Żmijowisko recenzja

Powiem szczerze, że po tylu pozytywnych recenzjach i zachwytach spodziewałem się czegoś o wiele lepszego. Nie jest to najgorsza pozycja, ma dużo elementów, które mi się podobały, ale ma także tyle samo minusów.

Może zacznę od plusów. Na pewno jednym z nich jest klimat książki. Autorowi udało się stworzyć bardzo klimatyczną historię, w którą się „wchodzi” i po prostu czuje całą atmosferę wykreowanego miejsca. Samo umiejscowienie akcji bardzo mi się spodobało. Wychowałem się na pojezierzu Polski i krajobraz opisanych miejsc był mi bardzo bliski. Kolejnym plusem jest cała zagadka i fabuła, która była bardzo wciągająca. Czytałem ją z dużym zainteresowaniem i byłem ciekawy rozwiązania. Kolejna rzecz, która mi się podobała to sposób w jaki przedstawiona jest historia, a mianowicie podzielona jest na trzy okresy. Lato 2006, lato 2007 i okres pomiędzy tym rokiem. To sprawia, że historię poznajemy w sposób nieoczywisty.

Jeżeli chodzi o minusy to pierwszym z nich i największym jest zdecydowanie język jakim napisana jest ta książka. Mianowicie w sposób bardzo wulgarny, aż za. Nie powiem, jestem fanem klasycznych kryminałów, gdzie język jest bardzo stonowany, czasami wyniosły, patetyczny. W „Żmijowisku” praktycznie nie ma strony, na której nie pojawiają się wulgaryzmy. Przekleństwa lecą co drugie słowo od każdego bohatera, nawet od małego dziecka. Żeby nie było, wulgarny język w książce mi nie przeszkadza, kiedy jest wyważony, tutaj było tego za dużo, czasami aż nie czytało się tego przyjemnie. W moim odczuciu, książki przepełnione tyloma wulgaryzmami od razu lądują na tą „niższą półkę”. Kolejny minus to kreacja bohaterów, jak dla mnie byli zbyt stereotypowi, czasami, aż przerysowani. W książce pojawia się także bardzo dużo scen, które w moim odczuciu mogłyby być wycięte, a historia na niczym by nie straciła. Mowa tutaj chociażby o fragmencie z zapchaną toaletą i walką z odchodami czy scenach łóżkowych, w których bohaterowie wypowiadali się np. tak „To może mi obciągniesz? Pobawimy się w parę dresiarzy. Ja będę Sebą, a ty moją świnią i zrobisz mi laskę w sportowym samochodzie.”, naprawdę wstawki tego typu nie są potrzebne i budzą u mnie tylko zażenowanie. W książce pojawiło się także trochę błędów logicznych i nieścisłości, ale były drobne, także to jest jeszcze do wybaczenia. Zakończenie jak dla mnie bez większego zaskoczenia. Trochę schematyczne i wałkowane już przez wielu autorów. Główny szczegół, na którym opierała się cała zagadka od razu rzucił mi się w oczy i przy tej scenie natychmiast zapaliła mi się lampka „uwaga na tym będzie opierała się cała zagadka”, no i tak niestety było.

Sam nie wiem co sądzić o książce. Z jednej strony historia mi się podoba, zakończenie również mnie usatysfakcjonowało mimo, że nie zaskoczyło do końca. Całość jest bardzo klimatyczna i wciągająca. Z drugiej strony ma kilka minusów, które mi się nie podobały.