Teściowa

Dla mnie ta książka jest mieszanką elementów kryminału, obyczajówki i thrillera. "Teściowa" to temat morze. Prawie każdy z nas miał lub ma teściową. Jaka może być teściowa wielu wie z własnego, niekoniecznie pozytywnego, doświadczenia. Synowa to zło konieczne, które zawładnęło ukochanym synem. Dlaczego więc w trudnych chwilach właśnie do synowej Lucy, która nie spełnia jej wygórowanych oczekiwań, zwraca się o pomoc? A w tej rodzinie, rodzinie Goodwinów każdy ma coś do ukrycia, także teściowa. Książkę czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Napisana prostym językiem, dotyka przyziemnych spraw i pokazuje, że w życiu każdego z nas może pojawić się przysłowiowa teściowa.

Sally Hepworth to australijska pisarka, która na swoim koncie ma już pięć powieści. Trzy z nich ukazały się w Polsce, a najnowsza pt. "Teściowa" była moim pierwszym zetknięciem z jej piórem. I szczerze - jestem jak najbardziej na 'tak'! Fabuła powieści rozpisana jest na dwie bohaterki - synową i teściową, obydwie opowiadają zarówno o aktualnych wydarzeniach, jak i o swojej przeszłości. Dzięki temu zachowanie obydwu kobiet staje się dla czytelnika coraz bardziej zrozumiałe, a stare tajemnice wychodzą na jaw. Postacie z psychologicznego punktu widzenia były według mnie bardzo interesujące, a tematy takie jak wartość pieniądza, chciwość, relacje rodzinne, pragnienie posiadania dziecka, odpowiedzialność rodzica za dziecko czy choćby inne spojrzenie na te same sprawy kobiet i mężczyzn dodały lekturze atrakcyjności. Najważniejsze idące z niej przesłanie to chyba jednak ‘nie oceniaj książki po okładce’ czy 'nic nie jest takie jakim się wydaje'. Intryga w powieści cały czas przewija się gdzieś w tle, utrzymuje czytelnika w przyjemnym podekscytowaniu. Całość czyta się łatwo i przyjemnie, styl jest zgrabny i spójny. Jestem z lektury zadowolona i polecam wszystkim tym, którzy tak jak ja, uwielbiają prozę Moriarty – Hepworth pisze w bardzo podobnym stylu!

Lucy, która straciła matkę będąc nastolatką wyobrażała sobie, iż w tytułowej “Teściowej” Dianie znajdzie przyjaciółkę i wsparcie, którego jej brakuje. Niestety oczekiwania dość szybko zderzają się z rzeczywistością, gdy okazuje się, iż Diana absolutnie nie ma takich samych oczekiwań , a do tego jest wyjątkowo zimna. W książce przeszłość przeplata się z teraźniejszością, oraz poznajemy historię z perspektywy Lucy jak i Diany. Dzięki temu zdecydowanie łatwiej wczuć się w historię oraz zrozumieć obie strony. Kiedy Diana zostaje znaleziona martwa w swoim domu, nikt nie wie, czy to było samobójstwo, czy ktoś mógł chcieć jej śmierci. Tym bardziej że zostaje znaleziony list ale czemu był w szufladzie biurka?. Kto jest za to odpowiedzialny? Co się wydążyło? Aby się tego dowiedzieć koniecznie musicie sięgnąć po tą książkę.

To było moje pierwsze spotkanie z autorką i na pewno nie ostatnie. Mimo iż akcja książki nie pędzi czyta się ją przyjemnie. Jednocześnie jest doskonałym przykładem nieporozumień między ludźmi oraz że czasami rzeczy, których nie mówimy, w rzeczywistości mówią więcej, niż myślimy. Przypomina również dlaczego powinniśmy częściej rozmawiać i jak często nasze intencje mogą być błędnie interpretowane. Zdecydowanie daje do myślenia i nie ma co ukrywać wielokrotnie widziałam swoje relacje w rodzinnie oraz z własna teściową.

Tak jakoś się już stereotypowo utarło, że z teściowymi kobietom trudniej się dogadać, niż z teściami. W sumie to teść zawsze sypnie żartem, puści wesoło oczko, skomplementuje wybór syna, a teściowa martwiąc się ze szczerego serca o swój największy skarb, spogląda na synową nieco bardziej krytycznie i badawczo. Oczywiście zdarzają się wyjątki. Ale nie w tej książce.

Lucy nie miała matki, dlatego nie mogła doczekać się, kiedy przyszła teściowa otworzy przed nią ramiona i nazwie ją swoją córką. Cóż, pech chciał, że trafiła jej się taka teściowa, która nie lubiła się przytulać i okazywać żadnych emocji. Diana była bardzo zadbaną, elegancką, bogatą kobietą, która realizowała się pomagając ciężarnym uchodźczyniom. W młodości poświęciła wszystko co miała, aby móc żyć w zgodzie sama ze sobą i później przez całe życie przyświecała jej dewiza, że wszystko co ma, osiągnęła za wysoką cenę. Dlatego swoje dzieci wychowywała dość nietypowo; nie pożyczała im nigdy pieniędzy, nawet jeżeli chodziło o zadatek na dom czy – dosłownie – o walkę o życie. Gdyby cała fabuła opisywana była z perspektywy Lucy, to można by dojść do wniosku, że Diana była po prostu oziębła i niezdolna do żadnych wyższych uczuć. Na szczęście i ona miała możliwość wypowiedzenia się w książce i … cóż, nie tylko pozory mylą, ale także i to, jak postrzegają nas inni.

