“Uważam, że to normalne. Przeżyliście oboje traumę. Wasza rozłąka bardzo was skrzywdziła i okropnie za sobą tęskniliście, ale zaufaj mi, proszę, nie tędy droga do szczęśliwego długoletniego związku. Prędzej do paranoi.”
“Krzyżuję wzrok z idącą przodem dziewczyną, niemo pytając czy tak jest zawsze. Czy wszędzie tam, gdzie pojawi się jej przyjaciółka, wzbudza taką sensację? Czy zdarza się, tak jak teraz, że choć ktoś ją dostrzega i skupia wzrok na białej lasce, to nie schodzi im z drogi? Czy zawsze muszą lawirować między ludźmi i przedmiotami?”