W cieniu Babiej Góry

Trudno jest znaleźć oryginalny kryminał zwłaszcza komuś, kto tak jak ja czyta je nałogowo. Wybierając więc kolejną lekturę szukam czegoś, co ją wyróżnia. Tutaj była to Babia Góra. I jeżeli o góry chodzi- nie zawiodłam się.

Przeczytałam tę książkę, bo jako dziecko i młodsza nastolatka często spędzałam wakacje w Zawoi. Byłam na Babiej Górze i na Policy kiedy były na niej jeszcze widoczne ślady po głośnej niegdyś katastrofie lotniczej. Doceniam więc nastrój i warstwę historyczną. Góry są niesamowicie opisane, więc za to należy się autorce duży plus. Trochę gorzej z kreowaniem postaci, językiem i stylem. Ale to debiut, więc można przymknąć oko. Akcja, mimo pewnych niedociągnięć jest wartka, czyta się z zainteresowaniem. Jednak znowu góry wygrały!

Kolejny debiut za mną i jak to przy debiutach bywa, nie jest on doskonały. Chociaż całkiem niezły 😉. Kryminalne śledztwo, to z roku 2019, bardzo udanie połączone z autentyczną katastrofą lotniczą, która wydarzyła się 02.04.1969 r.

Przywołana katastrofa miała miejsce na północnym stoku Policy na terenie gminy Zawoja. "W katastrofie rozbił się samolot An-24 SP-LTF. Na pokładzie znajdowały się 53 osoby (47 pasażerów i 6 członków załogi), wszyscy zginęli." (za Wikipedią). Podobno przyczyny owej straszliwej katastrofy do dziś pozostają niejasne.

Ale wróćmy do książki. W tych to rejonach autorka umieściła, umiejętnie łącząc tę właśnie katastrofę ze śledztwem w sprawie zabójstwa młodej dziewczyny, córki lokalnego posła, akcję swojej opowieści. Wszystko szło pięknie. Zachowane było właściwe tempo akcji, realne relacje między obcokrajowymi (Ukraińcami) pracownikami, co i gangsterami z tego samego kraju.

Nawet to wszystko ładnie się zgrywa, jednak pod koniec coś zaczyna zgrzytać coraz głośniej. Autorka popłynęła ze swoimi pomysłami i zaczęła rozciągać akcję, zupełnie nie potrzebnie, nie ustrzegła się też kilku powtórzeń. A jej postacie nagle zaczęły się zachowywać, zupełnie nie adekwatnie do sytuacji.

Oto policjantka, może nawet i niezbyt bystra, ale żeby nie umiała strzelić do bandziora? Również tenże bandzior, który bandziorstwo ma we krwi, para się tym procederem, odkąd pamięta, nagle strzela dwa razy i pudłuje. Nawet halny i mgły pojawiają s...

Rewelacyjny debiut, powieść kryminalna łącząca 2 sprawy, współczesnego morderstwa i niewyjaśnionego wypadku lotniczego z 1969 r.
Bohaterowie powieści dobrze wykreowani, niejednoznaczni, wielobarwni, nieidealni, a przez to prawdziwi. Bardzo wciągająca historia, do końca zagmatwana i nieoczywista. Autorka doskonale oddała realia góralskiego życia i klimat babiogórskich opowieści.
Mam nadzieję na dalszy ciąg opowieści o Baśce Zajdzie i jej bliskich.

Bardzo dobry debiut, świetny kryminał. Cała powieść, to fikcja literacka, ale katastrofa lotnicza w 1968 roku, na której tle dzieje się akcja książki, miała faktycznie miejsce, a jej przyczyny nie zostały nigdy wyjaśnione. Autorka próbuje wytłumaczyć, co mogło hipotetycznie się wtedy zdarzyć. Przyroda występuje tu, jako pełnoprawny bohater, a jej opisy przyprawiają o ciarki na plecach. Świetnie przedstawione realia życia Górali teraz i kiedyś. I uwaga Irena Małysa nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa.

"W cieniu Babiej Góry" jest jedną z tych książek, gdzie już od pierwszych stron wiesz, że czeka cię niesamowita przygoda.
Inspiracją do jej napisania, stała się dla autorki, tajemnicza katastrofa lotnicza z 1969 roku, której przyczyn do dziś nie wyjaśniono.

Baśka Zajda powraca w rodzinne strony. Wieś, aż huczy od plotek na temat jej niepowodzeń w życiu zawodowym.
Gdy okazuje się, że jej najlepsza przyjaciółka Iza niedługo wychodzi za mąż, dziewczyny wspinają się na Babią Górę, chcąc uczcić ostatnie dni jej panieństwa. Jednak dla przyszłej panny młodej jest to ostatnia wyprawa, rano zostaje znaleziona martwa.
W sprawę zamieszany jest były chłopak Izy i dawna miłość Baśki. Czy jej śmierć ma coś wspólnego z tajemniczą katastrofą lotniczą sprzed lat?

