Rodzinne sekrety recenzja

Czy wspólna tajemnica może połączyć ludzi? Czy z chęci zysku człowiek może posunąć się do najgorszego? Czy można wybaczyć zdradę i kłamstwo?


Partnerzy czy rywale?

Matt Bates i Laurel Armand, dwoje dziennikarzy Heralds’a. Ona jest córką właściciela gazety, on najlepszym przyjacielem jej brata. Działają sobie na nerwy właściwie od pierwszego dnia ich wspólnej pracy w redakcji. Docinki, złośliwości, uszczypliwości to dla nich chleb powszedni. Pewnego dnia oboje zostają przydzieleni do pracy nad sprawą dotąd niewyjaśnionego morderstwa. Czy uda im się rozwiązać sprawę bez wcześniejszego trwałego okaleczenia partnera? A może sprawdzi się powiedzenia, że kto się czubi ten się lubi?

Sztuka mistyfikacji.

Adam Haines znany i ceniony malarz młodego pokolenia wiedziony poniekąd potrzebą spokoju a w pewnym sensie mając na względzie zadanie, które mu powierzono, przybywa do posiadłości Fairchildów. Fairchildowie jest to rodzina artystów. Philip jest ogromnej sławy malarzem, natomiast jego córką Kirby jest nowym, wspaniałym objawieniem w dziedzinie rzeźbiarstwa. To właśnie ona jako pierwsza widzi w odwiedzinach Adama coś podejrzanego. Nie cieszy się z jego obecności, gdyż podobni jak jej ojciec ma sporo do ukrycia. Kto wyjdzie z tej gry zwycięsko odkrywając wszystkie karty przeciwnika?

Książka składa się z dwóch całkowicie niepowiązanych ze sobą historii. Jest to ciekawe rozwiązanie, jednak moim zdaniem historie te mogłyby być zawarte w oddzielnym, nawet ponad dwustustronicowych książkach. A jednak autorka postanowiła je połączyć.

Z twórczością pani Roberts do tej pory nie miałam okazji się zapoznać. Głównie kojarzyła mi się z romansidłami, z których z resztą słynie. Tym większe było moje zdziwienie, gdy po sięgnięciu po książkę i przeczytaniu kilku stron stwierdziłam, że to… kryminał! Kryminał niezbyt skomplikowany. Co prawda czytelnik mógł być ostatecznie zaskoczony kto jest winną osobą, jednak motyw właściwie od początku pozostawał jasny. Jednakże mimo wplecenia motywu morderstw i fałszerstw, historie te opowiadają losy miłosne ludzi, którzy mogłoby się wydawać tworzą ze sobą pewnego rodzaju mieszankę wybuchową.

Książkę czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Pani Roberts posiada lekki i miły dla oka styl. Historia idealna na długie jesienne i zimowe wieczory, gdy potrzebujemy tylko fotela, gorącej kawy lub herbaty i książki, która pozwoli nam odpłynąć daleko. Daleko od swojego życia i jego codziennych problemów.

Jedyną rzeczą, która mnie tak naprawdę zaintrygowała i na którą chciałabym poznać odpowiedź było, to dlaczego gdy bohater chce kogoś zabić używa do tego rewolweru? Przecież jest wiele ciekawszych i bardziej spektakularnych sposobów niż celowanie do kogoś z pistoletu…

Książkę polecam miłośnikom romansów z nutką tajemnicy w tle, fanom książek Nory Roberts, jak i tym wszystkim, których zaintrygował ten opis ;)