Wyszukiwarka

“Miliony lat postępów medycyny nie odkryją sekretów ludzkiej duszy.”

“Bo muzyka jest czymś bardzo ludzkim. Niezależnym od polityki i historii. Czymś ludzkim w sensie ogólnym; powiedziałbym, że muzyka jest przyrodzonym konstytutywnym elementem ludzkiej duszy.”

“Ludzkie dusze też mają rozmaite cery; to, co pasuje do jednej, nie pasuje do drugiej.”

“(...) nie ma czegoś takiego jak klątwa. Istnieją tylko lustra, w których odbijają się ludzkie dusze.”

“... dusza ludzka ma więcej tajemniczych, wrażliwych i nieobliczalnych zakamarków, niż się przypuszcza... ”

“Polityka to historia z rozwiniętymi skrzydłami! Jaka inna dziedzina ludzkiej aktywności wyzwala jednocześnie wszystko co najlepsze i najgorsze w ludzkich duszach?”

“Ludzka dusza to głęboki ciemny las i wszelkich wyborów człowiek dokonuje sam. ”

“Na świecie jest wiele istot, które żywią się ludzkimi duszami, a demony wcale nie są najgorsze z nich.”

“Pośpiech źle wpływa na duszę, a jej nieustanny niepokój wpędza organizm ludzki w chorobę.”

“W jakiś niedający się od razu nazwać sposób przyczepa wygląda niewłaściwie. Zniekształciło ją nieszczęście, tak jak zniekształca ludzką duszę.”

“We wrzasku tym najgłębsza dusza ludzkiej trwogi i udręki trzymała się szaleńczo i beznadziejnie hebanowych wrót zapomnienia.”

“Dwoje ludzi patrzy na to samo, a widzi dwie różne rzeczy – oto niezgłębiona tajemnica ludzkiej duszy.”

“Sam pobyt w Kościele uświęca. Demony stąd uciekają. Odstępują od człowieka, tutaj ludzka dusza może odzyskać spokój. ”

“Dwoje ludzi patrzy na to samo, a widzi dwie różne rzeczy – oto niezgłębiona tajemnica ludzkiej duszy.”

“Lecz esencja zła, największa ohyda ludzkiej duszy, nie kryje się wśród ostrzy i szpikulców; pierwotną brzydotę widać w twarzach tłumu.”

“Wszyscy rozumieli ucieczkę przed wojną, przed rodzajem biedy, która miażdży ludzką duszę, ale nie zrozumieliby ucieczki przed przytłaczającym letargiem i brakiem wyboru.”

“Myślała jednak coraz więcej o tych wszystkich przykrych rzeczach, kryjących się w duszy każdej ludzkiej istoty. Już nigdy nie będzie wydawała sądu - będzie tylko patrzyła i czekała.”

“Hodges czytał, że na Islandii są studnie tak głębokie, że można do nich wrzucić kamień i wcale nie usłyszeć plusku. Myśli, że niektóre ludzkie dusze przypominają te studnie.”

“Najważniejsze blizny są zawsze dobrze ukryte przed wzrokiem. Zwierciadło duszy jest zdolne obnażyć ludzkie słabości, lecz ukazuje zaledwie ułamek siły.”

“Poezja jest to szczery głos duszy ludzkiej, wybuch pewnej formy namiętności. Ten rzut ducha musi być walką o rzeczy nowe, głoszeniem tajemnic nieznanych.”

“Nikt z nich nie wiedział, co go czeka, nikt nie pamiętał, że za każdy czyn ludzki musi zostać zapłacona
cena i dusza powinna być świadoma swoich zobowiązań.”

“Ludzka dusza mieści bowiem nieskończoność pokoi, niektórych olbrzymich, niektórych nie większych od schowka na szczotki, innych zamkniętych, jeszcze innych przepełnionych jasnym światłem.”

“Za każdym razem, gdy wydaje mi się, że znam już dobrze któregoś z oficerów lub marynarzy, przekonuję się, że jestem w błędzie. Miliony lat postępów medycyny nie odkryją sekretów ludzkiej duszy.”

“Na tym wyjątkowo wysokim poziomie artyzmu literatura [...] odwołuje się do tajemniczej głębi duszy ludzkiej, gdzie cienie innych światów przesuwają się jak cienie bezimiennych bezszelestnych statków.”

“Długość życia ludzkiego - to punkcik, istota - płynna, spostrzeganie - niejasne, zespół całego ciała - to zgnilizna, dusza - wir, los - to zagadka, sława - rzecz niepewna.”

“Prorok doskonałe rozumiał niekczemna duszę motłochu, a słysząc wspólny wrzask, zdał sobie sprawę, że żadna ludzka moc nie potrafi nakłonić zebranych do zmiany zdania.”

“Bóg, jakiego noszą w swych sercach biedni mnisi, to potwór, krwiożerczy Baal, dopominający się ciągle o nowe ofiary. Dlatego tak często powtarzać muszą, że jest miłością, miłosierdziem, przebaczeniem, radością ludzkiej duszy.”

“" Złoto, złoto... Raz wlane do ludzkich serc parzy i przepala na wylot. W sercu tworzy się dziura, przez którą dusza wycieka w nieznane, w szarą mgłę listopadowego poranka lub zieloną zorzę styczniowego wieczoru."”

“...istota ludzka- niepowtarzalna, począwszy od charakterystycznego odcienia blond włosów po barwę śmiechu- została sprowadzona do łańcucha ciemnych plamek. (...) Czy wszyscy jesteśmy jedynie łańcuchem chemicznym? Gdzie w tej podwójnej spirali jest miejsce na duszę?”

“Pokuszę się w tym miejscu o następującą analogię: z ludzkim cierpieniem jest jak z gazem. Jeśli wpuścić pewną ilość do zamkniętego pomieszczenia, gaz wypełni je w sposób równomierny i całkowity, bez względu na jego rozmiary. Podobnie cierpienie całkowicie wypełnia duszę i świadomość człowieka, bez względu na to, czy cierpimy ogromnie, czy tylko trochę. Dlatego też rozmiar ludzkiego cierpienia jest pojęciem najzupełniej względnym. ”