Recenzja książki Zefiryna i księga uroków




Księżniczka powinna być elegancka, czasami niedostępna i najlepiej miła. Powinna wiedzieć, jak zachować się przy stole, a jej delikatny uśmiech zawsze powinien gościć na jej twarzy. Nigdy zbyt lekki, nigdy zbyt szeroki. Powinna być ozdobą dworu i dumą królestwa. Zefiryna była jednak przeciwieństwem takiej osoby. Wychowując się obok swojego brata bliźniaka ciągle uciekała z lekcji manier, by uczyć się posługiwać mieczem. Chodziła po drzewach, wskakiwala do wody i za nic miała krzywe spojrzenia innych. Chciała zasnąć i obudzić się jako piratka. Chciała odkrywać świat i przeżywać przygody. Pokonywać zło i ratować innych z opresji.

Najbliższą jej osobą zawsze był brat bliźniak. Zawsze razem, zawsze obok. Nadszedł jednak wiek, gdy ich drogi musiały się rozstać. Pierwszy raz. On miał udać się na turniej rycerski, ona dostała zaproszenie od księżniczki Linnei. Razem przeżyli wiele przygód, ale nadszedł czas, by Zefiryna — wiecznie wtykająca nos w nie swoje sprawy i nie potrafiącą się poddać — doświadczyła własnych. A to, co miało na nią czekać na dworze w Sarbancji na długo miało krążyć w pamięci ludzi.

Naiwna historia z drobnymi zgrzycikami, ale pełna wdzięku. Nie wiem, czy „Zefiryna i księga uroków" to książka dobra, ale czytelnik łatwo może ją pokochać. Właściwie to trudno tego nie zrobić, gdy Sasza Hady pisze z takim wdziękiem. Czyta się to lekko, a uśmiech jedynie na moment znika z naszej twarzy. Od pierwszych rozdziałów można przepaść i dopiero po przeczytaniu całości wrócić do świata. Bo powieść wciąga. Czytelnik naprawdę dobrze bawi się podczas czytania, nie ma czasu na nudę, a obserwowanie tak dobrze wykreowany bohaterów dostarcza ogromu przyjemności. Wszyscy są interesujący, wszyscy mają wady i zalety. Poznajemy ich od kilku stron i próbujemy wyrobić sobie na ich temat zdanie, choć nie wszystko jest takie, jakie początkowo się zdaje.

„Zefiryna i Księga uroków" to powieść wdzięczna i ciekawa. Jest w niej magia, jest przyjaźń i jest poświęcenie. Autorka nawet pamięta o subtelnym wątku niemalże romantycznym, który dodaje barw. Jeśli lubicie pozycje przygodowe, z dobrze wykreowanym bohaterami i wszędzie obecną magią — dobrze trafiliście. Sasza Hady zdecydowanie zainteresowała mnie swoją osobą i aż mam ochotę sięgnąć po jej kryminały, które dotychczas pisywała.