Name: Panna
Rating: 8.13 (16 reviews)
ISBN: 9788367137911

Panna

Aleksandra Seliga

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 16 ocen kanapowiczów

Opis

„Panna. Gołoborze” to porywająca powieść, której akcja rozgrywa się na Łysej Górze, w legendarnym miejscu spotkań czarownic. Autorka twórczo przetwarza tradycyjne legendy świętokrzyskie, baśnie, podania i przekazy historyczne, tworząc niezwykłą, przepełnioną magią historię opowiadaną z perspektywy zielarki i uzdrowicielki, przeciwstawiającej się narzucaniu nowej wiary.

1137 rok. Na Łysej Górze zostaje wybudowane opactwo Świętego Krzyża. Wprowadzają się do niego mnisi benedyktyńscy, którzy nie znają lokalnego języka, nie rozumieją tutejszych zwyczajów i obrzędów, a zgodnie ze swoją misją mają przeganiać wiedźmy i krzewić chrześcijaństwo. Nawojka, zielarka i uzdrowicielka, ma odwagę przeciwstawić się nowo przybyłym. To ona da początek legendom o czarownicach z Łysej Góry. Święte miejsca obrzędów pogańskich są coraz częściej zajmowane przez duchownych. Dziewczyna jednoczy siły z zielarkami, kapłankami i czarownicami z okolicznych wiosek, aby działając w ukryciu, przenosząc się z miejsca na miejsce, stawić czoła wspólnemu wrogowi.

Data wydania: 2022-05-11

ISBN: 978-83-67137-91-1, 9788367137911

Wydawnictwo: Kobiece

Cykl: Gołoborze, tom 1

Kategorie: Fantastyka, Fantasy, Powieść polska

Stron: 344

dodana przez: janusz.szewczyk

Autor

Aleksandra Seliga Aleksandra Seliga jest autorką książek o tematyce fantastycznej. Na co dzień wykłada literaturę XIX wieku na Uniwersytecie Łódzkim. Związana z Wydawnictwem Kobiecym.

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Aleksandra Seliga

Recenzje

Potęga słowiańskich bogów

30.06.2022

Panna z serii Gołoborze Aleksandry Seligi wpisuje się w ostatnio popularny gatunek fantastyki słowiańskiej. Powieść doskonale opisuje wierzenia i zwyczaje ludów zamieszkujących okolice Łysicy w Górach Świętokrzyskich, początki ich chrystianizacji, a jednocześnie dostarcza wyjątkowych emocji. Główną bohaterką tomu Panna jest Nawojka, którą babka... Recenzja książki Panna

@LiterAnka × 19

Piękna literatura bogata w wiedzę i emocje

2.06.2022

Pierwszy raz od dawna nie wiem jak napisać recenzję, ponieważ obawiam się, że nie zdołam oddać uroku i mądrości tej historii... Nawojka mieszka ze swoją babcią- starą wiedźmą w Łazach, wsi u podnóża Łysej Góry. Jest początek XII wieku i coraz więcej okolicznych ziem przejmowanych zostaje przez chrześcijańskich mnichów, którzy głoszą swoją religię... Recenzja książki Panna

@chomiczek71 × 5

Zioła zbierane przed Kupalnocką

13.05.2022

"Panna" to świat, w którym chciałoby się żyć. Jest w nim dużo pracy, ale takiej, która jest potrzebna i przynosi satysfakcję. Tam dnie i noce spędzamy na łonie natury, w wiosce, której mieszkańcy są nam bliscy jak rodzina. Nie jest oczywiście różowo, śmierć jest naturalną koleją rzeczy, a niektóre dzieci wychowują się same. Wolność, powrót do korz... Recenzja książki Panna

@mysilicielka × 5

Świetna powieść w słowiańskich klimatach.

