Wyszukiwarka

“Nadeszła piątkowa noc 1949 roku i goście powoli zaczęli się schodzić. Obie z Gajrą byłyśmy przyzwyczajone do wizyt. Dziesięć lat wcześniej, w czasie wielkiej czystki, władze aresztowały i rozstrzelały naszego ojca, pisarza Artjoma Wiesiołego, uznanego za wroga ludu, a kilka lat później zesłały do obozu koncentracyjnego naszą matkę = za sam fakt bycia jego żoną.”

“– Pa­nie na­czel­niku, praw­dziwe ży­cie to nie se­rial o Bo­re­wi­czu czy in­nym ojcu Ma­te­uszu – wy­ja­śniła. – My mu­simy tro­chę w spra­wach po­rzeź­bić. Nie mamy ta­kiego ta­lentu jak ksiądz z So­snow­ca. – Z San­do­mie­rza – po­pra­wił ją Łu­kasz. – Z tego sa­mego, z któ­rego po­cho­dzi znany pi­sarz Mi­chał Śmia­łek. – Śmie­lak – tym ra­zem to Sęk po­pra­wiła jego.”