Światło między oceanami recenzja

Powieść „Światło między oceanami” już od kilku lat figurowała na mojej liście książek do przeczytania, więc gdy tylko zobaczyłam, że Wydawnictwo Albatros wznawia jej wydanie w nowej pięknej oprawie, nie wahałam się ani przez moment.

Z czytanych o niej opinii wiedziałam, że mogę oczekiwać trudnych emocji, wyborów niemożliwych, które zawsze kogoś krzywdzą i samotności trwającej na wyspie latarni morskiej. Czym innym jest jednak czytanie opinii, a czym innym zagłębienie się w życiu latarnika Toma i jego żony Isabel boleśnie doświadczonych przez życie. Bo te pokłady emocji może poruszyć jedynie napisana z tak ogromną empatią i zrozumieniem natury ludzkiej historia. Historia, która jakkolwiek się skończy przyniesie komuś ból i cierpienie.

Tytułowe światło między ocenami prócz znaczenia dosłownego w postaci latarni dającej nadzieję i bezpieczeństwo żeglarzom zmierzającym ku wybrzeżom Australii, przyjmuje również znaczenie metaforyczne. Bo czymże jest odnalezione niespodziewanie niemowlę w chwili największego bólu i depresji po utracie własnych dzieci? Czy dziewczynka nazwana Lucy, co oznacza Światło, nie jest właśnie darem od losu dla nich, iskierką rozpalającą ich życie na nowo?

Ta powieść jest przede wszystkim poruszającym studium miłości matki do dziecka, wynikającej nie z więzów krwi, a najgłębszego przywiązania do tej maleńkiej bezbronnej istoty, dla której jest się w stanie zrobić wszystko, co najlepsze, ale też wszystko, co najgorsze. To też opowieść o zatruwających każdy dzień wyrzutach sumienia, wewnętrznym rozdarciu pomiędzy niedającymi się pogodzić oczekiwaniami i wyborach, których konsekwencje przyjdzie ponieść.

Nietrudno wzruszyć się do łez przy lekturze. Ja wycierałam nie raz mokre od łez policzki. Nietrudno też poczuć emocje targające bohaterami, zrozumieć ich wybory i racje. Czułam ciężar ich dylematów przygniatający mnie coraz bardziej i bardziej. Zakończenie, choć zabarwione smutkiem, ukazuje siłę miłości, która trwa, nawet jeśli nie mamy do niej prawa. To historia, która zostaje w sercu na zawsze.