Cisza białego miasta recenzja

           

Wszystko zaczyna się, kiedy na nowo, w miasteczku Vitoria, zostają znalezione kolejne zwłoki dwóch osób, zaskakująco podobnych do zabójstw sprzed dwudziestu lat. Mianowicie zostają znalezione zwłoki dwóch noworodków, następnie pięcioletnich dzieci.. 

                                                                          

Skazany za tamte zbrodnie Tasio Oritz de Zarate ma wyjść na przepustkę, dokładnie dwadzieścia lat później. Jednak jeszcze przebywa w zakładzie karnym kiedy odbywają się kolejne morderstwa. Jak to możliwe? Czy ktoś kontynuuje jego zbrodnie? Czy to zupełnie ktoś inny mordował? Czy może ma wspólnika na zewnątrz? Te zaskakująco trudne pytania przez cały czas towarzyszą czytelnikowi. 

                                  

Sprawa nie jest taka prosta, śledczy Unai Lopez de Ayala, wraz z koleżanką po fachu Estibaliz Ruiz de Gauna za wszelką cenę nie chcą dopuścić do pojawienia się nowych ofiar. Jednak zabójca jest zawsze o krok przed nimi. Zaskakująco, a jednak. Para śledczych zaczyna tracić wiarę w ocalenie kolejnej dwójki osób i jednocześnie Unai zaczyna bać się o swoje życie. Wszystko według wcześniej popełnionych zbrodni, jednak kto morduje kiedy, skazany dalej przebywa w więzieniu? 

    

Autorka Eva Garcia Saenz de Urturi napisała naprawdę godną polecenia książkę. Pełna intrygujących tajemnic, idealnie stworzyła tę powieść. Niezwykle dopracowana i strona za stroną nie pozwala się oderwać od książki. Poznajemy również historię miasteczka, jego zabytki i niesamowite miejsca, które czytelnik chciałby poznać. 

 

Czytając myślisz, że zostajesz naprowadzony na mordercę, przecież są na niego dowody, niby to takie oczywiste jednak nic bardziej mylnego. Doskonale poprowadzona gra, jesteśmy wodzeni za nos w pięknym stylu. Autorka tak skonstruowała opowieść, że zakończenie zbija z tropu i jednocześnie chce się przeczytać kolejną część. 

Jeśli chcecie naprawdę dobrego i charakterystycznego kryminału, to nie możecie przejść obojętnie obok tej książki.