Woda księżycowa recenzja

Prosto w nieznane

Autor: @kuklinska.joanna ·2 minuty
2024-01-30
2 komentarze
6 Polubień
W ostatnim czasie wpadłam w jakiś trans. Trafiałam na książki, które pochłaniałam w kilka godzin. Niby wszystko super, ale na dłuższą metę tak się nie dało. Przejrzałam moją domową biblioteczkę i chwyciłam jedną z grubszych książek, jakie posiadam. "Woda księżycowa" Pani Agnieszki Janiszewskiej-Szczepanik to debiut.

" Jesteś uwięziony między tym, co czujesz, a tym, co wypada zrobić i co pomyślą inni. Zawsze wybieraj to, co sprawia, że możesz być szczęśliwy. Chyba że chcesz, by szczęśliwi byli wszyscy oprócz Ciebie. "

Trzydziestoletnia Natalia mieszka ze swoim chłopakiem Bartkiem i pracuje w korpo. Od jakiegoś czasu czuje się jak sparaliżowana i odrętwiała. Ciężko jej się zmotywować do zwykłych czynności, w pracy ma problem z koncentracją. Brakuje jej entuzjazmu, pasji i zapału. Obojętnie co by nie robiła, to z tyłu głowy słyszy natrętny głos, który ze wszystkiego ją rozlicza i karci za złe uczynki. Drażni ją chłopak, denerwuje praca. Niby chciałaby coś zmienić w swoim życiu, ale brak jej odwagi i samozaparcia. W końcu jej frustracja sięga apogeum. Niczym drewniana kukiełka urywa się ze sceny i próbuje żyć własnym życiem. Zostawia warszawskie życie i wyrusza do babci nad morze. To magiczne miejsce działa na nią uzdrawiająco. Podejmuje spontaniczne decyzje, które zmienią jej życie na zawsze. Owszem po drodze dopada ją zwątpienie w sens drogi, którą wybrała, ale jeżeli nie teraz to kiedy będzie najlepsza pora na zmiany.

"Rodzina jest najważniejsza, ale przecież nie można dla niej zrobić wszystkiego".

Czy woda księżycowa okaże się lekiem na całe zło?

I tak oto książka, która przerażała mnie swoim gabarytem (611 stron), okazała się piękną powieścią na pograniczu dwóch światów, coś pomiędzy jawą a snem i to wszystko doprawione szczyptą wierzeń ludowych. Jestem zachwycona stylem autorki, pięknymi opisami przyrody. Ta historia jest magiczna w przenośni i dosłownie. Rodzice często swoje niespełnione ambicje przenoszą na dzieci i tym sposobem nie pozwalają im na rozwinięcie skrzydeł, tłamszą je i z premedytacją pozbawiają marzeń. Do szczęścia nas nikt nie może przymusić, a do tego byśmy byli nieszczęśliwi już tak.

"... Papierowy księżyc z nieba spadł
Skończył się video film
Może to byt romans może żart
Dziś nie obchodzi mnie to
Dziś już nie martwię się tym..." Halina Frąckowiak "Papierowy księżyc"




Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-01-29
× 6 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Woda księżycowa
Woda księżycowa
Agnieszka Janiszewska-Szczepanik
7.7/10

Masz w sobie siłę, by odmienić całe swoje życie. A gdy ją odnajdziesz, nic nie będzie w stanie cię zatrzymać. Życie trzydziestoletniej Natalii wydaje się smakować mdławo, niczym kawa z maszyny wendin...

Komentarze
@Czytajka93
@Czytajka93 · 3 miesiące temu
Ciekawa recenzja Asiu ❤️, a książka w moich klimatach czytelniczych 😉
× 1
@kuklinska.joanna
@kuklinska.joanna · 3 miesiące temu
Dziękuję Saro😍 Jak będziesz miała okazję to czytaj🤗😉
× 1
@gala26
@gala26 · 3 miesiące temu
Świetna recenzja Asiu. Przekonałaś mnie. Lubię takie klimaty 👌👏💞
× 1
@kuklinska.joanna
@kuklinska.joanna · 3 miesiące temu
Dziękuję Halinko.
× 1
Woda księżycowa
Woda księżycowa
Agnieszka Janiszewska-Szczepanik
7.7/10
Masz w sobie siłę, by odmienić całe swoje życie. A gdy ją odnajdziesz, nic nie będzie w stanie cię zatrzymać. Życie trzydziestoletniej Natalii wydaje się smakować mdławo, niczym kawa z maszyny wendin...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Agnieszka Janiszewska - Szczepanik: Woda księżycowa, s. 611 Debiut literacki kobiety, która z zawodu jest life coachem i czuć to, z każdej strony tej powieści. Praca w korporacji dzień po dniu ...

@coolturka104 @coolturka104

Mam takie dni jak ten – kiedy najwspanialszą rzeczą jest czytanie na werandzie u boku Rudzia. Ostatnimi czasy nachodzi mnie jednak taka refleksja, że chyba się starzeję. Nie mam tu na myśli znaków ...

@Rozchelstana_Owca @Rozchelstana_Owca

Pozostałe recenzje @kuklinska.joanna

Na zboczu góry
Ludzka psychika

Im więcej człowiek czyta, tym częściej zastanawia się nad tym jak to możliwe, że o niektórych autorach w ogóle do tej pory nie słyszał. Oczywiście mam na myśli autorów p...

Recenzja książki Na zboczu góry
Zagubiona
Zawsze pod wiatr

Książka z dedykacją cieszy oko i raduje serducho. To taki unikat dla czytelnika i piękny gest ze strony autora (-ki). 4 kwietnia swoją premierę miała "Zagubiona" Doroty ...

Recenzja książki Zagubiona

Nowe recenzje

Cienie przeszłości
Cienie, a momentami nawet totalne mroki...
@paulina2701:

Marka Marcinowskiegopoznałam jako autora edukacyjnych książek dla dzieci (napisał m.in. "Kosmoliski" i "Ekoliski"). Prz...

Recenzja książki Cienie przeszłości
Furia
Niezwykle oryginalny kryminał!
@maitiri_boo...:

"Furia" to zawiła i zaskakująca powieść, która zgrabnie łączy elementy klasycznego kryminału z oryginalnym podejściem d...

Recenzja książki Furia
Pastwa
Pastwa
@martamalgor...:

Miałam napisaną na kartce recenzję, ale jak zwykle gdzieś posiałam i muszę wyrzeźbić coś na nowo. Juz sama okładka i j...

Recenzja książki Pastwa
© 2007 - 2024 nakanapie.pl