Projekt Księżna recenzja

„Ludzie toczą różne boje, nie tylko na wojnie”.

Kilka lat temu po długim czasie przerwy od czytania książek skusiłam się na taką prenumeratę różowych książek z gatunku romans historyczny. Wtedy nie wiedziałam jeszcze, czy to coś dla mnie – ale bardzo szybko zakochałam się w tych historiach, zwłaszcza że te książki nie były jakoś bardzo delikatne, a wiele z nich nazwałabym nawet lekkimi erotykami. Później miałam dłuższą przerwę i dopiero od jakiegoś czasu postanowiłam do nich wrócić.

„Projekt księżna” to książka, która przypomniała mi, dlaczego tak bardzo lubiłam ten gatunek. To historia, w której czuć klimat tamtych czasów, a której czytanie sprawiło mi naprawdę wiele radości.

Książka jest napisana naprawdę fajnym i prostym stylem, przez co czytanie nie męczy, a wręcz miałam wrażenie, że nie zauważałam mijanych stron. Początkowo słuchałam jej w audiobooku i obie te formy są naprawdę lekkie w odbiorze.

Opowieść, jaką poznajemy w książce „Projekt księżna” może i jest przewidywalna, ale mnie to w ogóle nie przeszkadzało. Lekki wątek sensacyjny dotyczący śmierci książąt i podejrzenia rzucanego na jednego z bohaterów podkręcał atmosferę, ale dla mnie to właśnie relacja Greya i Beatrice była tym najciekawszym wątkiem, który śledziłam z wielkim zainteresowaniem.

Historia bohaterów to pełna humoru i namiętności opowieść o ludziach, którzy przez pryzmat swojej przeszłości nie liczyli na to, że znajdą prawdziwą miłość. Grey, który dawno odciął się od rodziny, mając im za złe, że jako dziecko został odesłany z Prus, do Anglii obiecał sobie, że już nigdy nie otworzy dla nikogo serca , by nie narazić się na zranienie. Beatrice miała nadzieje, że dzięki możliwości debiutu w Londynie będzie miała możliwość znaleźć męża, który zapewni jej stabilną przyszłość - jednak nie liczyła na zbyt wiele.

Tak naprawdę największym plusem tej historii są jej bohaterowie. Bardzo podobało mi się to, że Beatrice nie była szarą myszką i potrafiła wprost powiedzieć co myśli, nawet jeśli próbowała się pilnować. Od początku tez miałam przeczucie, ze Grey nie jest wcale takim sztywnikiem, na jakiego wygląda.

Dla mnie „Projekt księżna” to naprawdę dobry, przyjemny, ale też pełen emocji romans historyczny, przy którym można się zrelaksować i zapomnieć o otaczającej nam rzeczywistości. Zdecydowanie czegoś takiego było mi trzeba, wiec z przyjemnością i wam ją polecam!