Koty Ultharu

Lubicie koty? Nawet jeśli nie, to po lekturze opowiadań HP Lovecrafta dowiecie się dlaczego warto z nimi trzymać.

Te dziesięć opowieści czerpiących z legend i czasów „niezmiernie starożytnych” przeniesie nas do "ziem z jawy i snu" i w otchłań ludzkiej jaźni. Błądząc po odległych lądach, w odmętach przeszłości, w zaczątkach świata zmierzymy się z tym, co niewyjaśnione, co skrywa się w zakamarkach ludzkiej fantazji wywołując nadzieję, lub lęk. Dotkniemy tego co niemożliwe i pogrążymy się w bezkresie snów bardziej realnych, niż rzeczywistość.

To opowieści o powrotach do dzieciństwa, będących ucieczką od rzeczywistości, o gonieniu za marzeniami. O dziwach przyciągających śmiałków poszukujących chwały, czy odmiany od codzienności. I choć niektórym opowieści te mogą wydać się nużące, przez nieśpieszne tempo, brak dialogów i szczegółowe opisy, to jednak zatopienie się w nich przenosi nas w inne światy, które autor tak obrazowo maluje.

Tylko czy jako dorośli, skażeni prozą życia, odarci z wiary w niemożliwe, o poskromionej fantazji, wtłoczeni w ramy rzeczywistości, potrafimy jeszcze śnić, przenosić się w inne światy? Jeśli dacie się ponieść opowiadaniom Lovecrafta doświadczycie tego bez trudu i będą to obrazy, które zostaną z Wami na długo.

"Koty Ultharu" to zbiór opowiadań amerykańskiego pisarza, autora opowieści grozy i fantasy, twórcy mitologii Cthulhu, Howarda Phillipsa Lovecrafta.

W książce "Koty Ultharu" znajdziemy 10 opowiadań o związanych z ukazaniem rzeczywistości na kształt snu, marzenia sennego, a czasem nawet koszmaru. Wyimaginowane światy, w których bohaterowie przeplatają się z klimatami baśni, magią i mitycznymi istotami w charakterze irracjonalny i absurdalny z sprzecznym z zasadami prawdopodobieństwa. Opowiadania, które wzbudziły u mnie największe zainteresowanie to: "Wędrówka Iranona", "Ku niezananemu Kadath śniąca się wędrówka", "Srebrny klucz", czy tytułowe "Koty Ultharu". Uwielbiam zagłębiać się w stuletnich opowiadaniach. Mają one swój klimat i język, który nadaje tym wszystkim historiom charakteru. Często mówią też o tym, że przez słabość ludzką dochodzi do tragedii, czy zagłady. Jednak uważam, że nie każdy czytelnik się w nich odnajdzie. Sam język w jakim są napisane te opowiadania jest dość specyficzny i nie każdemu może przypaść do gustu. Wszystkie te opowiadania mają niezwykły klimat i napisane były przez autora w lata 1918-1927, a sam styl stworzony przez niego określany jest jako horror lovecraftowski. Uważam, jeśli ktoś otwarty jest na różne gatunki literackie, powinien choć raz zmierzyć się z twórczością Lovecrafta.