Wyszukiwarka

“Ale jak mawia Sandra, nawet jeśli nie chcesz wspominać, to samo wraca.”

“Nawet jeśli nie będziesz wspominać. To wraca, w najmniej oczekiwanym momencie. - tłumaczyła Sandra - I boli. ”

“Majaczące za oknami drzewa pochylały się w stronę jezdni, przypominając zwiędłe łodygi kwiatów. Sandra wiedziała, że Piotr Janik mieszkał dosłownie pośrodku niczego. ”

“Sandra przeczytała kiedyś, że skalę miłości w rodzinie mierzy się zachowaniem w obliczu tragedii. Im bardziej odsuwasz się od bliskich, gdy boli, tym mniejsza szansa, że jeszcze kiedyś zbliżycie się do siebie.”

“Jedno złamane serce , krok bliżej do twojego księcia na białym koniu”

“Powinnaś zawsze podawać w wątpliwość pogłoski krążące na mieście, dopóki sama nie sprawdzisz, ile jest w nich prawdy. Nie traktuj ich śmiertelnie poważnie, lecz przepuszczaj przez filtr i poddawaj własnemu osądowi. Słuchaj, obserwuj i analizuj.”

“Kot rzucający cień w kształcie lwa to symbol tego, że każdy z nas ma w sobie siłę, o jaką siebie nie podejrzewa. Przypomina o tym, że jesteśmy w stanie pokonać wiele trudności, nawet jeśli czasem czujemy się jak te małe bezbronne kotki.”

“Pamiętaj, prawdziwą miłość poznasz po czynach, a nie po stanie portfela czy czułych słówkach. Mówić można sobie dużo, ale to nie zawsze przekłada się na rzeczywistość. ”

“- O tym opowiada twój tatuaż, prawda? - zapytała cicho.
Przytaknął.
- Symbolizuje siłę, którą każdy z nas w sobie ma. Człowiek nie wie, ile jest w stanie udźwignąć, dopóki życie tego na nim nie wymusza. ”

“Podobno doceniamy coś, dopiero jak to stracimy. Tak samo jest z ludźmi. Rozumiemy, jak bardzo są dla nas ważni, gdy musimy pozwolić im odejść.”

“- Tego chcesz?- zapytał niepewnie.
- Czy tego chcę? Pytasz poważnie? A co możesz mi dać?
- Niewiele...- Wyglądał napokonanego.”

“- Mogę rozmawiać z panem Smith?- zapytała kobieta o dźwięcznym głosie. - Przy telefonie. - Zerknął na mnie nerwowo.
- Pana żona znów miała atak. Próbowała się zabić. Proszę jak najszybciej przyjechać. Jest w ciężkim stanie.
Reszty rozmowy nie słyszałam. Nic do mnie nie docierało poza słowem ,,żona,,.Cały świat mi się rozmazał. Widziałam panikę w jego oczach, gdy kobieta wypowiedziała to zdanie. W samochodzie zapadła cisza. Bałam się nawet oddychać.On był żonaty - to wszystko, o czym mogłam myśleć.”

“Happy end wymaga więcej poświęceń.”

“Nie odkładaj niczego na później. Nie warto.”

“Ten związek z góry nie miał szans na powodzenie. Gdy tylko nasza relacja była wystarczająco rozświetlona, my przez swoje zepsucie powodowaliśmy, że gasła. Problemem było to, że nie potrafiliśmy jej na nowo zapalić. ”

“Wojnę traktowałem jak ostrą, męską zabawę. Jeśli zależy Ci na tej ziemi, jest Twoja. ”

“Dwie zranione dusze szukające miłości i spokoju. Byliśmy do siebie niezwykle podobni.”

“Nie chciałem myśleć o swojej podróży jak o ucieczce, ale tym właśnie była. Ucieczką od problemów i przygniatającego poczucia winy. (...) Mijający czas nie pomógł uporać się z chaosem w mojej głowie. Samotność też nie była lekarstwem. Musiałem się pogodzić z konsekwencjami swoich czynów i żyć dalej.”

“Niedomówienia są gorsze od kłamstwa. ”

“Moja przyszłość zależała tylko i wyłącznie od moich własnych wyborów.”

“Nigdy więcej nie ukrywaj się przede mną. Chcę cię taką, jaka jesteś naprawdę.”

“(...) życie tak mnie ukształtowało i nie mogłam wymazać przeszłości, bo stanowiła ona integralną część mnie. Zaakceptowałam siebie niedoskonałą, lecz prawdziwą, dopiero wtedy mogłam czuć się w pełni szczęśliwa.”

“Świat był pełen zła, więc próbowałam pomóc, jeśli się dało, tak jak mnie ktoś pomógł. Najważniejsza była jednak chęć przyjęcia pomocy, bo nie mogłam pomóc komuś, kto sam tego nie chciał.”

“Ktoś inny mógłby pomyśleć, że jestem szalona, ale właśnie to szaleństwo trzymało mnie przy zdrowych zmysłach już od wielu lat. ”

“Nic nie jest na własność, a tym bardziej miłość.”

“Jesteś dorosła, a dorosłość to mierzenie się z konsekwencjami swoich czynów.”

“Oskarżony Robert Savich siedział przy stole obrony. Jak na człowieka, którego oskarżano o morderstwo, wyglądał na zbyt pewnego i zadowolonego z siebie, aby Duncan mógł się uspokoić.”

“Jego partnerka miała przedziwny, niezawodny talent do odczytywania zachowań ludzi i różnych sytuacji. Przed chwilą potwierdziła złe przeczucia, które lęgły się w umyśle Duncana.”

“Dopadnę cię, skurwielu! - rzucił detektyw. - Zapamiętaj to sobie dobrze albo najlepiej wytatuuj na tyłku. Dopadnę cię! - Do zobaczenia - odparł Savich. - Wkrótce - dodał groźnie i posłał Duncanowi pocałunek. Adams szybko przeprowadził swojego klienta obok Hatchera, który wpatrzył się w sędziego. - Jak może pan pozwolić mu stąd odejść wolno? - spytał. - Nie ja, detektywie Hatcher. Prawo.”

“Nie było to chyba najwłaściwsze posunięcie, ale Laura w tej chwili była bardziej zmieszana niż przestraszona. Gdyby miał w stosunku do niej jakieś złe zamiary, to do tej pory już by je ujawnił. W tym momencie odczuwała przede wszystkim po­trzebę, by maksymalnie zwiększyć dystans między sobą a nie­znajomym.”