5.07.2022

Coraz chętniej sięgam po książki, które nawiązują do różnych mitologii - w tym do naszych rodzimych dawnych wierzeń. Dlatego też postanowiłam sięgnąć po powieść pt. "Panna. Gołoborze" Aleksandry Seligi. Powyższa powieść zainteresowała mnie głównie dlatego, że jej fabuła została osadzona w miejscu, które doskonale znam, a mianowicie w okolicach Świ... Recenzja książki Panna

@NataliaTw × 3

Zobacz wszystkie (7) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@beata87

2022-12-29

10 /10

Przeczytane

PRZYPOMNIJMY SOBIE, ŻE POLACY NIE ZAWSZE BYLI KATOLIKAMI. NASZA HISTORIA I KULTURA TRWAŁY NA DŁUGO WCZEŚNIEJ.
Debiut, doskonała powieść historyczna - i za to, że tak bardzo dopracowany od strony historycznej - ocena max.
Powieść stanowi doskonałe wprowadzenie do słowiańskiej historii naszych ziem, do narzucania siłą Nowej Wiary, pojawienia się Benedyktynów w Polsce. Autorka barwnie przedstawiła XII-wieczną historię Polski okolic Łysej Góry, tuż przed rozbiciem dzielnicowym, obrzędy słowiańskie, leczenie, magię i stworza bytujące na naszej ziemi.
Przejawy obrzędowości słowiańskiej do tej pory kultywujemy także we współczesnych tradycjach katolickich... np. składany przed wiekami na ofiary mak i miód jest osią wigilijnej wieczerzy. Święta obchodzone przez Starą Wiarę są zbieżne ze świętami Nowej Wiary, chrześcijańskiej. Co zadziwiające duża część tych świąt i tradycji katolickich jest charakterystyczna tylko dla obszaru Polski, czy też obszerniej plemion słowiańskich.
To osadzenie w mało znanej historii XII w. Polski stanowi o wartości edukacyjnej powieści. Książka napisana jest lekkim w odbiorze językiem, narracja jest spokojna, to książka obyczajowa osadzona mocno w realiach historycznych.
Z niecierpliwością czekam na dalszy ciąg historii Nawojki, Wojciecha i innych bohaterów oraz historię walki bogów słowiańskich z bogiem chrześcijan o rząd dusz.

× 14 | link |

@menia71

2024-04-05

8 /10

Przeczytane

Dawno, dawno temu w Górach Świętokrzyskich czczono słowiańskich bogów otwarcie. Gdy rozoczęła się chrystianizacja, zostały podnóża gór allbo inne niż Łysiec szczyty. Bo tam w XII wieku budowano benedyktyński klasztor.

Nawojka (Ryjówka, Soita) po śmierci matki wychowywała się pod okiem swojej babki - tutejszej kapłanki i znachorki. Jej brat, Sieciech, był chrześcijaninem i chciał wydać ją za mąż. A babka, zanim umrze, musiała przekazać jej pewną informację o tajemnym, magicznym miejscu dostępnym tylko kapłankom (strażniczkom).

Młoda kobieta, która chciałaby kochać i być kochaną nie miała takiej możliwości. Ktoś zadecydował o jej losie dawno temu. Bogini ją wybrała na kolejną inkarnację. Miała do wykonania zadanie. Nie liczyło się to, czego ona chce. Często była samotna, bo ludzie z wioski albo przyjmowali chrzest, albo po prostu odwracali od niej. A ona musiała zawalczyć o to, w co wierzyła. Była też ciekawa obcego boga, dlatego wypytywała o niego brata. Gdy nadszedł czas, okazało się, że w okolicy żyje wiele czarownic. Łysica stała się ich "miejscem". Pojawiła się też Wasilina oraz ... rozbójnicy.

...

Trochę legendy. Trochę baśni. Trochę historii.

Barwny język. Słowiańska mitologia. Rytuały i obrzędy. Zielarstwo. Amulety. Czary. Magia. Tajemnice. Wróżby i przepowiednie. Wizje i sny. Trudy wiejskiego życia i mozolnej pracy, której plony w znacznej części trzeba było oddać jako daninę. Ludzki...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@Bibliotecznie

2022-05-14

8 /10

Przeczytane

Z ogromną ciekawością sięgnęłam po pierwszy tom nowej serii słowiańskiej Gołoborze. Szybko okazało się, że piękna okładka skrywa bardzo intrygujące wnętrze. Aleksandra Seliga zaprosiła czytelnika do świata naszych przodków, pełnego dawnych wierzeń, zwyczajów i słowiańskich demonów.