Czy wiecie, że Babia Góra zwana też Diablakiem, była ponoć miejscem spotkań czarownic? Obecnie jest najpopularniejszą atrakcją turystyczną Beskidu Żywieckiego.
Leżąca u jej stóp urocza miejscowość Zawoja jest najdłuższą i największą wsią w Polsce. W tych malowniczych stronach umiejscowiona została akcja niniejszej powieści, a w obecnych czasach, ma to dla mnie szczególne znaczenie.

Kolejnym walorem było dużo nawiązań do tamtejszego folkloru, wierzeń i legend. Podobało mi się też wplatanie w dialogi miejscowej gwary.

Akcja powieści toczy się dwutorowo, współczesna historia krąży wokół zagadkowej śmierci Izy, ta z przeszłości, rozpoczyna się dokładnie w dniu feralnego lotu. Oczyw...

Miałam w planach przeczytać ten tytuł przed moim wyjazdem w wysokie Beskidy. Niestety, nie zdążyłam.Może to i nawet lepiej, dzięki temu mogłam dużo bardziej wczuć się w fabułę książki, rozpoznając miejsca po których wędrowałam na szczyt 1735 m n.p.m. Katastrofa samolotu PLL LOT w 1969 roku na szczycie Policy, w której giną 53 osoby.... Taras widokowy w Sokolicy...Masowy Groń...schronisko Markowe Szczawiny w którym mogłam zjeść pyszną szarlotkę... Wszystkie te miejsca po przeczytaniu tej pozycji były mi już dobrze znane. I jeszcze ta Perć Akademików..... Mimo trudności technicznych i 8- metrowej pionowej ściany po której trzeba było się wspiąć po metalowych klamrach i łańcuchach, udało mi się to bez problemu i szczerze? Jestem z siebie dumna. Po 2,5 h morderczej wspinaczki w końcu postawiłam stopę na wierzchołku.😎 I nabrałam jeszcze "gorszego" apetytu na więcej bicia szczytów, tych wyższych i bardziej wymagających technicznie...😎

Zdaje się, że ostro zboczyłam z tematu ale ciągle jeszcze tkwię pod urokiem wczorajszej wspinaczki na Królową Beskidów... 🙂 No to teraz parę słów o książce...

Książka jest świetna.Naprawdę. Nie znałam tej autorki i nigdy nic od niej nie czytałam. Po ten tytuł sięgnęłam tylko dlatego, że Babia Góra znalazła się w tym roku w moich planach wspinaczkowych. Mało miałam czasu na lekturę, bo ciągle gdzieś wędrowałam ale sięgałam po nią od razu, jak tylko znalazłam wolną chwilę wśród łazikowania po górach, dolinach i podziwiania obłędny...

Fabuła niezwykle ciekawa i wciągająca. Jej dwutorowość rozbudzała mój czytelniczy apetyt, podnosząc adrenalinę i ekscytację. Ta mroczna i tajemnicza historia, przeplatana niebezpiecznymi i mrożącymi krew w żyłach opowieściami o dziwnych głosach na Babiej Górze, niejednokrotnie przyprawiała mnie i ciarki na plecach.
Akcja dynamiczna i nieprzewidywalna, zaś bohaterowie charyzmatyczni, prawdziwi, silni, zdecydowani, borykający się z własnymi demonami przeszłości, a mimo to odważni i gotowi do wszelkich poświęceń.
Wszystko napisane prostym językiem, no może poza góralską gwarą, choć i ona była dość zrozumiała, ale za to bardzo intrygująca.
Polecam.

Irena Małysa „W cieniu Babiej Góry”

Rok 2019. Baśka Zajda, po wydarzeniach, które miały miejsce w Krakowie zostaje przeniesiona do wydziału policji w rodzinnym mieście. Kobieta z przeszłością. Zna się na swojej robocie. Niektórzy twierdzą, iż jest pechowa. Na szczęście ma zumbę oraz grono koleżanek, które odrywają ją od trudów dnia codziennego. To właśnie z nimi pod hasłem „Baby na Babią” wyrusza na Babią Górę. Dodatkowym powodem wędrówki jest fakt, iż Iza (jej najlepsza przyjaciółka) ma niedługo przestać być panną. Niewinny babski wypad w góry jednak dla jednej z nich kończy się w kostnicy, a nie na ślubnym kobiercu…

Rok 1969. Drugiego kwietnia samolot rejsowy LOT-U (lot 165) startuje z lotniska Okęcie. W pewnym (nieznanym w rzeczywistości, lecz na potrzeby powieści już tak) momencie zbacza z wyznaczonego kursu. Po godzinie 16 czasu lokalnego rozbija się w górach.

