Panna recenzja

Potęga słowiańskich bogów

Autor: @LiterAnka ·3 minuty
2022-06-30
3 komentarze
19 Polubień
Panna z serii Gołoborze Aleksandry Seligi wpisuje się w ostatnio popularny gatunek fantastyki słowiańskiej. Powieść doskonale opisuje wierzenia i zwyczaje ludów zamieszkujących okolice Łysicy w Górach Świętokrzyskich, początki ich chrystianizacji, a jednocześnie dostarcza wyjątkowych emocji.

Główną bohaterką tomu Panna jest Nawojka, którą babka przygotowuje do pełnienia funkcji kapłanki starych obrzędów. Dziewczyna poznaje działanie ziół i magicznych zaklęć, by w odpowiednim czasie otrzymać całą moc swojej poprzedniczki. Od teraz jej najważniejszym zadaniem będzie zachowanie pamięci o bogach i kultywowanie dawnych obrzędów ku ich czci. Czeka ją niełatwe życie, bo choć mieszkańcy wioski przychodzą do niej po pomoc, kiedy mają problemy zdrowotne albo trudny poród, to jednocześnie oskarżają o wszelkie niepowodzenia, jakich doświadczają. Kiedy przychodzi nieurodzaj albo pada bydło – winna jest wiedźma. Również nieudane próby ratowania życia rodzących lub osób dotkniętych udarem są powodem rzucania oskarżeń.

Nawojka doświadcza tego rodzaju traktowania bardzo często. Jednakże jest świadoma swojej misji, dlatego nie zraża się ludzkim gadaniem. Tym niemniej to nie jedyne wyzwania, z jakimi musi się mierzyć. Jej brat, Sieciech, przyjął chrześcijaństwo i od tej pory stał się największym przeciwnikiem sposobu życia, jaki wybrała siostra. Poza tym wiedźma, jako wybranka bogów, mająca do wykonania inne zadania niż zwykła kobieta, musi walczyć z namiętnością wobec Wojciecha. Wkrótce okazuje się, że wszyscy obracają się przeciwko niej – brat, mnisi, mieszkańcy wioski, a nawet bogowie.

Panna jest powieścią bogatą w opisy słowiańskich obrzędów. Autorka z pewnością dogłębnie poznała panujące w czasach przedchrześcijańskich zwyczaje i oddała ich żywiołowość i tajemniczość. Akcja rozpoczyna się w Noc Kupały, podczas której palono ogniska, wróżono i tańczono, by zapewnić sobie zdrowie i urodzaj. To święto radości i miłości. Ostatnie sceny powieści dzieją się podczas obrzędów jesiennych, święta plonów, równie mitycznych i magicznych.

Pomiędzy tymi świętami mieszkańcy nie zapominali o domowikach, którym należy dostarczyć pożywienie, by zapewnić sobie pomyślność, południcach osłabiających pracujących w pełnym skwarze chłopów i innych demonach zamieszkujących okoliczne lasy.

Sieciecha prześladowała myśl, że jest dzieckiem dziwożony. Miłochna, niechciana żona Wojciecha, nie wybaczyła mu obojętności małżeńskiej i powróciła jako mamuna, by przynieść mu zgubę.

Do świata słowiańskich bogów i demonów wdzierają się benedyktyńscy mnisi, którzy chcą krzewić chrześcijaństwo. Choć głoszą, że Bóg jest miłością, ich pojawienie się wywołuje strach, bo żądają danin tak wysokich, że mieszkańcy obawiają się, że zabraknie im żywności. Ponadto narzucają swoją wiarę siłą i wytrwale śledzą przejawy pogańskich wierzeń, by bezwzględnie likwidować ich wyznawców. Ci, którzy próbują zachęcać do dobrowolnego przyjęcia chrześcijaństwa, są zagłuszani przez zwolenników brutalnych metod.

W powieści Panna to, co realne, miesza się ze zjawiskami nadprzyrodzonymi w taki sposób, że czytelnik nie wątpi w prawdziwość żadnych z nich. Bogowie rozmawiają z wiedźmami i przekazują im swoją wolę, a demony napadają na wędrowców w lasach oraz przychodzą do domostw. Pod wpływem magicznych ziół i rytuałów ludzie robią to, co każą im czarownice. Święte źródła dodają mocy, a ciemne jaskinie są przejściami do innych światów.

Z drugiej strony Nawojka twierdzi, że jej magia nie jest niczym nadprzyrodzonym, tylko wiedzą o rytmie przyrody i właściwościach ziół. A jednak ożywia zmarłych, którzy sieją potem postrach w wiosce i sprowadzają śmierć jej mieszkańców, co jednak przeczy prawom natury. Taka dwoistość pozwala całkowicie zanurzyć się czytelnikowi w świecie słowiańskich wierzeń.

