Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "moral pan nowe", znaleziono 195

Moja miłość jest wyjątkowa i nikt jej nie przyćmi. Odchodząc skradła mi serce". - dedykacja Ramzesa ze ściany grobowca, w którym spoczęło ciało Nefertari.
Nie ma baśni bez morału.
Morze łagodzi stres.
Tylko przez morze głupstw dochodzi się do prawdy".
Nadzieja jest jak morze - ma swoje przypływy i odpływy.
Życie jest jak morze - nie widzisz dna.
Morze czekało na swój czas.
Zrozumieć morze - to nikomu się nie udało.
,,- Morze Potworów. To samo, po którym pływali Odyseusz, Jazon, Eneasz i wszyscy inni.
- Masz na myśli Morze Śródziemne?
- Nie. To znaczy tak... ale nie."
- Co to znaczy? (...)
- ... ja tylko opowiedziałam ci historię. Jeśli na własny użytek chcesz dopisać do niej morał, zrób to, ale nie pytaj mnie o zdanie. Nie jestem zwolenniczką morałów.
Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.
Moralność nie istnieje,to wymysł klas rządzących!
morze suchych traw
wiadomość że nie ma
już Itaki
... zanim zwiędnie jak morał z wczorajszego kazania.
Nigdy nie bój się morza. Nigdy nie waż się myśleć, że morze jest okrutne albo niesprawiedliwe. Tacy bywają wyłącznie ludzie. Morze jest po prostu sobą.
Przeszłość jest tak pełna różnych czasów, jak...jak morze piasku.
Ilustracje są jak wyspy, miejsca, do których zmierza się przez morze słów.
Jak budowali ten hotel, to Morze Martwe było dopiero chore.
Morze takie już jest, po jakimś czasie oddaje wszystko, szczególnie zaś wspomnienia.
Bardzo trudno zmierzyć coś tak mglistego jak morale na polu walki.
Masz zielone oczy. Zupełnie jak woda morska. Zobacz, widzisz jaki ma kolor? Jest przy tym ruchliwa, ale łagodna. Takie są twoje oczy. Dotychczas miałem tylko morze, teraz mam również ciebie. Gdy patrzę w twoje oczy, widzę w nich morze, a gdy będę sam, spojrzę na morze i zobaczę ciebie...
Z bajki o Królewnie Śnieżce wynika morał: „Nigdy nie jedz jabłek”. A z pierwszej wojny światowej wynika morał: „Nigdy nie dokonuj zamachu na arcyksięcia Ferdynanda”.
Morze potrzebuje odpoczynku, tak samo jak człowiek. Jak nie odpoczywa, to się nie rozmnaża.
To, co wiem, to kropelka, a to, czego nie wiem, to całe morze.
Zbocze, strumień, morze kwitnących fiołków. Nie były tutaj same.
Nie stać mnie na polskie morze; ani finansowo ani psychicznie. Mam ludziowstręt.
Nie płacz, małe morze moje,
całe w muszli skryte.
Konik morski jest tu z nami,
uśnij morze pod gwiazdami,
niczym nieprzykryte.
Morska igła nić nawleka,
będzie ci szyć stroje:
modre z wody, białe z piany,
abyś mogło być ubrane,
miłe morze moje...
Historia ta zawierała morał, ale w tej chwili wypadł on chyba kronikarzowi z głowy...
Morze leczy skołatane nerwy, przywraca spokój naszemu sercu
Od dziecka kojarzyłam wyjazd nad morze z korkami, tłumami turystów i parawanami.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl