W cieniu Babiej Góry recenzja

W 1969 roku na stoku Policy w okolicach Babiej Góry rozbił się samolot z pięćdziesięcioma trzema osobami na pokładzie. Nikt tej katastrofy nie przeżył, a przyczyny do dnia dzisiejszego pozostają niewyjaśnione.

Iza i Baśka przyjaciółki od dzieciństwa, jednakże zupełnie do siebie niepodobne. Różniło je wszystko od pochodzenia, po wykonywany zawód i wygląd. Nie wiadomo, która z nich wymyśliła ten wypad pod hasłem „Baby na Babią”, jednak obie siedziały już w samochodzie Izy, szykując się do wyprawy. Na parkingu czekała już reszta damskiej ekipy.

Po dotarciu na szczyt w planach był wieczór panieński Izy. Ze schroniska, w którym miały zostać na noc, rozciągał się piękny widok. Po kolejnych toastach i łykach miejscowego bimbru część dziewczyn poszła spać, a reszta obiecała zająć się Izą.

Baśka wstała, gdy zaczęło świtać. Wyszła na zewnątrz dostrzegając, porzucony telefon przyjaciółki.

Była policjantką, jednak zimny dreszcz przebiegł jej po plecach. Przypomniała sobie wszystkie legendy o czarownicach i strachach. Już miała się odwrócić, by odejść, jednak zobaczyła wystający z zarośli but. Poświeciła latarką i wtedy ujrzała resztę. Zmasakrowane zwłoki leżały na mokrej ziemi. Rozrzucone niedbale włosy i otwarte szeroko oczy stanowiły makabryczny widok.

Ofiarą była córka znanego w okolicy posła Urbańczyka.

Baśka za wszelką cenę będzie chciała rozwiązać tę zagadkę. Czy jej się to uda? I jaki związek z tymi wydarzeniami ma katastrofa samolotu, która miała tu miejsce pięćdziesiąt lat wcześniej?

Akcja dzieje się w małej miejscowości, w której wszyscy się znają i są ze sobą w jakiś sposób powiązani albo od siebie zależni. Dobre tempo i ciekawa historia powoduję, że czyta się szybko i z zainteresowaniem. Autorka ciekawie wplotła wątek prawdziwej katastrofy samolotu z 1969, do swojego pomysłu na fabułę. Główna bohaterka policjantka Baśka jest miłą, dociekliwą i pracowitą osobą. O dziwno nie cierpi z powodu utraconej miłości, nie mści się na nikim, ani nie puszcza, popijając drinka za drinkiem. Jak widać czasem może powstać bohater, który jest normalny, bez tej całej otoczki nieszczęścia i alkoholizmu.

Serdecznie Wam polecam, gdyż widać ogromny potencjał autorki, który z pewnością wykorzysta.

#mova

#renibook