The Introverts recenzja

🌼ℛ𝑒𝒸𝑒𝓃𝓏𝒿𝒶🌼

Nie wiem, od czego zacząć! 🤯

Czy Wy widzicie, jak piękna i wyjątkowa jest okładka tej książki?! 😍Kocham ją, z resztą tak samo, jak jej wnętrze. 🥺

Kiedyś nie uważałam się za introwertyczkę, a już na pewno nie jestem podobna do Hope- bohaterki debiutu Zuzanny Brodowskiej.
Jednak już od pierwszej strony poczułam się, jakby coś we mnie uderzyło. Dosłownie, jakbym ja pisała tę opowieść. 🤯
Dokładnie wszystko się zgadza, łącznie z moim ulubionym serialem i sierpniową pogodą za oknem. Przedziwne uczucie!
😳
Pewnie nie zmieszczę się w liczbie znaków, ale muszę przytoczyć Wam kilka tych pierwszych fragmentów, bo idealnie opisują moje odczucia i jestem pewna, że kilku z Was również. 😉

„𝘽𝙮𝙘𝙞𝙚 𝙞𝙣𝙩𝙧𝙤𝙬𝙚𝙧𝙩𝙮𝙘𝙯𝙠𝙖̨ 𝙣𝙞𝙚 𝙟𝙚𝙨𝙩 𝙥𝙧𝙤𝙨𝙩𝙚. 𝙒𝙞𝙚𝙘𝙯𝙤𝙧𝙚𝙢 𝙟𝙚𝙨𝙩𝙚𝙨́ 𝙜𝙤𝙩𝙤𝙬𝙖 𝙣𝙖 𝙣𝙖𝙨𝙩𝙚̨𝙥𝙣𝙮 𝙙𝙯𝙞𝙚𝙣́, 𝙨𝙥𝙤𝙩𝙠𝙖𝙣𝙞𝙚 𝙯𝙚 𝙯𝙣𝙖𝙟𝙤𝙢𝙮𝙢𝙞, 𝙞𝙢𝙥𝙧𝙚𝙯𝙚̨. 𝘾𝙤 𝙬𝙞𝙚̨𝙘𝙚𝙟! 𝘾𝙞𝙚𝙨𝙯𝙮𝙨𝙯 𝙨𝙞𝙚̨ 𝙣𝙖 𝙢𝙮𝙨́𝙡, 𝙯̇𝙚 𝙨𝙥𝙤𝙩𝙠𝙖𝙨𝙯 𝙨𝙞𝙚̨ 𝙯 𝙥𝙧𝙯𝙮𝙟𝙖𝙘𝙞𝙤́ł𝙢𝙞 𝙞 𝙨𝙞𝙚̨ 𝙯𝙖𝙗𝙖𝙬𝙞𝙘𝙞𝙚. 𝘿𝙤 𝙢𝙤𝙢𝙚𝙣𝙩𝙪 𝙜𝙙𝙮 𝙣𝙖𝙙𝙘𝙝𝙤𝙙𝙯𝙞 𝙧𝙖𝙣𝙚𝙠 𝙞 𝙪𝙨́𝙬𝙞𝙖𝙙𝙖𝙢𝙞𝙖𝙨𝙯 𝙨𝙤𝙗𝙞𝙚, 𝙯̇𝙚 𝙩𝙖𝙠 𝙣𝙖𝙥𝙧𝙖𝙬𝙙𝙚̨ 𝙣𝙖 𝙯̇𝙖𝙙𝙣𝙖̨ 𝙯 𝙩𝙮𝙘𝙝 𝙧𝙯𝙚𝙘𝙯𝙮 𝙣𝙞𝙚 𝙢𝙖𝙨𝙯 𝙤𝙘𝙝𝙤𝙩𝙮. 𝙊𝙩𝙬𝙞𝙚𝙧𝙖𝙨𝙯 𝙤𝙘𝙯𝙮 […] 𝙞 𝙥𝙧𝙤́𝙗𝙪𝙟𝙚𝙨𝙯 𝙬𝙮𝙢𝙮𝙨́𝙡𝙞𝙘́ 𝙬𝙮𝙢𝙤́𝙬𝙠𝙚̨, 𝙙𝙡𝙖𝙘𝙯𝙚𝙜𝙤 𝙣𝙞𝙚 𝙢𝙤𝙯̇𝙚𝙨𝙯 𝙣𝙞𝙜𝙙𝙯𝙞𝙚 𝙞𝙨́𝙘́.” - serio, myślałam, że tylko mnie się to zdarza. 🤭

