“Czasami miałam wrażenie, że moja matka nie ma własnych pragnień, a jej seksualność to słabo widoczna leśna ścieżka, wydeptana przez zaledwie jedną parę butów ...Buty te należały do mojego ojca.”
“Makijaż to twoje barwy wojenne.”
“Wystarczy włączyć komputer, żeby zleciały się demony.”
“...Tak działa miłość ...karmi człowieka i patroszy, więc jest pełny i pusty jednocześnie. Nie chce jedzenia, ani towarzystwa innych ludzi. Potrzebuje tylko ukochanego i myślenia o nim.”
“Mężczyźni przychodzą, żeby ulokować się w dziewczynie i zmienić ją w miasto. Kiedy odchodzą zostają po nich resztki, odbarwione drewno tam, gdzie przez wiele dni codziennie świeciło słońce na nie, aż nagle przestało.”
“...ale ja znalazłam coś, co uśmierza mój ból, a dopóki same go nie zaznacie, nie macie prawa mnie oceniać. Kobiety nie powinny krytykować życia innych kobiet, jeśli nie sparzył ich taki sam ogień.”
“-Polska to cmentarz! - mówił mój ojciec, mrużąc oczy z zajadłą nienawiścią. -To sprofanowany cmentarz. Błoto, gnój, kości, popioły i splądrowane grobowce. Nie można udawać turysty wśród gnoju. Nie można mieć do gnoju stosunku sentymentalnego.”
“Aby budować przyszłość, musimy odkryć nowe znaczenie przeszłości. Przeszłości, która była ukrywana przez represyjne reżimy lub zniekształconea przez politykę zimnej wojny. Albo po prostu przeszłości którą wyparto do otchłani niepamięci, ponieważ myślenie o niej było zbyt bolesne.”
“Gdy wychodzisz z iluzji, odzyskujesz siebie”
“Nie należę do radosnych ludzi. Nie śmieję się w głos i nie przepadam za przytulaniem. Mam nudne zainteresowania: lubię czytać i gotować. Rzadko wychodzę na miasto.”
“To niesamowite, jak nudną można być, jeśli się jest ładną; nikt nie zdaje się tego zauważać. Gdy jesteś ładna, wszyscy od razu zakładają, że prowadzisz wspaniałe życie. Ludzie bywają strasznie krótkowzroczni. Ludzie są głupi.”
“Nie przyszło im do głowy, że puste ulice będą straszniejsze od tych zatłoczonych.”
“Szczęśliwe zakończenia nie istnieją, wszyscy o tym wiemy.”
“Nie widzisz jej.
Ale ona widzi ciebie.”
“Wiecie, czego ludzie pragną najbardziej? Bardziej niż miłości, bardziej niż pieniędzy, bardziej niż pokoju na świecie? Czuć się normalnie. Chcą mieć świadomość, że ich uczucia, ich życie, ich doświadczenia są takie same jak innych ludzi.”
“Można mieć wszystko, czego się kiedykolwiek pragnęło, by uświadomić sobie, że pragnęło się nie tego, co trzeba.”
“Bywa, że nie da się odkręcić tego, co się zrobiło, nie da się cofnąć raz wypowiedzianych słów.”
“Można być zakochanym, a mimo to czuć się niesamowicie samotnie.”
“Bez smutku nie może istnieć szczęście, co znaczy, że stan wiecznej szczęśliwości tak naprawdę nie będzie tak błogi. Prawdę powiedziawszy, to byłby irytujący. Nic, czego można pragnąć, nic, czego można wyczekiwać, nic do roboty.”
“Dążąc do normalności, będziemy ignorować to, co musimy ignorować. Będziemy tuszować to, co musimy tuszować. I będziemy lekceważyć wszystko, co musimy lekceważyć, abyśmy mogli podtrzymywać iluzję perfekcyjnie wyregulowanego szczęścia.”
“Człowiek nie musi znać wszystkich odpowiedzi. Wystarczy by miał dość odwagi, by spróbować.”
“Bądź co bądź przeszłość ma swoje prawa, a pierwsze wrażenia życia są jak te ptaki, co chłodem dotknięte odlatują w dalekie strony, ale gdy słońce błyśnie, wracają...”
“Głupiec i nędznik błądzi i zapomina; piękna dusza zbłąkana wydziera się z manowców całą siłą swej prawdy wewnętrznej, która ją bodzie, boli i rozrywa, i do odszukania światła straconego przedziera się szlakami pokuty, oblewając je choćby łzami swymi i cudzymi.”
“Szczęście prawdziwe i uczciwe istnieje na wysokościach, na które z trudem wspinać się musi ten, kto go żądny.”
“Szczęście prawdziwe, szczęście prawdziwe, to ten kwiat zaczarowany, o którym mówi bajka, że iść do niego trzeba daleko i długo, a po drodze staczać walki, krwawić stopy, postępować w pocie czoła i niepokojach serca, a wytrwać aż do kresu. Po szczęście prawdziwe, po szczęście uczciwe nie można iść wygodną ścieżką, kwadratami woskowanej posadzki zasłaną, kwiatami pochlebstw usłaną. Na szczęście prawdziwe, na szczęście uczciwe zasłużyć, zapracować trzeba.”
“Ten, kto sam sobie wyda się skończonym ideałem, nigdy już do żadnego istotnego ideału nie tylko nie dojdzie, ale nawet dążyć nie będzie miał ochoty.”
“[...] litość bez zrozumienia to jałmużna bez wartości [...].”
“W Gdyni szla ulicą pani w mini I choć miała piękne nogi to jej słownik był ubogi.”
“Ludzi kochaj, ludzi badaj, z ludźmi żyj”
“Zastanawiała się czy to możliwe, a co więcej, normalne, żeby dwadzieścia lat życia spędzić u boku, kogo chwilami kochasz bardziej niż siebie samą, a chwilami nienawidzisz tak mocno, że masz ochotę wziąć nową żeliwna patelnię i zdzielić go przez głowę.”