Recenzja książki Gwiazd naszych wina

Historia Hazel Grace i Augustusa Watersa jest jedną z tych historii, które poznaje się z zapartym tchem. Nie jest to książka, którą potrafisz odłożyć, bo nie masz na nią czasu lub po prostu nie możesz przez nią przebrnąć. "Gwiazd naszych wina" jest historią, do której wracam bardzo często. Ma ona w sobie coś niezwykłego, coś co na ogół ciężko jest znaleźć w każdej innej powieści. Historia tych dwojga jest wyjątkowa, ponieważ pokazuje ograniczenia, które przynosi ludziom życie. Mimo tych ograniczeń nasi bohaterowie, jak i również my, powinniśmy wiedzieć, że należy czerpać z życia pełnymi garściami, ponieważ wszystko wywołuje ból. Sami decydujemy o tym, jak ogromny on będzie oraz jakich płaszczyzn będzie dotyczył.
"Gwiazd naszych wina" to piękna i wzruszająca opowieść o przyjaźni, miłości, bólu, chorobie, cierpieniu i stracie. Każdy człowiek chociaż raz przeżył wielką miłość. W normalnym życiu taka wielka miłość zostaje z nami na przysłowiowe "zawsze" lub kończy się, bez słowa wyjaśnienia, a dana osoba odchodzi. Z czasem przyzwyczajamy się do tej straty i zaczynamy żyć dalej. Kto wie, może spotykamy kogoś nowego, kogoś kto stanie się naszą kolejną wielką miłością. Jednak w wypadku Hazel i Gusa, zakochani nie mają wyboru- zostać czy odejść. Śmierć jest najgorszą możliwą opcją pożegnania się z drugim człowiekiem. Nieważne czy po raz tysięczny oglądam film, czy czytam książkę, zawsze ogromnie się wzruszam. Jak kiedyś ujął to Szekspir, to co się dzieje jest naszą, nie naszych gwiazd winą. Jednak w codziennym życiu okazuje się, że wiele rzeczy jest zależnych od naszych gwiazd i tego co przeznaczył nam Bóg. Nikt nie może napisać scenariusza swojego życia, które byłoby bez skazy. Nikt nie ma idealnego życia, ponieważ utopia jest niemożliwa. Jednakże powieść Johna Greena daje do myślenia każdemu, kto ją przeczyta. Ludzie często zapominają, że życie którym zostają obdarzeni, jest krótkie i kruche. Wszyscy skupiają się na karierze i pogoni za pieniądzem, zamiast skupić się na o wiele ważniejszych wartościach jakimi jest rodzina czy miłość. Hazel i Augustus mimo swojego młodego wieku, mają taką świadomość i starają się przeżyć swoje życie jak najlepiej, aby na koniec powiedzieć, że to nie nasza, lecz gwiazd naszych wina.