Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "nowe swymi serce", znaleziono 186

Można uciec od swego życia i swojej przeszłości, ale nie od własnego serca.
Ufaj snom. Ufaj swemu sercu i swojej historii.
"Słuchaj swego serca, wtedy na pewno nie miniesz się ze szczęściem."
Szczęśliwym jest ten, kto zna imię swojego serca. Ten nie utracił go naprawdę.
Szczęśliwym jest ten, kto zna imię swojego serca. Ten nie utracił go naprawdę. Zawsze może przywołać serce z powrotem.
~Mark Blackthorn.
Był sobie kiedyś młody człowiek, który chciał spełnić Pragnienie swego Serca.
Jestem w swoim żywiole, a jest nim wodór spalany w sercu Słońca!
I stary człowiek w jesieni życia swego ma chwile, w których serce jego śni o wiośnie.
W sercu pustyni czy wśród tłumu, co za różnica? Człowiek w swej istocie jest wszędzie samotny.
Każdy ma swoją namiętność, co zżera mu serce, niby robak miąższ owocu.
Słyszę bicie swojego serca. Czuję je. Dziwne, jak można niekiedy czuć własne serce. A przecież przez większość czasu nie zwraca się na nie uwagi.
Bo zaczynam myśleć, że właśnie na tym polega prawdziwa miłość. Na poświęceniu siebie. Rozdarciu swojego serca na strzępy, by serce ukochanej osoby mogło pozostać w całości.
"Wróciłaś do mnie jak nawałnica
Piękna, oślepiająca i destrukcyjna
Niszcząc wszystko na swojej drodze
W tym moje serce, lecz nie tylko"
Jeśliby można pozbyć się swego serca, swojej pamięci (i mózgu też) i z kolei wyposażyć się w nowy komplet tych rzeczy, życie stałoby się cudownie zabawne.
... miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serce do serca.
Z każdego kąta żałość człowieka ujmuje,
A serce swej pociechy darmo upatruje.
Jaki sens ma życie, jeśli nie jesteś gotów walczyć o prawdę swego serca, nawet ryzykując zranieniem?
Módl się(...), aby samej nigdy nie oddać swego serca komuś, kto ci je złamie bez względu na to, czy będzie z tobą czy też nie.
Najtrudniej jest dać serce. Najtrudniej jest przyjść do kogoś, posiedzieć, pogadać, ofiarować swój czas.
Wyglądała, jakby godziła się ze śmiercią swej ofiary i przyjmowała skazę na sercu jako zapłatę za zemstę.
...wie­rzę w mi­łość; mi­łość to je­dy­na w swoim ro­dza­ju prze­no­śna magia. Nie sądzę, by była za­pi­sa­na w gwiaz­dach, ale wie­rzę, że krew do krwi cią­gnie, dusza do duszy, a serce do serca.
Wierzę w miłość; miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serca do serca.
Wierzę w miłość; miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serce do serca.
Wierzę w miłość; miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serca do serca.
A gdy układali się do snu, nadal wsłuchiwali się w muzykę swoich serc, recytując słowa Hymnu do miłości: nie szuka swego, nie unosie się gniewem, nie pamięta złego.
Każdy jest zdolny do miłości. Nawet najgorsi, pozbawieni serca ludzie na swój sposób kochają. Nawet jeśli tylko przez chwilę. Nawet jeśli ich miłość jest chora.
Żaden ogień, żaden niepokalany blask czystości nie dorównuje temu, co człowiek może nagromadzić w głębi swego serca.
Kiedy serce człowieka jest jak klatka, z której uleciały wszystkie mroczne ptaki, jest wolny, jest lekki. I chce, żeby jego sępy wróciły. Tęskni do swoich zwykłych walk, do swoich bezimiennych, próżnych wysiłków, do swojego gniewu, cierpienia i grzechów.
Serce moje spętane zaklęciem piękności. Nic nie będzie w stanie zniszczyć mej miłości. Choć jak świeca się spalę, cieniem swym się stanę, nie zazdroszczę sercu swobodnemu wolności. Mnie są przeznaczone kajdany miłości.
Podanie na tacy swojego serca żadnej kobiecie nie przyniosło niczego dobrego, szczególnie żonom kanibali i kardiochirurgów...
© 2007 - 2024 nakanapie.pl