Teściowa recenzja

Teściowej jeszcze nie posiadam, ale czytając tę książkę czułam, jakbym była po środku konfliktu synowa vs teściowa. Iskry napięcia strzelały bezustannie, a prawdziwa "wojna" toczyła się między słowami, krzywymi spojrzeniami, czy kolejnymi kęsami surowego kurczaka. Najlepsze jest to, że nikt nie wie, że pomiędzy Lucy a Dianą istnieje jakikolwiek konflikt. Z boku wygląda to jak uprzejma rozmowa z miłymi uśmiechami (nieważne, że nieszczerymi).

"Wkraczam na grząski grunt, ale przecież i tak nie mam z teściową wzorcowych relacji, które mogłabym zniszczyć. Są plusy sytuacji, gdy człowiek nie ma nic do stracenia."

Podobało mi się, że mogliśmy poznać zarówno perspektywę teściowej, jak i synowej. A to wszystko w pierwszej osobie. Ciekawym zabiegiem były również retrospekcje przemieszane z teraźniejszymi wydarzeniami.

A co dzieje się teraz? Teściowa umarła.
Jak to się stało? Czy rzeczywiście popełniła samobójstwo, a może było to morderstwo?

Po nitce niesnasek, niedomówień i fochów zbliżamy się do kłębka - finału tej historii, który był naprawdę zaskakujący. Miałam swoją teorię, pewnie większość z Was domyśla się, kto może za tym wszystkim stać, ale uwierzcie - będziecie zaskoczeni.

" - Jak to jest, że między teściową a synową muszą wiecznie być jakieś niesnaski, a między teściem i zięciem zawsze spokój? (...)
- Mężczyznom nie zależy równie mocno, jak kobietom.
- Innymi słowy kobiety stwarzają problemy, bo są bardziej wrażliwe?
- Stwarzamy problemy, bo jesteśmy przewrażliwione."

Zazwyczaj relacja teściowa-synowa jest dosyć problematyczna i napięta. Przynajmniej tak wynika z moich obserwacji. I przeważnie winna temu wszystkiemu jest teściowa. Ale wiecie co? Sally Hepworth zwróciła uwagę na to, że jej rola jest naprawdę trudna i musi pilnować się na każdym kroku. W przeciwieństwie do teścia. Cytat poniżej idealnie to odzwierciedla.

"Problem w tym, że teściowa szalenie łatwo może popełnić błąd. Jest nieskończona lista niepisanych reguł: być zaangażowaną, ale nie dominować; wspierać, ale nie przesadzać; pomagać przy wnukach, ale nie dyrygować; służyć mądrością, ale nie podsuwać rad - najwyraźniej nie opanowałam tych zasad. Sama ich doniosłość zniechęca do prób, by ich przestrzegać. A najbardziej irytujące jest to, że teściowi wolno na dobrą sprawę wszystko. On ma być miły. I tyle. Większe oczekiwania ludzie mają w stosunku do psa."

Historia, która mogłaby wydarzyć się naprawdę. Czy odważycie się z nią zmierzyć?