Przypadkowo Amy recenzja

Już jakiś czas temu przeczytałam "Przypadkowo Amy", a zrobiłam to ponieważ ten tytuł był dosłownie wszędzie, jakby mnie prześladował. Pomyślałam, że może to być genialna historia, jeśli jest aż tak popularna.
Opowiada ona o Izzy, która zazwyczaj mówi prawdę, ale raz postanawia skłamać i ukraść kawę, którą należy do Amy...
Reszty nie będę opisywać, bo prawdopodobnie przeczytaliście już opis od wydawcy...
W każdym razie powieść zaczęła się z wysokiego poziomu. Bardzo spodobał mi się sam początek, gdzie Izzy spotyka Blake'a. Od razu zostałam wciągnięta w wir powieści. Autorka ma takie pióro, że straciłam kontakt z rzeczywistością i to jest coś niesamowitego. Kiedy bohaterowie zaczynają się poznawać, ich dialogi są tak lekkie i przyjemne, że można tylko płynąć z nimi wgłąb kolejnych stron. Nie mogę się oprzeć i muszę wspomnieć, że uwielbiałam ich poczucie humoru. Serio! Trafiali w moje gusta i niejednokrotnie musiałam zrobić przerwę na pośmianie się z czegoś. Do pewnego momentu, byłam zachwycona. Nie wiem kiedy przekładałam kolejne przeczytane kartki. Później coś zaczęło szwankować w tej historii. Zaczęła się świetnie ale to był dopiero początek więc myślałam, że akcja zacznie się rozwijać i moje zachwycenie nigdy nie straci na wartości... Im dalej w powieści, tym bardziej mój zapał zaczął opadać. Nie próbowała go ratować żadna sytuacja, która podtrzymałaby wysoki poziom książki. Momentami już nie byłam roześmiana, a delikatnie zażenowana zachowaniem bohaterów... Mimo to, mogłabym to przeżyć, gdyby nie to, że tam nic się nie działo! Dosłownie, dla mnie, najciekawsze w całej książce było poznanie bohaterów i nic poza tym. Pomysł na powieść byłby genialny, gdyby choć trochę było wzlotów i upadków tej czarującej dwójki. Może raz się pokłócili, chociaż i tak było oczywiste ich pogodzenie się, więc nie wzbudziło to żadnych emocji.
Ubolewam nad tym, że w tej historii jest za mało emocjonalnych akcji, które pomogłyby czytelnikowi wczuć się w postać. W książkach kocham ten rollercoaster emocji, które czuje czytelnik, a w tej powieści zdecydowanie tego zabrakło.