Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "pan lecz i odbicia", znaleziono 83

Ale literatura jest odbiciem życia.
Obraz to wszystko, co stanowi tylko odbicie rzeczywistości.
Profesor, nie profesor, każdemu może odbić.
Każdy ma swoje dno i musi sam się od niego odbić.
To przekleństwo starości - wszystkie rzeczy są odbiciami innych.
Twarz jest odbiciem serca. Masz tyle lat, co twoje serce.
Odbicie w lustrze przyciąga mnie do niej, ale kiedy się zbliżam, widzę prawdziwą siebie.
.ludzi najbardziej oburzają przywary, które są lustrzanym odbiciem ich własnych.
Gdy się jest tylko odbiciem, co się z nami dzieje, kiedy pierwotny obraz przestaje istnieć?
Człowiek jest najgłębiej uzależniony od swojego odbicia w duszy drugiego człowieka.
Być jak płynąca rzeka Milcząc w środku nocy Bez strachu przed jej mrokiem Gdy na niebie gwiazdy - być ich odbiciem Kiedy niebo zaciąży chmurami A chmury jak rzeka wodą się staną Być ich odbiciem beztroskim W spokojnych głębinach.
…jesteśmy jak lustra. Wszystko, co dostrzegamy w świecie, czego doświadczamy, stanowi odbicie tego, co nosimy w sobie.
Poczucie humoru jest bowiem odbiciem stanu psychicznego, w jakim człowiek akurat się znajduje (...).
"Najgorsze były właśnie takie momenty, gdy uświadamiała sobie, że niektórym nie jest już dane uśmiechnąć się ani do własnego odbicia, ani do nikogo innego."
Najgorsze były właśnie takie momenty, gdy uświadamiała sobie, że niektórym nie jest już dane uśmiechnąć się ani do własnego odbicia, ani do nikogo innego.
Orkiestra jest odbiciem społeczeństwa, bo i tu, i tam tymi, którzy i tak już muszą robić najgorszą robotę, jeszcze na dodatek się pogardza.
Gdziekolwiek Will spojrzał, dostrzegał swoje odbicie. Co stanowiło dobre przypomnienie o roli, jaką miał tu odegrać.
Uśmiechnął się do swojego odbicia w lustrze. Był blady, nie panował nad tikami. Strach zawsze przypominał mu, że żyje.
"Wszystko, co robimy w życiu, ma swoje odbicie gdzieś indziej. Wpływa na życie innych ludzi i nasze własne także."
Ciało jest odbiciem tego, czym żyje dusza, a dusza odciska w ciele stempel wieczności
Wpatrując się w te błyszczące drobiny, widziałam dziesiątki swoich odbić. Gorączkowo zastanawiałam się nad jedną istotną kwestią.
Prawdziwej cnoty nie można skalać podejrzeniem; mącąc wodę zacieramy odbicie gwiazd, lecz gwiazd samych nie gasimy.
Z filozoficznego punktu widzenia fotografia jest odbiciem naszej duszy, pragnieniem odnalezienia doskonałości i piękna nawet w brzydocie.
Wyobraź sobie, że jesteś w pokoju pełnym luster odbijających Twoje ciało. Jak udowodnisz, że to ty jesteś prawdziwą Niną a pozostałe to twoje odbicia? Jeśli przepadkiem przyszedł Ci do głowy pomysł, by potłuc lustra, by zniszczyć odbicia, popełniasz błąd. Przemoc nigdy nie prowadzi do Prawdy. Mogłabyś pokaleczyć się odłamkiem luster. Rozwiązanie jest prostsze. Jeżeli chuchniesz na lustra, pokryją się one parą. Odbicia znikną i tylko Ty, prawdziwa Nina, będziesz widoczna.
Okłamanie innych było bardzo proste, jednak spojrzenie sobie w twarz i powiedzenie tego samego swemu odbiciu w lustrze sprawiało jej autentyczny ból.
Oto myję ręce, a popękane lusterko ukazuje mi moje odbicie, jak gdyby zawieszone w czasie. To jestem ja, ta chwila nie przeminie.
Unikała swojego odbicia. Nie chciała patrzeć na wołające o pomoc oczy. Kobieta w lustrze była jej obca. Nienawidziła jej za dręczące ją lęk i bezradność.
W ciemności wstyd nie istnieje, łatwo go ukryć nawet przed samym sobą. Pojawia się za dnia, kiedy trudno jest omijać odbicie swojej twarzy w lustrze.
Ludzie, którzy władają biblioteką, zetknęli się z książką, z życiem odbitym, stali się poniekąd sami już tylko lustrzanym odbiciem rzeczywistości żyjących ludzi.
[...] Jego natura jest szczególna przez sam fakt, że piękno najbliższe jest platońskiej Idei, światu wzorowanych istnień i zjawisk, których marnym odbiciem jest świat materialny.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl