Recenzja książki Strach

Na Słowacji panuje jedna z najmroźniejszych zim ostatniego stulecia. W Rużomberku u podnóża Czebrata temperatury spadają do -30 stopni Celsjusza. Z powodów osobistych Jożo Karsky powraca do rodzinnego domu. Matka nie żyje, ojciec przebywa w domu opieki, a jego zaczynają nachodzić złe wspomnienia związane z tym miejscem. Wszystko potęguje nagłe zaginięcie dziecka. Przypadek, czy historia znów się powtarza?

Strach - bardzo subiektywne odczucie. Każdy boi się czegoś innego, odczuwa go w inny sposób i inaczej sobie z nim radzi. Również bohaterowie książki różnie do niego podchodzą i próbują na swój sposób go zwalczać i się przed nim bronić. W tej historii strach przyjmuje wręcz namacalną formę. Występują dziwne, nie dające się racjonalnie wyjaśnić zjawiska i dźwięki. Jedno jest pewne, jest się czego bać. Jest również bardzo klimatycznie. Na pierwszy plan wychodzi obraz zasypanej śniegiem i pogrążonej w siarczystym mrozie miejscowości. Wiele scen rozgrywa się po zmroku. Józef Karika umiejętnie manewruje słowem. Nie podaje od razu wszystkiego na tacy. W czytelniku strach rodzi się bardzo szybko i mimo mnóstwa niedopowiedzeń to on sam nakręca w sobie spiralę niepokoju. Daje się porwać do wykreowanego swiata i współodczuwać z bohaterami.

Jedynym minusem, który lekko zaburzył mi ogólny obraz jest zakończenie. O ile fabuła posiada elementy magiczne, nadprzyrodzone to rozwiązanie jakie zaproponował Autor jest dla mnie zbyt fantastyczne, bardziej bajkowe niż z gatunku horror.
Jednak mimo tego zgrzytu świetnie się bawiłam. Potrzebowałam dreszczu emocji i gęsiej skórki na plecach. Byłam pewna, że to wszystko tutaj znajdę. Wcześniej czytałam tylko jedną książkę Autora. Była nią "Szczelina". Tam również panował podobny typ emocji. Narastająca niepewność, która nie do końca jest jasno określona. Każdy kolejny rozdział czyta się z zapartym tchem wyczekując co strasznego za chwilę się wydarzy. Zacząć spokojnie oddychać można dopiero po przełożeniu ostatniej strony, choć i z tym bym polemizowała. Po tej lekturze wystarczy cichy szmer w mieszkaniu i zmysły znów się wyostrzają.
Polecam!