Już w pierwszym rozdziale poznajemy jedną z głównych bohaterek tej opowieści, Nawojkę, która w osadzie leżącej niedaleko Łysej Góry, pod okiem babki Mieły, znanej wiedźmy, uczy się na zielarkę i szeptuchę. Mamy rok tysiąc sto trzydziesty siódmy, a krajem włada król Bolesław Krzywousty. W Polsce pojawiają się benedyktyni, których celem jest krzewienie nowej wiary wśród pogan. Nawet na Łysej Górze, w miejscu kultu słowiańskich bogów, zostaje zbudowane opactwo Świętego Krzyża. Za wyznawanie Starej Wiary ludzie są okrutnie karani. Benedyktyni za wszelką cenę chcą schrystianizować Polskę. Nawojka staje do walki z nową wiarą i jej krzewicielami. U jej boku stają inne zielarki i wiedźmy z okolicznych wsi i osad. Czy uda im się zatrzymać działania kleru? Czy uchronią rodzime wierzenia i zwyczaje przed zapomnieniem?

Atmosfera powieści jest tak nasiąknięta słowiańskością, że nawet nie zorientowałam się, kiedy wciągnęło mnie do tego świata. Szczegółowe opisy miejsc i zachowań ludzi pozwalają wyobrazić sobie wszystkie opisywane wydarzenia. Nagle znalazłam się w osadzie Nawojki, mogłam przechadzać się leśnymi ścieżkami, uczestniczyć w życiu mieszkańców, a także obser...

» czytaj dalej

× 2 | link |

@mysilicielka

2022-05-13

8 /10

Przeczytane Religie i mitologie Współprace Fantastyka

Z czasem dostosowałam się do rytmu tej opowieści, w wyobraźni zaczęłam latać ponad górami jak reszta wiedźm. Książka opisuje magię, ale sama w sobie też jest magiczna. Porywa czytelnika, fascynuje opowiadaną historią, przekazuje sobą tyle cennej ludowej wiedzy, że można faktycznie poczuć się, jakby się przeniosło w czasie. Po odłożeniu pierwszego tomu "Gołoborza" nie tylko chce się jeszcze, ale przede wszystkim pragnie się szczęśliwego końca...

Polecam zarówno miłośnikom słowiańszczyzny jak i fantastyki, wszystkim osobom ciekawym jak mogły dawniej wyglądać nasze ziemie. Ja jestem oczarowana!

× 2 | link |

@czytnienta

2023-03-16

8 /10

Przeczytane

Świetna historia o czasach, w których Polska stała na początku chrystianizacji. Ludzie wierzący w Starych Bogów kontra mnisi nawracający na wiarę w Boga w Trójcy Jedynego. Każda postać w tej powieści ma swoją rolę do odegrania. Były fragmenty, które łamaly mi serce, i takie mamiące nadzieją. Z pewnością sięgnę po kolejny tom.

× 1 | link |

@Adam84

2024-02-24

3 /10

Przeczytane

@kejsikej_czyta

2023-08-21

10 /10

Przeczytane

@ruda_iza

2023-05-09

9 /10

Przeczytane

@S.anna

2023-04-27

5 /10

Przeczytane Literatura polska Pożyczone

@xnanciaax

2022-08-28

9 /10

Przeczytane

@hej_tu_malami

2022-06-21

9 /10

Przeczytane

@Lorian

2022-06-20

7 /10

Przeczytane Moje! Słowiańska magia

@chomiczek71

2022-06-02

10 /10

Przeczytane

@NataliaTw

2022-05-15

10 /10

Przeczytane

@Pani_Ka

2022-05-12

8 /10

Przeczytane

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Ludzie z wioski od zawsze dziwili się, skąd czarownice znają takie tajemnice. Jedni gadali, że podpowiada im diabeł, drudzy, że to leśne demony, duchy dziadów albo jakieś skrzaty. Nikt nie rozumiał, że ona po prostu obserwowały naturę i od dawien dawna, z pokolenia na pokolenie, przekazywały sobie wiedzę, której nie zapisywały w żadnych księgach. Litery były dla braciszków z zakonu, nie dla nich.”