𝘿𝙤𝙙𝙖𝙟𝙚̨ 𝙟𝙚𝙨𝙯𝙘𝙯𝙚 𝙠𝙞𝙡𝙠𝙖 𝙨𝙢𝙪𝙩𝙣𝙮𝙘𝙝 𝙚𝙢𝙤𝙩𝙚𝙠, 𝙯̇𝙚𝙗𝙮 𝙬𝙮𝙧𝙖𝙯𝙞𝙘́ 𝙨𝙬𝙤́𝙟 𝙜ł𝙚̨𝙗𝙤𝙠𝙤 𝙛𝙖ł𝙨𝙯𝙮𝙬𝙮 𝙯̇𝙖𝙡, 𝙖 𝙩𝙖𝙠 𝙣𝙖𝙥𝙧𝙖𝙬𝙙𝙚̨ 𝙤𝙙𝙙𝙮𝙘𝙝𝙖𝙢 𝙯 𝙪𝙡𝙜𝙖̨. […]
𝙋𝙧𝙯𝙚𝙘𝙞𝙖̨𝙜𝙖𝙢 𝙨𝙞𝙚̨ 𝙯 𝙡𝙚𝙠𝙠𝙞𝙢 𝙪𝙨́𝙢𝙞𝙚𝙘𝙝𝙚𝙢 𝙣𝙖 𝙩𝙬𝙖𝙧𝙯𝙮. 𝙉𝙖𝙥𝙧𝙖𝙬𝙙𝙚̨ 𝙢𝙞 𝙪𝙡𝙯̇𝙮ł𝙤.
𝙏𝙚𝙧𝙖𝙯 𝙗𝙚̨𝙙𝙚̨ 𝙢𝙤𝙜ł𝙖 𝙧𝙤𝙗𝙞𝙘́ 𝙩𝙤, 𝙘𝙤 𝙪𝙬𝙞𝙚𝙡𝙗𝙞𝙖𝙢 - 𝙨𝙞𝙚𝙙𝙯𝙞𝙚𝙘́ 𝙘𝙖ł𝙮 𝙙𝙯𝙞𝙚𝙣́ 𝙬 𝙙𝙤𝙢𝙪, 𝙘𝙯𝙮𝙩𝙖𝙘́ 𝙠𝙨𝙞𝙖̨𝙯̇𝙠𝙞, 𝙨ł𝙪𝙘𝙝𝙖𝙘́ 𝙢𝙪𝙯𝙮𝙠𝙞 𝙡𝙪𝙗 𝙤𝙜𝙡𝙖̨𝙙𝙖𝙘́ „𝙋𝙧𝙯𝙮𝙟𝙖𝙘𝙞𝙤́ł” 𝙥𝙤 𝙧𝙖𝙯 𝙨𝙚𝙩𝙣𝙮 𝙯 𝙧𝙯𝙚̨𝙙𝙪.” -i zaraz po tym następuje mieszanka uczuć: obok wyżej wymienionej ulgi plasuje się poczucie winy, myśl, że może jednak byłoby fajnie i postanowienie, że następnym razem gdzieś pójdę. 🤥

Hope zdaje sobie sprawę ze swojej samotności i z tego, że sama się w nią wpędza.
Czuje, że nikt jej nie rozumie, a garstka przyjaciół, którą ma, wkrótce okaże się tak naprawdę niewiele warta. 😡

W jednym momencie dzieje się kilka rzeczy, kilka osób się od niej oddala, a tylko jedna zbliża. Jest to Aiden- nowy chłopak, z którym będzie musiała przygotować szkolny projekt. 🥰

Z nim cisza nie będzie niezręczna, tłum straszny, a karuzela przerażająca.😇
Naturalna przyjaźń, która się między nimi wywiąże, stanie się zbawienna dla obojga, a w końcu przerodzi się w coś więcej.😋

Bardzo fajnie mi było cofnąć się do czasów liceum i chociaż miałam mniej smutnych doświadczeń niż bohaterowie, to jednak pewne sprawy są uniwersalne dla wszystkich nastolatków.

Nie znajdziecie tutaj jakichś skrajnych emocji, kolosalnych problemów, nieporozumień, rozstań i powrotów- raczej codzienne życie smutnych młodych osób, opisane jednak w taki sposób, że chce się czytać dalej. 🙃
Książka w ogóle nie sprawia wrażenia debiutu, zawiera wiele ciekawych przemyśleń i daje pole do zatrzymania się na chwilę, zastanowienia, wzbudzenia w sobie empatii dla innych, różnych od nas osób, a także to docenienia tego, co mamy.❤️
Bardzo fajna młodzieżówka, serdecznie polecam również tym starszym. 😀
8/10