Bilet dla zabójcy recenzja

O nie, Panie Wójciku!

Czy naprawdę chcemy wracać – choćby myślami, choćby podczas lektury – do czasów pandemii? Do tych zakazów i nakazów? Pierwszy raz na kartach powieści spotkałam się z tak mocnym nawiązaniem do maseczek, szczepionek, unikaniem zgromadzeń. I nie do końca to kupuje. Szczególnie, że dziś jesteśmy mądrzejsi o kilka kwestii.

Zdążyłam poznać styl autora za sprawą kilku jego wcześniejszych powieści, więc wiedziałam czego mogę się spodziewać. Fabularnie jest jak zawsze – sporo postaci, dużo wątków, które stopniowo na różnych etapach się przenikają. W podziemiach Dworca Centralnego zostają znalezione zwłoki mężczyzny z rozbitą czaszką, zdarzenie nie przypomina wypadku. W ciągu ostatnich miesięcy zginęło kilka osób w podobny sposób. Z komisariatu kolejowego policji do pracy nad sprawą Trepanatora dołącza Olga Bojko. Kobieta szybko znajduje wspólny wątek i szereg podobieństw między zabójstwami sprzed ćwierć wieku, a trupem z Dworca. Czy Oldze uda się rozwiązać zagadkę mordercy z młotkiem? Drugim bohaterem wysuwającym się na prowadzenie jest Kacper Słubicki – kiedyś nauczyciel w-f, teraz konduktor. Mężczyzna nie cieszy się dobrą sławą w mieście, w przeszłości podjął niechlubne decyzje które mały duży wpływ na jego życie. Jaka będzie rola Kacpra w sprawie Trepanatora?

“Bilet dla zabójcy” to kryminał utrzymany w mrocznym klimacie. Skąd w tytule bilet? Pociągów w powieści jest sporo – ofiary podróżowały pociągiem relacji Działdowo-Warszawa, bohaterowie to albo konduktorzy, albo osoby mocno z koleją związane. Powieść jest wielowątkowa, spakowana na ponad sześciuset stronach. Wójcik umie przyciągnąć i utrzymać uwagę czytelnika, w historię „wchodzi się” od razu. Kolejne rozdziały tylko uświadamiają, że pomysł na historię był dopracowany w najmniejszych szczegółach. Bohaterowie są realistyczni, bez wydumanych cech charakteru. Wątki obyczajowe nie dominują, a jedynie uzupełniają i wypełniają ten kryminalny.

Zalety – dynamicznie prowadzone śledztwo, klimat prowincji, bohaterowie z wyróżniającymi ich cechami, umiejscowienie wydarzeń na kolei, intryga i zbudowana na jej bazie fabuła, wątki społeczne (alkoholizm, bezdomność, depresja, ostracyzm społeczny), skomplikowanie zagadki, że do końca nie wiemy kto jest mordercą. Wady – powrót do czasów pandemii, mnożenie wątków (i bohaterów), które wymusza duże skuszenie i sprawia, że łatwo można się pogubić.

Czytajcie, polecam (jak i inne książki Wójcika)!

Do tego pociągu wsiadacie na własną odpowiedzialność…


Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.