Bilet dla zabójcy

Książka jest powieścią obyczajową, a dopiero wokół historii bohaterów naszkicowany jest wątek kryminalny. Sięgnęłam po nią głównie z powodu lokalizacji, którą znam. Seryjny morderca grasuje w pociągu relacji Warszawa — Działdowo. Tu niestety szału nie było. Autor ujawnił, że dopiero w trakcie pisania wybrał się pociągiem w podróż do Działdowa i to dało się odczuć. Nie przyłożył się też do zrobienia researchu i poznania historii opisywanych miejscowości. Nie słyszałam, żeby ktoś kiedykolwiek powiedział, że wychował się na Wzniesieniach Mławskich. To nazwa przeczytana na mapach, która nie jest używana. Jedna z bohaterek ironicznie powiedziała o Ciechanowie, że jest to miasto "seksu i biznesu". To miasto ani nie jest wyjątkowo rozwinięte, ani zacofane, więc kompletnie nie zrozumiałam, co miała na myśli Agata.
Co do samej historii może i była zagmatwana, ale na tyle rozcieńczona wątkami pobocznymi, że nie była w stanie utrzymać we mnie poziomu zainteresowania. Męczyłam się na tych 640 stronach, a wystarczyło ograniczyć objętość o połowę i odbiór byłby zupełnie inny.

Moje ostatnia książka w tym roku to "Bilet dla zabójcy", zdecydowanie polecam. Mamy tu ponad 600 stron bardzo interesującego kryminału.

Akcja toczy się na przełomie 2021/2022 roku, w czasie pandemii. Na Dworcu Centralnym znaleziono zwłoki mężczyzny z rozbitą czaszką. Okazuje się, że podobnych morderstw było więcej – a wszystkie popełnione w tym samym pociągu na trasie Działdowo Warszawa. Dodatkowo są to morderstwa bardzo podobne do popełnionych ćwierć wieku temu.

"Bilet dla zabójcy" to wciągająca historia, która trzyma w napięciu do samego końca. Autor zaskoczył zakończeniem, tego nie dało się przewidzieć czytając kryminał. Mamy tu wiele wątków, wiele wyrazistych bohaterów, akcja toczy się bardzo dynamicznie. Autor poruszył również kwestie społeczne – bezdomność, alkoholizm, dyskryminacja.

Szukacie dobrej lektury? Polecam "Bilet dla zabójcy", to idealna książka na długie, zimowe wieczory.

Do tej pory miałam okazję przeczytać tylko jedną powieść Wojciecha Wójcika. Były to "Odmęty śmierci" i po ich lekturze nie zastanawiałam się ani chwili, kiedy pojawiła się możliwość zrecenzowania najnowszego kryminału autora.

Na Dworcu Centralnym w Warszawie zostaje znaleziony martwy mężczyzna. Ktoś pozbawił go życia uderzeniem w głowę. Miejsca, w którym go znaleziono, nie obejmuje dworcowy monitoring. Nikt nic nie widział, chociaż niedaleko jest przystanek autobusowy. Szybko okazuje się, że narzędziem zbrodni mógł być młotek, a zabójstwo Zajcewa, obywatela Ukrainy, nie jest pierwszym tego typu w ostatnim czasie. Wcześniejsze zbrodnie odkryto na trasie pociągu relacji Działdowo - Warszawa. O co chodzi? Kto morduje pozornie niezwiązane ze sobą osoby uderzeniem w głowę? Czy obecne zbrodnie mają związek z serią zabójstw sprzed lat?

Śledztwo prowadzi między innymi doświadczona policjantka pochodząca z Ukrainy, Olga Bojko, która przyjechała do Polski, licząc na lepszą przyszłość w tym kraju. Konkretna, dynamiczna i uparta kobieta wraz z zespołem rozpracowuje kolejne elementy układanki.

Autor świetnie dopracował charaktery swoich postaci. Są naprawdę realistyczne, z całym dobrodziejstwem inwentarza, jak to się mówi. Olga jest twardą babką, która mimo iż przebywa w Polsce od dawna, wciąż zmaga się z niew...

,,Szeroko otwarte, nieruchome oczy nie świadczyły jeszcze o śmierci (...) Wszelkie wątpliwości rozwiewał jednak kształt jego czaszki. Była z jednej strony spłaszczona. Jakby przejechał po niej tir".

Przed wami kryminał na 633 strony, który nie jest jednoznaczny. Autor duży nacisk daje tutaj na rozmysły psychologiczne każdej osoby, która się tutaj pojawi. Nie można powiedzieć, aby ktoś nie był tutaj inteligentny, gdyż mierzą swoje siły na zamiary, a tym samym sposoby albo ucieczki, albo pościgu, lub ukrycia. Mamy tutaj dokładnie ukazane kto co robi, jak ucieka, to co mija i jak się porusza. Denat, który tu się pojawia początkowo nie zwraca naszej uwagi, gdyż opisy wskazują, że ta postać żyje, choć się nie rusza. Dopiero później czytamy w jakim stanie była jego ukryta strona ciała. Poznając myśli postaci dowiadujemy się w jakim są stanie psychicznym oraz jak bardzo potrzebują pomocy. Zaskakującym dla mnie motywem było to, że nie jest to tylko zwykły kryminał. Pociągnięty został o osobę jakby psychicznie chorą, choć zdrową na umyśle. Jedni bowiem stają się bestiami, które chcą zabijać, a inni robią to z określonych powodów, jakby coś budziło ich zapłon i skłaniało do działania. Taką zagadką był tutaj wagon w ekspresie Świętowit. Okazuje się bowiem, że ma on rzeczy wspólne z innymi niewyjaśnionymi rzeczami, które będziemy mogli poznać. Również przeszłość postaci jest tutaj poruszana. I cokolwiek się tutaj dzieje, mamy na to dłuższe momenty, bo rozdziały są naprawdę ...