Jednak w tej opowieści to nie relacje pomiędzy Lucy a Dianą były najważniejsze, a fakt, że Dianę ktoś…. Zamordował. Albo odebrała sobie ży...

Tylko teściowa z synową mogą toczyć regularną wojnę, nawet nie podnosząc głosu“..

Tytułowa teściowa- Diana to kobieta wzbudzająca skrajne emocje. Pracuje w organizacji charytatywnej, gdzie pomaga kobietom w ciąży. Dla jednych złoty człowiek. Dla innych to wyrachowana kobieta emanująca wyższością i chłodem bardzo wymagająca. Tylko swoje zdanie uważa za słuszne.

Lucy to młoda kobieta, która wychodzi za mąż. Jej przyszłą teściową jest Diana. Relacje kobiet od samego początku jest bardzo napięta. Lucy w młodym wieku straciła matkę. Wychował ją ojciec. Gdy poznaje Dianę, chce się jej przypodobać. Jednak Diana ma ogromne wymagania, jej idealny syn nie może związać się z byle kim. . Po ślubie konflikt między kobietami się zaostrza. Po latach teściowa Lucy popełnia samobójstwo. Zostawiła jedynie list pożegnalny, w którym wspomina o nieuleczalnej chorobie. Jednak przeprowadzona autopsja wykluczyła samobójstwo. Rozpoczyna się śledztwo. Kto jest winny śmierci Diany?

Kluczem do rozwiązania zagadki jest poznawanie przeszłości Diany. Kobieta podjęła w przeszłości pewne decyzje, które miały swoje konsekwencje w przyszłości.
Autorka stopniowo buduje napięcie w powieści, co pozwala śledzić losy postaci z dużym zainteresowaniem.

Bardzo podobało mi się relacje synowa- teściowa są przedstawione z perspektywy Lucy oraz Diany. Możemy postawić się w roli każdej z nich. Możemy przeanalizować różne sytuacje.
Osobiście nie polubiłam Diany. Mając ją za t...

„Teściowa“ to pełna zaskakujących epizodów, fascynująca i intrygująca opowieść, przy której czas biegnie szybko. Książkę można by zaliczyć do domowego thrillera, choć nie ma w nim mrożącycyh krew w żyłach sytuacji. Mimo to, im bardziej zagłębiamy się w jej lekturę, tym bardziej czujemy niepokój czający się za kurtyną pozornego spokoju. Szczególnie ekscytujące było dla mnie odkrywanie prawdziwego oblicza tytułowej teściowej, motywów jej działania i sposobu patrzenia na rzeczywistość. Wyłania się z nich kobieta silna, nawet apodyktyczna a przy tym wrażliwa i szczera.

Autorka stworzyła powieść, która uświadamia, że czasami żyjemy obok siebie, nie znając się w ogóle. Pokazuje, że w życiu nie można być cały czas perfekcyjnym, najlepszym i silnym. Czasem trzeba pozwolić sobie na odroninę luzu, szaleństwa i chwilę słabości. Na kanwie tej historii dostrzegamy, jak ważne są wzajemne realcje rodzinne, szczera rozmowa, wsparcie w trudnych chwilach, gdyż niewypowiedziane słowa, niewykonane gesty czy newyjaśnione sytuacje rodzą nieporozumienia i frustracje.

Polecam! Na pewno nie będziecie się nudzić!

Całą recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2020/08/633-tesciowa.html

To było moje pierwsze spotkanie z Sally Hepworth i myślę, że nie ostatnie. Skusiłam się na wysokie oceny książki i nie żałuję.
Głównymi bohaterkami opowieści są teściowa Diana i synowa Lucy. Mama Lucy umiera dość wcześnie, a ona sama wychowywana jest przez ojca. Gdy wychodzi za Olliego syna Diany, dla osób z zewnątrz wydawało się, że będą mieć wszystko podane na tacy. Jest zupełnie inaczej. Wprawdzie Diana jest zamożna, jednak raczej angażuje się w akcje charytatywne i pomaga innym, a nie własnym dzieciom. Zarówno Ollie jak i jego siostra Nettie w przypadku kłopotów zwracają się o pomoc do ojca – Toma.

Akcja powieści toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych. W teraźniejszości Diana popełnia samobójstwo. Szczegółowa autopsja wykazuje jednak, że do śmierci Diany ktoś się przyczynił. Policja rozpoczyna śledztwo i przesłuchuje kolejne osoby. Aby poznać prawdę trzeba jednak wrócić do przeszłości. Im bliżej z przeszłości przechodzimy w teraźniejszość tym jesteśmy bliżej rozwiązania zagadki. W ten sposób napięcie wciąż rośnie.
W książce mamy przedstawiony typowy stereotyp teściowa – synowa, które nie zapałały do siebie miłością już podczas pierwszego spotkania. Atmosfera jest więc napięta lecz czy to się zmieni nie napiszę. Autorka bardzo dobrze ujęła rzeczywistość przedstawiając akcję obiektywnie z dwóch stron, a więc od strony teściowej oraz od strony synowej. Czy pozory mylą? Może jednak teściowa wcale nie jest taka zła jakby się wydawało? Czy teściowa zys...

chapeau bas! do końca nie wiedziałam czy i kto zabił, a o to przecież chodzi..