Dwie linie czasowe. Dwie na pozór niepowiązane ze sobą sprawy, które dzieli 50 lat. Czy duchy ofiar niewyjaśnionej sprzed lat katastrofy lotniczej szukają zemsty?

Powieść czyta się bardzo szybko. Podczas jej lektury nie mogłam doczekać się jej zakończenia. Miałam kilka pomysłów na to kto może być mordercą, w jaki sposób katastrofa sprzed lat może być powiązana ze współczesnym morderstwem. Na niektóre rzeczy wpadłam sama, ale na pewno nie spodziewałam się zakończenia. Raczej nie sięgam po książki, w których mamy górskie motywy, ale ...

"Chłód nocnego powietrze wdzierał się przez okno samochodu. Niósł ze sobą zapach liści, wilgoci. Zapach Babiej Góry. Rozpoznawała go bezbłędnie. W tej woni była jakaś fałszywa nuta. Domieszka czegoś, jak w podróbce perfum. Wciągnęła głęboko powietrze, próbując rozpoznać, co burzy tę harmonię. Zapach metalu? Nie. To zapach krwi."
Nie ma to jak zacząć rok od dobrej książki. "W cieniu Babiej Góry" to debiut z prawdziwego zdarzenia, mocny i pełen tajemnic, jak zaczęłam czytać tak przepadłam. Wciągająca fabuła inspirująca się prawdziwymi zdarzeniami, wyraziści bohaterowie, zarówno pierwszo jak i drugoplanowi, no i zakończenie, którego nie przewidziałam. Autorka ma bardzo przyjemny styl pisania, więc historia czyta się praktycznie sama, bardzo podobało mi się, że z przyrody i otoczenia uczyniła pełnoprawnego bohatera, co sprawia, że książka ma niesamowity klimat, podobnie jak rozdziały pisane z punktu widzenia zwierząt. Całość kojarzy mi się mocno z literaturą skandynawską, co dla mnie osobiście jest dużym atutem. Gdybym chciała się do czegoś przyczepić, to uważam, że wątek detektywa-celebryty, mocno wzorowany na autentycznej postaci, spokojnie można było pominąć, ale to tylko tyle. Wielowątkowość, tajemnice, wycieczki w przeszłość, a przede wszystkim niepokojący, przyprawiający o gęsią skórkę klimat, to wszystko znajdziecie w tej książce, a najlepsze jest to, że to dopiero początek...

Akcja książki rozgrywa się w dwóch wymiarach czasowych. W roku 1969 kiedy dochodzi do katastrofy lotniczej i w roku 2019 gdy podczas wyprawy w góry ginie młoda kobieta. Obydwa zdarzenia mają miejsce na Babiej Górze.

Co łączy oba zdarzenia? Jakie tajemnice skrywają mieszkańcy małej wioski?

W powieści ukazane są nie tylko zagadki kryminalne, ale autorka pokusiła się również o przedstawienie , piękna gór i gwary góralskiej. Ten język dodaje klimatu, ale czasami spowalnia czytanie i wybija z rytmu. Mamy tu również bogaty wachlarz charakterów ludzkich z ich wadami i słabościami.

Muszę powtórzyć za wieloma czytelnikami tej książki - trudno uwierzyć, że to debiut. Autorka prowadząc opowieść przez dwie linie czasowe na koniec tak sprawnie je ze sobą spłata, że podążanie za fabułą sprawia niekłamaną przyjemność. A sam sprawca do końca pozostaje tajemnicą - mnie się nie udało zgadnąć i naprawdę byłam zaskoczona. Ogromnym plusem sposobu pisania jest użycie gwary - przez to opowieść wydała mi się bardziej wiarygodna.
Oczywiście nie wszystko jest takie idealne. Trochę mało prawdopodobne, żeby śledztwo przypadło policjantce, która nie dość, że była uczestniczką wydarzeń to jeszcze wszyscy podejrzani to jej znajomi, a jeszcze jej partnerem jest funkcjonariusz starszy stopniem. Do stylu pisania też musiałam się przekonać, bo wprawdzie wszystko tłumaczone jest łopatologicznie, ale jednocześnie autorka trzyma karty przy orderach i informacje dotyczące głównej bohaterki dawkowane są bardzo oszczędnie.
Nie są to jednak rzeczy, które odciągnęłyby mnie od lektury. Co więcej, atmosfera jaką udało się autorce stworzyć sprawiała, że końcówka przywiązała mnie do fotela i nie pozwoliła mi odłożyć książki aż do zaskakującego finiszu. Wiem, że to nie koniec i już jest kolejną historia z Baśką Zajdą w roli głównej - sięgnę po nią na pewno.

