Czas wilka. Powojenne losy Niemców recenzja

"Czas wilka. Powojenne losy Niemców" Harald Jähner

Gdy w roku 1945 wojna dobiegła końca, zwyciężone Niemcy zostały podzielone na cztery strefy okupacyjne. Przedwojenna potęga gospodarcza, militarna, finansowa na czele z samozwańczym wodzem obecnie przedstawia sobą obraz zniszczenia — miasta obrócone w ruiny skutkiem nalotów alianckich, fale uchodźców i życie toczące się wśród zgliszczy.
"Czas wilka" to książka rozprawiająca, jak wskazuje tytuł, o powojennych losach mieszkańców byłej III Rzeszy. Przez całe życie, cały okres edukacji wpaja nam się głównie informacje z powojennego życia obywateli Polski, Ameryki czy Wielkiej Brytanii, a o Niemcach cisza, ich równie traumatyczne przeżycia pomijane są milczeniem. Autor sumiennie, niezwykle skrupulatnie i dogłębnie zarysował w tymże reportażu powojenną perspektywę z punktu widzenia Niemca wciąż postrzeganego jako agresora, nazistę. Naszkicowana przez Jähner'a panorama terenów obecnych Niemiec tuż po zakończeniu działań wojennych jest wstrząsająca, wywołująca dreszcz przerażenia, zdumienia wielkością zniszczeń, ilością ofiar, które pochłonęła wojna. Mimo że jestem już po lekturze książki, to przed oczami wciąż stoją mi obrazy, których codziennością, okrutnością losu autor wbija czytelnika w fotel i sprawia, że zastanawiamy się nad tym, co my bylibyśmy w stanie zrobić na miejscu przedstawionych postaci. Byli to ludzie, których wojna zniszczyła psychicznie i fizycznie, pogryzła i nagle wypluła, tylko po to, by w późniejszym życiu musieli mierzyć się z traumą i zaburzeniami. A wszystko to w czasach, gdzie walizka (!) była towarem deficytowym.
W "Czasie wilka" nie została pominięta kwestia roli kobiet w odbudowie miast. Są to historie podnoszące na duchu, choć ciężkie. Czytając o tych kobietach, bohaterkach w naszych sercach budzi się podziw dla nich, dla tego, co zrobiły w celu zapewnienia godnego życia swoim rodzinom.
Jednak reportaż ten nie ma samych walorów. Lekturę utrudniał mi styl pisania Jähner'a, który wydawał mi się bardzo siermiężny, jałowy, momentami nawet niewyszukany. Szkoda, że autor nie dołączył do pozycji większej ilości relacji osób pamiętających przesiedlenia, sytuację kryzysu gospodarczego w Niemczech.
Podsumowując, książkę mogę polecić, ale jest ona, moim zdaniem, jednym z "przeciętniaków", pomimo iż autor podchodzi do podejmowanego tematu bardzo profesjonalnie.
⭐5,75/10

Za egzemplarz książki dziękuję wydawnictwu Poznańskiemu.