Recenzja książki Jestem Marysia i chyba się zabiję dzisiaj




"Jestem Wenesday Adams i Gwen Stefan.
Czarnym i białym".
"Jestem Marysia i chyba się zabiję dzisiaj..."

Polska piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka, producentka muzyczna oraz projektantka ubrań tym razem zadebiutowała książką "Jestem Marysia...", a ja muszę się przyznać, że dopiero dzięki tej książce dowiedziałam się, że taka dziewczyna istnieje.
Parę dni nadrabiałam jej kawałki i bardzo spodobały mi się teksty, bo Mery robi w nich, co tylko chce!

Nie inaczej jest z książką, ona też robi wrażenie i przyciąga zarówno stroną graficzną, jak i będzie idealna dla każdego, kto lubi grę słowem, sarkazm, ironię i poczucie humoru! Ale przede wszystkim będzie idealna dla fanów Mery Spolsky.
Cały zestaw mi pasuje i biorę to!!!

Tutaj bowiem, w tych strzępkach myśli i wspomnień przeplatanych z tekstami piosenek i wierszy, z rymami i czasem bez, natraficie na pewnego rodzaju analizę, o jaką pokusiła się Mery, biorąc na tapetę samą siebie, własne zachowania, życie i przemyślenia.
Autorefleksja rymowana w sarkastycznej postaci pełna barw i słodyczy, ale i momentów smutnych, również tych wręcz żenujących, o których Mery nie boi się napisać. Szczerość do bólu wylewa się z tej książki, taka wprost i taka zaszyta między wierszami, w Marysinej "spolskości".

Zgadzam się z tym, że "Jestem Marysia..." to połączenie pamiętnika z manifestem kobiety dzisiejszej rzeczywistości, która ma swój rozum i nie boi się oceniać tego, co się dzieje w koło, choć ocena taka, z wiadomych względów, może być szkodliwa dla wypowiadającego się.
Zgadzam się też z tym, że nie każdemu ta forma będzie odpowiadać, a znajdą się i tacy, którzy powiedzą: nuda.
Może i tak, ale za to wieści na temat "GWIAZDKI" z pierwszej ręki.

Marysia ma dwadzieścia sześć lat.
Dużo się śmieje, przez co jej dołeczek w lewym policzku na pewno cudnie urzeka.
Dużo ryczy w poduszkę, bo chyba zbyt często zadręcza się różnymi myślami.
Ma od nich wielki chaos w głowie.
Marysia swoje myśli przelewa na papier.
My zaglądamy i widzimy świat jej oczami.
Świat rozebrany na czynniki pierwsze...

Fajne spotkanie. Polecam!