Na Babiej Górze zostają znalezione zwłoki młodej kobiety, która niebawem miała wziąć ślub. Sprawę próbuje rozwiązać tamtejsza policja, w której pracuje przyjaciółka ofiary Baśka Zajda. Ta niedawno wróciła w swoje rodzinne strony z Krakowa. Ofiara jest córką lokalnego posła, więc sprawa szybko staje się głośna i jeszcze szybciej należy ją rozwiązać. Czy ta śmierć ma coś wspólnego z katastrofą lotniczą z 1969 roku?

Często można odnieść wrażenie, że góry kryją w sobie mrok i wiele tajemnice. Tak właśnie było w tym przypadku, a opisywany wiatr halny dodatkowo wzmacniał odczucie niepokoju.

Bardzo podobało mi się połączenie rzeczywistych wydarzeń z fikcją literacką. Niewyjaśniona katastrofa lotnicza sprzed lat i zbrodnia, czego chcieć więcej 🙂

Autorka ukazywała historię dwutorowo. Stopniowo poznawaliśmy szczegóły wydarzeń obecnych, wykreowanych przez panią Irenę i tych zaraz po wypadku samolotu, opartych na rozmowach ze świadami wydarzeń z 1969 roku.

Klimat wzbogacało wprowadzenie tamtejszej gwary, która niewątpliwie osadzała nas jeszcze głębiej w beskidzkiej realności.

Poznajemy tajemnice z przeszłości, które prowadzą do wielu nieporozumień, problemów i tragedii. Do tego mała mieścina, a wiadomo, że nikt nie jest w takim miejscu incognito, w zasadzie wszyscy o wszystkim wiedzą, albo prędzej czy pózniej się dowiedzą.

Całość dopełnia świetna kreacja bohaterów, takich prawdziwych z krwi i kości.

Witajcie Kochani ❤️
Dawno, żadna książka mnie tak nie wciągnęła jak "W cieniu Babiej Góry" @irenamalysa_autor

Główna bohaterka Baśka Zajda. Sprytna i temperamentna. Przeniesiona z Komendy Wojewodzkiej do rodzinnej Zawoi, po traumatycznych wydarzeniach. Ścigają ją demony przeszłości. Jej przyjaciółka, Iza wychodzi za mąż. Z tej okazji wybierają się na Babią Górę z innymi kobietami. Urządzają wieczór panieński, który okazuje się być feralny w skutkach. Jedna z nich zostaje nad ranem znaleziona martwa, w niewyjaśnionych okolicznościach. Kim jest morderca? Komu zaszkodziła córka posła? Co wspólnego ma tragiczna śmierć kobiety z katastrofą lotniczą pod Babią Górą z 1969 roku? Przeczytajcie a dowiecie się sami.

Historia prowadzona na dwóch płaszczyznach czasowych. Podobało mi się połączenie wydarzeń sprzed dekady i teraźniejszymi. Fabuła dopracowana i przemyślana. Poczucie zagrożenia budowane przez halny, elementy folkrolu i gwary dodają charakteru powieści. Autorka stopniuje nam napięcie w taki sposób, że trudno się oderwać. Do samego końca nie wiedziałam, co może się wydarzyć. Miałam swoje przypuszczenia, ale nie na długo. To co zrobiła autorka przeszło moje najśmielsze oczekiwania.

Czytaliście? Macie w planach? Jeśli nie, to z czystym sumieniem mogę polecić debiut @irenamalysa_autor

Początkowo ilość bohaterów bardzo mnie cieszyła, bo w kryminale to istotne, aby było kogo podejrzewać o morderstwo. Jednak z czasem wszystko traciło sens. Autorka gubiła się w datach, co wbrew pozorom przeszkadza. Najpierw dwa dni z rzędu była sobota, pod koniec pomyliła miesiące, co burzy spójność. Postacie są bardzo banalne a język przesadnie prosty, zupełnie nieopisowy. Babia Góra pojawia się tylko w nazwie i jakimś małym opisie wejściowym zupełnie nie obrazując piękna gór, które podobno autorka ceni. Dialogi słabe, naciągane góralszczyzną a porównania zupełnie nietrafione np bardzo jasne oczy jak błękit paryski.
Ogólnie pomysł niezły ale niedociągnięć mnóstwo, przez co nie najlepiej czyta się tę książkę. Jednak nie skreślam autorki, być może wszelkie słowa krytyki pomogą jej się rozwinąć, czego szczerze życzę.

Moim zdaniem bardzo dobry debiut. Historia jest dwutorowa, bardzo ze sobą związana, autorka ciekawie połączyła dawną historię z teraźniejszą fikcją. Ponadto opisy przyrody są tak zachęcające, ż jak ktoś nie był w tamtych okolicach, to z pewnością po przeczytaniu chętnie odwiedzi Babią Górę i okolice... Polecam