Pożycie recenzja

Piotr Brencz stworzył powieść o swoim imienniku, jednostce zagubionej, ogarniętej nałogiem oraz osaczonej przez nadmiar uczuć, jakie nieustannie przeżywa po zerwaniu. Czas w jego przypadku zdaje się nie leczyć ran, alkohol udaje jedyny ratunek, relacje z innymi stają się coraz bardziej skomplikowane. Znajomi dzielą się na fronty, samotność wraz z kolejnymi stronami jedynie rośnie. Piotr chce „nie skwierczeć już na tej patelni“, chce „żeby ból minął, poszedł sobie“, ale w praktyce jego przeżywanie straty dostarcza mu jeszcze więcej cierpienia. Miota się, krzyczy, płacze, pogrąża w obsesji... Odpycha czytelnika w wielu aspektach, ale to jednostka wykreowana w pełnej gamie kolorów, zbudowana jakby z krwi i kości, nie jedynie zgrabnych zdań. Trudno go lubić, trudno w jakimś stopniu mu nie współczuć.

Historia ta balansuje na braku dosłowności w kilku kluczowych momentach, na pijackich błędach, zamglonych wspomnieniach z czasu, gdy procenty zalewają bohatera. Relacje czasami wydają się głębokie, a jedynie szczątkowo nakreślone lub płytkie, ale opisane z uwagą. W fabule pojawiają się nawet fragmenty, które odbiegają od całości, a jednocześnie na płaszczyźnie emocjonalnej zdają się być na miejscu. Stanowią zabieg specyficzny, nie dla każdego, ale niewątpliwie interesujący.

„Pożycie“ stanowi więc nietuzinkową powieść o staczaniu, samotności i zrezygnowaniu. Braku siły oraz marazmie, z którego wybudza jedynie alkohol. Wyrzutach sumienia, zapętleniu wspomnień.Jest to również coś na kształt drogi ku wstawaniu z kolan, odnajdywaniu nowej przyszłości. Napisana ładnie, zgrabnie, ale nie na tyle, bym mogła o niej powiedzieć więcej dobrego. Z jednej prostej przyczyny — nie była to powieść dla mnie. Nie jest to jednak wadą utworu samego w sobie. Piotr Brencz dobrze opisał pewien moment życia, pewne emocje i pewne decyzje. Kilka spraw można poddać wątpliwość, szczególnie bliżej końca, mogą czytelnika nie zadowolić, ale to swoją drogą. Widziałam głosy zachwytu. Dla mnie była to jednak powieść po prostu „okej“. Momentami uciążliwa, ale jako całość wypadająca przyzwoicie. Łatwa do odłożenia w czasie lektury lub wymazana z pamięci zaraz po niej.


Książka pochodzi z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.