Jestem ogromną fanką powieści, w których przedchrześcijańscy bogowie ożywają, a ludzie oddają im cześć podczas corocznych rytuałów. W tych obrzędach jest radość życia oraz szacunek do przyrody i zmarłych. Polubiłam też Nawojkę, która jest silną, ale skazaną na samotność kobietą. Zawsze kieruje się dobrem bogów, dlatego zdarza się jej działać przeciwko ludziom. Jej moc jest tajemnicza i niepokojąca, ale nie chroni przed okrucieństwem chrześcijan.

Autorka oparła powieść na rzetelnych informacjach o słowiańskich wierzeniach. Jednocześnie potrafiła świetnie zbudować nastrój pozazmysłowej tajemniczości. Szczegółowo opisała rytuały, przesądy i mity Słowian. Wydarzenia nadnaturalne umiejętnie wplotła w codzienność mieszkańców wioski.

Z bohaterami książki przeżyłam emocjonujące i magiczne chwile, dlatego z czystym sumieniem polecam tę lekturę wszystkim wielbicielom słowiańskiej fantastyki.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2022-06-24
× 19 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Panna
Panna
Aleksandra Seliga
8.1/10
Cykl: Gołoborze, tom 1

„Panna. Gołoborze” to porywająca powieść, której akcja rozgrywa się na Łysej Górze, w legendarnym miejscu spotkań czarownic. Autorka twórczo przetwarza tradycyjne legendy świętokrzyskie, baśnie, poda...

Komentarze
@ale.babka
@ale.babka · ponad rok temu
Ciekawa recenzja, czytając przypomniałam sobie o zespole folkowym Żywiołak, przypomniałam sobie jak ludzie bawią się przy ich piosenkach, które traktują o dawnych wierzeniach.
Przeczytam na pewno :)
× 2
@OutLet
@OutLet · ponad rok temu
Wciąż to jeszcze przede mną, ale najpierw muszę dokończyć inną serię w podobnym klimacie.
× 2
@biegajacy_bibliotekarz
@biegajacy_bibliotekarz · ponad rok temu
Bardzo mnie zaciekawiłaś recenzją. Z chęcią przeczytam.
× 2
@LiterAnka
@LiterAnka · ponad rok temu
Cieszę się 🙂

× 1
Panna
Panna
Aleksandra Seliga
8.1/10
Cykl: Gołoborze, tom 1
„Panna. Gołoborze” to porywająca powieść, której akcja rozgrywa się na Łysej Górze, w legendarnym miejscu spotkań czarownic. Autorka twórczo przetwarza tradycyjne legendy świętokrzyskie, baśnie, poda...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Coraz chętniej sięgam po książki, które nawiązują do różnych mitologii - w tym do naszych rodzimych dawnych wierzeń. Dlatego też postanowiłam sięgnąć po powieść pt. "Panna. Gołoborze" Aleksandry Seli...

@NataliaTw @NataliaTw

ALEKSANDRA SELIGA ⚜️ Panna . Gołoborze ⚜️ W końcu mogłam przeczytać jakąś książkę z motywem wierzeń słowiańskich. Nawojka jest zielarka i uzdrowicielką w 1137 roku. Mała wioska gdzie mieszka z babc...

@hej_tu_malami @hej_tu_malami

Pozostałe recenzje @LiterAnka

Co wolisz? Starożytni Egipcjanie
Dobrze, że starożytni już nas nie leczą

Dziesiątki razy zachwalałam różne sposoby zdobywania wiedzy poprzez zabawę i zachęcałam do czytania książek, które wykorzystują ten pomysł. Wciąż pojawiają się nowe publ...

Recenzja książki Co wolisz? Starożytni Egipcjanie
Dzieci nocy
Na południowym wschodzie

Kraje bałkańskie, z którymi kojarzona jest również Rumunia, to obszar Europy, o który na przestrzeni wieków toczyły się zażarte spory pomiędzy mocarstwami. Wpływy polity...

Recenzja książki Dzieci nocy

Nowe recenzje

Impuls
Impuls.
@Malwi:

"Impuls" to poruszająca opowieść o sile matczynej miłości, wytrwałości i walce z własnymi demonami. Jolanta Żuber prowa...

Recenzja książki Impuls
Dlaczego podskakuję
DLACZEGO PODSKAKUJĘ
@mikka138:

Gdy tylko dowiedziałam się o czym jest ta książka, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Temat jest mi dobrze znany, a wi...

Recenzja książki Dlaczego podskakuję
Mieszko. Wyjście z cienia
"Mieszko. Wyjście z cienia"
@tatiaszaale...:

Nie można stać w miejscu, trzeba przeć do przodu i do przodu. Bo kto nie idzie dalej, a stoi czy na zadku siedzi zadowo...

Recenzja książki Mieszko. Wyjście z cienia
© 2007 - 2024 nakanapie.pl