Recenzja książki Zdarzyło się nad jeziorem Mystic

„Zdarzyło się nad jeziorem Mystic” Kristen Hannah z tą pozycją zetknęłam się pierwszy raz 10 lat temu, kiedy przeczytałam już wszystkie książki ze swojej półki, sięgnęłam po losową książkę z półki mojej mamy. Książkę pochłonęłam w jeden wieczór i niesamowicie mnie wzruszyła. Kiedy teraz zobaczyłam ją na legimi w nowościach nie zastanawiałam się ani minuty, od razu ją ściągnęłam i zabrałam się za lekturę. Byłam ogromnie ciekawa, czy wzruszy mnie tak samo.

Główna bohaterka w jednej chwili traci wszystko co budowała przez wiele lat, od swojego męża słyszy słowa, których nie chciałaby usłyszeć żadna kobieta. Mąż oznajmia jej, że kocha inną kobietę i chce się rozwieść. Bohaterka staje przed trudnymi wyborami i musi nauczyć się zadbać o samą siebie, postanawia więc pojechać do swojego rodzinnego miasteczka - Mystic. Autorka w swojej powieści porusza wiele trudnych wątków, historia Annie nie jest jedynym złamanym życiem ukazanym w książce. Annie przyjeżdżając do swojego rodzinnego miasteczka dowiaduje się, że jej najlepsza przyjaciółka nie żyje, a jej mąż został sam z dzieckiem, które "znika".

"Zdarzyło się nad jeziorem Mystic" jest niewątpliwie smutną książką, historie w niej opisane chwytają czytelnika za serce. Pomimo wielu smutnych, często nawet tragicznych wydarzeń, książka ta pozostawia czytelnika z lekkim uśmiechem na twarzy i pokazuje, że sytuacje, które często wydają nam się być końcem świata - wcale nimi nie są i z każdej sytuacji jest wyjście, a życie potrafi nas pozytywnie zaskoczyć.

Czytając książkę ponownie, nie zawiodłam się. Historia wciągnęła mnie tak samo, a i łez nie było mniej niż za pierwszym razem. Z ręką na sercu mogę stwierdzić, że jest to jedna z lepszych książek, które czytałam. Jest to jedyna książka autorki, którą miałam przyjemność czytać, ale wiem, że na pewno nie ostatnia, bardzo przypadł mi do gustu styl pisania autorki, a historia zawarta na stronach książki niesamowicie mnie urzekła. Jestem pewna, że za kolejnych 10 lat sięgnę po nią znowu, by powrócić nad jezioro Mystic i uronić kilka łez wzruszenia.