Przyczajona groza

„Przyczajona groza“ to kolejny zbiór opowiadań Lovecrafta pod logiem wydawnictwa Vesper. Każda z historii („Przyczajona groza“, „Opuszczony dom“, „Przypadek Charlesa Dextera Warda“, „Zgroza w Red Hook“, “Coś na pragu“, „Nawiedziciel mroku“) jest umiejscowiona w świecie mitologii Cthulhu, ale w wydaniu bez macek, a z udziałem podmiany ciał, mrocznych cieni czy naukowców schodzących na drogę okultyzmu. Są one podręcznikowym przykładem horroru lovecraftowskiego, gdzie nacisk kładziony jest na psychikę bohaterów oraz suspens. Jest więc niepokojąco i wnikliwie, a w każdej historii towarzyszy nam narrator, który „narzuca własne, mylne interpretacje opisywanych zjawisk [...] jakby [...] bał się tego, co opisuje, i jego umysł szukał wymówek, by nie uznać za szybko istnienia zjawisk niezwykłych, w tym tych najbardziej przerażających“*. Kolejne miejsca akcji nakreślone zostały z ogromną dokładnością (były znane autorowi, więc mógł się im przyjrzeć i odbić je na zdania), a każda opowieść to wnikliwe zapisy wydarzeń opisane tak, by zdawały się realne. Jest niemalże naukowo, jest mrocznie i jest niepokojąco.

Lovecraft to nie autor dla każdego. Należy do grona największych twórców grozy i suspensu, jego nadprzyrodzone historie z czasem urosły do fikcyjne mitologii znanej na całym świecie, ale to autor oschły dla bohaterów. Mało jest u niego uczuć, dużo opisów szczegółów, a przykładem, gdzie według mnie zaszło to za daleko, jest jedno z ważniejszych jego opowiadań, czyli „Przy...