Skradzione życie recenzja

To już dwunasta książka w dorobku Pani Magdaleny. Oczywiście, że wszystkich nie przeczytałam i mam zamiar nadrobić braki czytelnicze, a lektura Skradzionego życia skradła moje serce i zakochałam się w pisarstwie autorki. Ta książka jest przemyślana w każdym calu, uczy, przypomina i pokazuje z jednej strony jak okrutni potrafią być wobec siebie ludzie, a z drugiej jaka ogromna determinacja drzemie w każdym z nas i jaka jest silna chęć przeżycia. Magdalena Wala kupiła mnie już pierwszym zdaniem, a w zasadzie inskrypcją z mojej ulubionej Nałkowskiej:

" Ludzie ludziom gotują ten los".
Skradzione życie nie mogło zacząć się inaczej. Jest rok 1939, Mysłowice. To tutaj poznajemy Ewę Abramowicz, która miała to nieszczęście, że w tamtych czasach urodziła się w żydowskiej rodzinie. Jej rodzina i ona sama nie mieszkają jednak wśród ludności żydowskiej i chociaż zasymilowali się ze społeczeństwem wśród którego żyją to jednak przestrzegają zasad i świąt nakazywanych im przez religię. Ewa ma siedemnaście lat i cale życie przed sobą, głowę pełną marzeń i planów, grono przyjaciółek i kocha żyć. Ewa jest też posłuszną córką i decyzje swoich rodziców przyjmuje z pokorą. To rodzice postanawiają wydać naszą bohaterkę ortodoksyjnego Żyda. I chociaż dziewczyna nie jest zachwycona i wiem, że jej życie odmieni się o sto osiemdziesiąt stopni, ni buntuje się. Na przeszkodzie staje jednak wojna. Dziewczyna wraz z rodzicami ucieka z Myslowitz do Przemyśla. To tam chcą przetrwać najgorsze i łudzą się, że wojna skończy się szybciej niż się zaczęła. Czas pokazał jak złudne to były nadzieje. Jeśli jesteście ciekawi jak potoczyły się losy bohaterki Skradzionego życia to koniecznie sięgnijcie po najnowsza książkę Pani Magdaleny. To z kart tej historii dowiecie się skąd taki tytuł.Był czas, ze zaczytywałam się Singerem. Od zawsze fascynuje mnie kultura, zwyczaje i obyczaje Żydów. W Skradzionym życiu znalazłam nie tylko lekcję historii, ale i przepiękna historię miłości. Historię trudną i bolesną, historię pełna wyrzeczeń i konieczności przyjęcia nowych zasad. To genialnie napisana książka, którą powinien przeczytać każdy bez względu na wiek. To historia pełna głodu, brudu, strachu i łez, ale i też historia pokazująca ile w stanie znieść jest człowiek, jakich poświęceń i wyrzeczeń musi dokonać tylko po to, aby żyć. Pokochałam bohaterkę od pierwszej strony i kibicowałam jej każdego trudnego dnia. To jedna z tych książek, po których zakończeniu odczuwamy żal i smutek, że już koniec, a chciałoby się czytać i czytać bez końca. To historia, która na zawsze pozostanie w pamięci.
Polecam Wam gorąco!!!