Rywalka recenzja

Naczekałam się za tą książką, oj naczekałam...

Blurb ma być podobno zachętą do przeczytania książki. I to właśnie skusiło mnie po opisie z przodu i z tyłu, bo jak zwykle spodobała się mi okładka. Pomyślałam wtedy "zapowiada się ciekawie". No i ... na tym się skończyło... Może mam za duże wymagania ?...

Maxime Parker w swojej opowieści pt. "Rywalka" stworzyła tzw. thriller psychologiczny. Nie zakwalifikowałabym jej, do książki obyczajowej jak tę książkę przypisano. Książkę czyta się szybko i dość lekko, jeśli skupimy się dokładnie na tym co czytamy. Psychologiczne podejście to główny wątek, na którym się skupiłam. Dlaczego? Daje do myślenia. Poza tym autorka umieściła tam opisy na tzw. dwuetapowych poziomach, dziejących się dwa lata temu i współcześnie. Dość ciekawie to się prezentowało, gdyż czytelnik musi dokładnie skupić się na czytanym tekście. Niekiedy, niektóre wątki wydawały mi się dość pogmatwane, a niektóre po prostu zbędne. Takie upychanie czegoś na siłę, żeby była super wciągająca powieść. Okładka zachęca, środek niekoniecznie...

Temat może i ciekawy - przyjaźń. Każdy chyba miał kiedyś przyjaciela. Wiadomo, wszystko jest ok do momentu, gdy doroślejemy, rozchodzą się nasze drogi itp. Potem wszystko może się zepsuć...
Dwie bohaterki tej książki, przyjaciółki od dawien dawna. Wszystko jest fajnie, jedna rozrywkowa, druga spokojna, uwielbiają się nawzajem. Nagle jedna z nich wyjeżdża ze sennego miasteczka do wielkiego miasta na studia, wszystko się zmienia, ale coś z przeszłości powraca... Moim zdaniem wkradła się także zazdrość, bo tej drugiej lepiej się wodzi w życiu. Mało tego, dochodzi do kompletnej obsesji !!! A obsesja to jak wiadomo choroba.
Na dodatek coś jeszcze musi się wydarzyć, żeby było ciekawie... Nie wyjawię za dużo. Powiem szczerze, że na końcu poczułam się, jakbym sama miała być zamknięta w psychiatryku, myśląc tokiem myślenia jednej z bohaterek. Masz nierówno pod sufitem - rzekłby znawca. Serio... Ciśnienie gdzieś tam chwilę rosło, fajnie się akcja prostowała i nagle unoszę brew i myślę sobie "o, żeś Ty, takie buty! "...
Ogólnie - powieść (miejscami) wciągała, ale znów mi czegoś brakowało w tej opowieści. Może, gdyby ta akcja była mocniejsza, czytało by się jeszcze lepiej... Mimo to zakończenie Was może zdziwić. I to kompletnie.
Sam pomysł na książkę fajny, ale jak gdyby posklejany z kilku innych powieści.
Jednak daje 5 na 10 gwiazdek i polecam.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Novae Res, oraz serwisowi "nakanapie".