Telefonistka z ulicy Próżnej recenzja

Kiedyś tajemnicą poliszynela było, że niektóre rozmowy, nie powinny odbywać się przy użyciu telefonu. Lepiej informacjami było dzielić się w cztery oczy. Mogły zostać podsłuchane i przekazane innym osobom. Teraz w dobie cyfryzacji i social mediów sami z wielką ochotą dzielimy się swoją prywatnością, umożliwiamy innym obserwowanie tego co dzieje się w naszym życiu. Każde nasze pojawienie w sieci zostawia po sobie ślad i łatwo nas namierzyć. Komunikujemy się beztrosko i niefrasobliwie ze sobą przy pomocy różnych aplikacji, komunikatorów, nie przejmując się zupełnie tym, że cały czas jesteśmy śledzeni. Wtedy u schyłku XIX wieku, kiedy telefon był wynalazkiem jeszcze niezbyt popularnym, dostępnym dla wybranych, abonenci byli ostrożni, zdając sobie sprawę, że mogą być podsłuchiwani. Na nic jednak taka ostrożność, posługiwanie się pseudonimami, gdy ma się do czynienia z szarą myszką o niesamowitym głosie i bystrym umyśle. Hanka Kabała przez swą ciekawość wpakowała się w kabałę. (swoją drogą ciekawa gra skojarzeń) i tak zaczyna się ta powieść obyczajowa z nutką kryminału osadzona w czasach wielkich zmian.

Wydarzenia rozgrywają się w 1899 roku, u progu ery rozpędzającego się przemysłu. Hanka jest pracownicą ówczesnej centrali telefonicznej. Nie jest to praca jej marzeń, ale dziewczyna o urodzie telefonicznej, szara myszka wyróżniająca się tylko głosem, nie może liczyć na nic więcej. W tamtym okresie niezależność finansowa kobiety była czymś nobilitującym, więc jakiś czas dziewczyna czuła się spełniona w pracy. Wkrótce jednak dociera do niej, że nie żyje, lecz wegetuje bez konkretnego celu. Zachwyt nad pracą szybko przeradza się w znużenie. Dochodzi do wniosku, że jest nic nieznaczącym trybikiem w telekomunikacyjnej maszynie. Robiła to co do niej należało, ale już bez entuzjazmu, aż do pewnej nocy kiedy to łamiąc etykę zawodową, podsłuchuje rozmowę telefoniczną, która jest początkiem lawiny nieoczekiwanych zdarzeń. Dotychczasowa nuda, na którą tak narzekała, zmieniła się raptem w pasmo niebezpiecznych przygód.

Akcja rozpędza się powoli niczym lokomotywa, ale raz wprawiona w ruch nie potrafi się zatrzymać. Hanka, która na co dzień nie zwraca niczyjej uwagi, wykazuje się niezwykłą inteligencją i mistrzynią kojarzenia faktów. Dla typków spod ciemnej gwiazdy i nieważne, że są to dobrze ustosunkowani i bogaci ludzie, lepiej by było jej nie spotkać. Dociekliwej dziewczynie nic nie umknie uwagi i chociaż zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństw, które na nią czyhają, nie zamierza odpuścić. Sprawiedliwości musi stać się za dość.

Hanka wymyka się wszelkim stereotypom, jakie w tych czasach nakładała na kobiety tradycja i polskie wzorce kulturowe. Dziewczyna imponuje swoją postawą, zwłaszcza w krytycznych momentach, zaskakuje czynami i słowami. W chwilach, gdy jej zdrowie i życie było zagrożone, a ona nie poddaje się i szuka drogi wyjścia. W sytuacjach bez wyjścia Hanka może liczyć na pomoc i wsparcie swoich przyjaciółek, swoją drogą bardzo oryginalnych postaci. Nie ma chyba lepszej broni od grona rozwścieczonych kobiet, które zrobią dla siebie wszystko, znacznie więcej niż organy ścigania.

Autorka napisała niebanalną powieść, gdzie osią fabuły jest intryga kryminalna, w którą wplątała się główna bohaterka na tle ważnych zmian społecznych w tamtym okresie, z telefonami w roli głównej. Weronice Wierzchowskiej udało się świetnie odtworzyć klimat Warszawy sprzed wieków. Dla mieszkańców stolicy porównanie współczesnego miasta z tym przedstawionym w książce może być dodatkową atrakcją.

Wierzchowska w swojej powieści podkreśla, że każdy z nas jest na swój sposób wyjątkowy, że nie wygląd decyduje o tym, jakim kto jest człowiekiem. Wiernie odmalowuje rzeczywistość, dbając przy tym o detale takie jak wygląd stolicy, wnętrza pomieszczeń, stroje, zachowania bohaterów i sposób ich wysławiania się, które są świetnym dodatkiem uzupełniającym całość.

Bawiłam się doskonale, czytając o perypetiach Hanki i jej przyjaciółek.

Ta książka jest pięknie i mądrze napisana, a fabuła poparta dużą wiedzą historyczną (znalazłam w niej postać Doktor Anny Dobrskiej, pierwszej lekarki na ziemiach polskich) Kobieta potrafi, kobieta może. Nie oceniajmy ludzi po wyglądzie, uroda to nie wszystko, bo przemija, a dobre serce pozostaje. Czytajmy takie książki, bo krzepią serce.

„Zadawanie się z bogaczami, z arystokracją i tym podobnymi istotami, pochodzącymi z innego świata, mającymi inne pragnienia i priorytety to pakowanie się w kłopoty[…]Ale siostry ci pomogą się wykaraskać, o ile jeszcze żyjesz…”

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.