Jezioro recenzja

Zabiera, co mu się należy

WYBÓR REDAKCJI
Autor: @aga.kusi_poczta.fm ·1 minuta
2023-12-27
Skomentuj
21 Polubień
Duch Jeziora i jezioro, które jest skażone i wywołuje wysypkę na skórze i drapiesz się wiecznie po rękach. Każdy w tej wiosce się drapie, bo skóra swędzi. Swędzi i życie, które jest beznadziejne, bez przyszłości, bez niczego. Przyszłość to pustka.
Mieszkańcy wioski nad jeziorem mają swoje wierzenia - Duch Jeziora zabiera ciała i dusze ludzi, którzy umarli. Kładzie się ich na łódkę i odpycha od brzegu. Zwłokami karmi się wody tego okropnego, skażonego jeziora. A potem chłopy idą popijać bimber, czy cokolwiek, wracają do domów i w czterech ścianach wyrzucają swoją złość i frustrację na bliskich. Dziadek tak bije babkę - co widzi Nanu. Oni go wychowują, bo matka chyba była, ale go zostawiła. A może jest i przyjedzie po niego, ale potem? Nanu nie zna prawdy o niej. Coś mu pamięć podpowiada, trzy trójkąty i włosy nad nimi i ciepły głos, kobiecy... ale to ni jawa, ni mrzonka, ni tylko marzenie... Nanu żyje tu, koło babki i dziadka i czuje się jakoś ... poza tym. Poza tym miejscem i poza tymi ludźmi.
A gdy zostaje sam, bo Duch Jeziora zabiera mu dziadków, podejmuje decyzję o samodzielności poza tą wioską. Wyrusza w poszukiwaniu matki...

w Tej powieść jest ból, strach i łzy.
"Jezioro" pęcznieje od samotności, od wiecznie drgających pragnień bohaterów. "Jezioro" to mapa prób życia dorastającego chłopca, którego nikt niczego nie nauczył. To powieść o poszukiwaniu i siebie i życia - tego właściwego i wygodnego, tego normalnego. To poszukiwanie radości i swobody i miłości jednocześnie. Nanu, chłopiec, którego dzieciństwo zamieniło się w dorosłość, pomijając jednocześnie dorastanie i dojrzewanie do wszystkiego, co wiekowi należne.
Tu są łzy spracowanego człowieka, smród bezdomności i wieczna, permanentna pustka, którą może wypełnić jedynie mama.

Czytasz i od samego początku, choć swędzi cię skóra od tego, choć nieświadomie drapiesz przedramiona, by ukoić to uczucie, czytasz. Czytasz, bo to koi ową wysypkę. Czytasz, bo JEZIORO to lek na Ciebie. Czytasz, choć gdzieś głęboko w sobie boisz się tego, że Duch Jeziora upomni się o ciebie.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-12-25
× 21 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Jezioro
2 wydania
Jezioro
Bianca Bellová
7.2/10

Boros, osada rybacka gdzieś na końcu świata, nad wysychającym, skażonym jeziorem, którego Duch gniewa się na ludzi. Mężczyźni mają tu wódkę, kobiety troski, dzieci nieustannie drapią swędzącą wysypkę ...

Komentarze
Jezioro
2 wydania
Jezioro
Bianca Bellová
7.2/10
Boros, osada rybacka gdzieś na końcu świata, nad wysychającym, skażonym jeziorem, którego Duch gniewa się na ludzi. Mężczyźni mają tu wódkę, kobiety troski, dzieci nieustannie drapią swędzącą wysypkę ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Przedstawia czeska autorka życie Namiego, chłopaka mieszkającego gdzieś w kraju postsowieckim nad wysychającym jeziorem. Istnieje silne przypuszczenie, że chodzi o jezioro Aralskie, które od dziesięc...

@almos @almos

 Boros, mała wioska rybacka, leży nad jeziorem, którego wody z czasem stają się niebezpieczne. Woda powoli wysycha i pełna jest toksyn, które zatruwają wszystko, co żywe. Ciało po kąpieli swędzi i...

@mewaczyta @mewaczyta

Pozostałe recenzje @aga.kusi_poczta.fm

Kawa i papieros
Kawa przed śniadaniem i papieros na kaca

Zacznę bez wstępu, bo tu, z „Kawą i papierosem” od razu wkraczasz do wielkiego powierzchniowo loftu. To miejsce, jak i ta powieść, to konglomerat różnych ludzi, ich mar...

Recenzja książki Kawa i papieros
Niepowinność
wszędzie i nigdzie jednocześnie

Czas zwalnia, jakby niewidzialna przestrzeń napierała na wskazówki zegara i blokowała im drogę po cyferblacie. Zmienia się atmosfera, zapachy i odczucia bycia człowiekie...

Recenzja książki Niepowinność

Nowe recenzje

Most na Drinie
Kronika pewnego mostu
@Remma:

Wzniesiony przez Mehmedpaszę most stanowi pretekst do opowieści z dziejów Bośni w latach 1516 – 1914. Most stanowi cent...

Recenzja książki Most na Drinie
Wioska małych cudów
Wioska małych cudów
@tomzynskak:

Każdy z nas potrzebuje w swoim życiu cudów. Nie jakiś magicznych i nierealnych, a takich najzwyklejszych, które mogą wy...

Recenzja książki Wioska małych cudów
Dom ciało
Wersy płynące przez wnętrze…
@edyta.rauhut60:

Poezja wiele ma oblicz. Dzisiaj chciałabym Ciebie, Czytelniku zaprosić do poznania jednego z nich. Jak możemy przeczyta...

Recenzja książki Dom ciało