Położna z Auschwitz recenzja

Bardzo ciężko mi tak na gorąco pisać o wrażeniach... Wiem jednak, że upłynie bardzo dużo czasu, zanim część emocji po przeczytaniu tej książki osiądzie gdzieś w zakamarkach mojego serca i pozostanie tam już na zawsze. Takie książki zawsze pozostawiają po sobie ślad... Bo nie mogę i nie chce zapomnieć!

Jestem matką trójki wspaniałych dzieci ❤️ i wiem czym jest poród, miłość do dziecka...ona jest jedyną bezwarunkową, bezgraniczną.Dlatego podczas czytania moje serce krwawiło i krwawi... Pewnie znasz ten moment, chwilę pierwszy krzyk i tulenie w ramionach kruchej istoty, miałam to szczęście przeżyć i dzielić się tą radością z innymi... ONE nie miały takich możliwości, rodziły wśród szczurów, w bardzo trudnych warunkach, na piecu okrytym tylko kocem... Jedynym światełkiem i nadzieją była Stanisława Leszczyńska (Mama ). Była Aniołem w tym piekle, piekle na ziemi. Sprawnie i z pełnym zaangażowaniem oraz fachową wiedzą odbierała porody, które wszystkie zakończyły się powodzeniem.Wspierała, chroniła matki którym na siłę odebrano dzieci i wysłano je na śmierć lub do adopcji w niemieckich rodzinach, nadmienić trzeba że wiele z nich uniknęło potwornych eksperymentów. Pełna empatii z sercem na dłoni wspierała każda rodzącą bez względu na narodowość. Nieznane jej były uczucia nienawiści i pogardy. Ryzykowała wiele w tym swoim życiem, nie wykonując rozkazów bezwzględnego Josefa Mengele, a jednak robiła to z pełną odwagą, bo właśnie to Życie miało dla niej największą wartość.
Wstrząsająca, wzruszająca i bardzo dramatyczna powieść, obok której nie można przejść obojętnie. Bohaterskie czyny i heroiczna walka o drugiego człowieka wymaga rozgłosu.
Nie możemy i nie chcemy by pamięć o tak wspaniałych ludziach zaginęła.

Jestem pełna podziwu po raz kolejny dla autorki. Kunszt pisarski na najwyższym poziomie, bardzo szczegółowo i dogłębnie napisana powieść.
Mogę się tylko domyślać ile autorka oddała siebie tej książce. Bardzo, bardzo rzetelna praca. Gratuluję i dziękuję w imieniu swoim i swojej rodziny. Dzięki takim powieściom, otwieram szerzej oczy i doceniam to co mam. Bo mam tak wiele... Bliskich, zdrowie i życie. Mam nadzieję, że nikt i nic nam tego nie zabierze.