“Twoje oczy są niebieskoszarym zmierzchem, moja Lilio,
Niebieskoszarym zmierzchem nad krajem dalekich radości...
W krainie twoich oczu króluje sen.
Źródła śpiewają cichutko w dawnych ogrodach... ”
“Twoje oczy są niebieskoszarym zmierzchem, moja Lilio,
Niebieskoszarym zmierzchem nad krajem dalekich radości...
W krainie twoich oczu króluje sen.
Źródła śpiewają cichutko w dawnych ogrodach... ”
“Tylko uczucie jest rzeczywistością. Cała reszta to tylko miraże doczesnego życia i miraże snu.”
“Umysł, ta cierpka i jałowa marność, w której źdźbła głupoty łączą się z duchami nikczemności, umysł, ten odrażający embrion wielkiego kłamstwa ludzkiego, zatruwa zazwyczaj nawet naturalne uśmiechy.”
“Wiedz, że jest tylko jedno jedyne obrzydzenie: wywołane przez własną niemożność zaatakowania, zwyciężenia, przełknięcia i strawienia wielkiego wroga, który czai się w nas samych.”
“(...) żyłem wyobraźnią, jak się to określa; miałem pewne literackie skłonności – swobodnie władałem wierszem – ale wśród współbrzmiących we mnie głosów nie rozróżniałem żadnego, który przypominałby tonacje namiętnych uniesień. Niektóre z moich wierszy pełne były muzyki, inne pełne były barw; lecz w jednych i drugich niesłyszalny był gwałtowny trzepot wielkich skrzydeł miłości. Krótko mówiąc, zawsze byłem jedynie miernotą wyróżniającą się pewnymi dziwactwami; gdyby dodał pan do mojej nienawiści do kłamstwa i odrazy do świata tę nieznośną pogardę, jaką czułem do swojej własnej natury, znałby pan na pewno zasadnicze cechy mojego usposobienia (...).”
“Mój urodziwy i szlachetny Maurze!
Jeśli tak kochasz, jak o tym rozprawiasz;
jeśli tak mocno zazdrościsz, jak wzdychasz;
jeśli drżysz o nią, tak jak się obawiasz;
jeśli tak wielbisz, jak z żalu usychasz -
jesteś szczęśliwy! ”
“Wiem, dawać rady to bardzo niewiele,
żadna to mądrość, kiedy w koło bieda,
jednak wybaczcie, moi przyjaciele,
lecz dziś, choć chciałbym, nic więcej wam nie dam.”
“Rozmowę kontroluje ten, kto mówi mniej.”
“Prawda, która nikogo nie obchodzi. Rzeczywistość i fikcja to siostry bliźniacze.”
“Czasem nie widzimy całego słowa, ale jego część, która nabiera oddzielnego znaczenia.”
“Najsprytniejszą sztuczką diabła było przekonanie ludzi o tym, że nie istnieje. ”
“A jak ktoś, kto nie widzi, co ma przed nosem, może w ogóle coś odkryć?”
“Człowiek spodziewa się, że morderca będzie mroczny, przerażający, groźny. ”
“Tutaj kończy się twoje polowanie, tutaj zaczyna się moje. ”
“To nigdy nie jest twoja wina. ”
“"Tutaj kończy się twoje polowanie, tutaj zaczyna się moje"”
“"Kiedy ktoś, kto zaczyna seryjnie zabijać, jest pieprzonym geniuszem, pozostaje ci jedynie się modlić, żeby po zwolnieniu blokady w kasecie maszyny losującej nie została wybrana twoja liczba"”
“...jakie dobre było życie, kiedy nie upierało się być paskudne...”
“Lepiej nie prosić o pomoc diabła, bo w końcu zawlecze cię do swojego kotła.”
“Nie wiem, ile razy można zaczynać życie od nowa, ale podejrzewam, że kiedyś w końcu człowiek stwierdza, że brakuje mu na to sił.”
“Każdy z nas decyduje, czego nie potrafi wybaczyć.”
“Nie widzisz na mnie zbroi, ale mam ją i nigdy się z nią nie rozstaję.”
“Jako społeczeństwo i jako jednostki popełniamy jeden podstawowy błąd: błąd atrybucji. Wydaje nam się niewiarygodne, że ktoś, kto wydaje nam się czuły i uroczy, może być skrajnie zły.”
“Każdy z nich nauczył się poznawać samego siebie poznając drugiego.”
“(...) ale ty oszukujesz wcale tego nie zamierzając.”
“Złodziej myśli, że wszyscy kradną.”
“Czyn uwalnia od złego uczucia, natomiast złe uczucie zatruwa całą duszę.”
“Doznawał wyjątkowej ulgi, kiedy pomagał biednemu. Odgadywał w nim ofiarę ludzkiej niegodziwości.”
“kurwa! ktokolwiek wymyślił tę grę, wymyślił prawdziwy majstersztyk. załóżmy, że to Bóg – od dawna za‐ sługiwał na strzał między oczy; tylko że ten drań nigdy się nie pokazuje i trudno Go zdybać i wziąć na muszkę. Era Zamachowców ominęła najgrubszą rybę ze wszystkich. jakiś czas temu prawie dopadli Syna, ale ten wyśliznął się jak piskorz i do dziś musimy w łazience, na śliskiej podłodze, lecieć na ryja. Duch Święty? ten się nigdy nie pokazał: rozparł się wygodnie i teraz z całym spokojem wyciera sobie kutasa – najbardziej cwany z całej trójki.”
“wszyscy kurczowo czepiamy się ścian tego świata – ja, w najmroczniejszej fazie kaca, myślę o dwójce mych przyjaciół, którzy doradzają mi, na jak przeróżne sposoby można popełnić samobójstwo. czy jest lepszy dowód prawdziwej przyjaźni? jeden z owych przyjaciół ma na lewym przedramieniu, jedną obok drugiej, blizny po brzytwie; drugi upycha tony prochów przez dziurę w swej czarnej skudłaconej brodzie. obaj piszą wiersze. jest coś w pisaniu wierszy, co sprawia, że cały czas stoi się jedną nogą nad przepaścią. ale pewnie i tak wszyscy trzej dożyjemy do dziewięćdziesiątki.”