie ma tu szybko biegnącej akcji, nie ma rozbudowanej fabuły, nie ma rozbudowanych rysów postaci, a całość czyta się z ogromną przyjemnością. Pod przykrywką absurdu Wilson pokazuje jak różne mogą być rodzinne dramaty, wskazuje na złe zachowanie osób dążących do władzy.

„Nic tu po was” wciąga i hipnotyzuje. Perypetie płonących bliźniaków, choć podszyte absurdem i lekko surrealistyczne, sprawiają że współczujemy i kibicujemy bohaterom. To powieść niezwykle mądra, która wypełniona jest ważnymi przesłaniami – co może znaczyć rodzina i czy jest najważniejszym elementem w życiu?, czym jest przyjaźń?, czy w imię przyjaźni zawsze trzeba wybaczać?, czym jest normalność?

To historia o odpowiedzialności, różnych obliczach miłości i o potrzebie poczucia przynależności. Nie jest doskonała, choćby dlatego, że mogła być bardziej rozwinięta, mogła być mniej absurdalna, ale i tak w trakcie lektury bawiłam się świetnie. Czytajcie, warto!



Cytat z książki:
"Byłam wobec siebie na tyle szczera, by wiedzieć, że spokojnie mogę zacząć od zera, bo w moim życiu nie ma nic, za czym mogłabym tęsknić."