Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "sercem bez dawac", znaleziono 55

Jestem bezinteresowna w miłości, jak we wszystkim. Nie pożyczam serca na lichwę; jeżeli je daję, to w czystej darowiźnie.
Lepiej żyć odwieszając na kołek dawne zwyczaje, niż ginąć od kołka wbitego w serce.
Nie możesz wiedzieć wszystkiego. Możesz tylko iść za głosem serca i rozumu, i dawać z siebie to co najlepsze.
Nadciśnienie rzadko daje jakieś objawy ostrzegawcze- jednak nieleczone może prowadzić do bardzo poważnych konsekwencji jak udar czy zawał serca.
Właśnie dlatego nie chcę mieć z tobą nic wspólnego. Teraźniejsza wersja ciebie daje mi w kość, ale to ta poprzednia złamała mi serce.
To musi być naprawdę miłe, mieć dokąd wracać. I czuć, że przynależy się do tego miejsca całym sercem. Szkoda, że ja od dawna nie czułam nic podobnego.
Niech pan wie, panie kapitanie, że kobiet trzeba słuchać, odgadywać ich myśli i brać je do serca, kupować prezenty, dawać kwiaty, zachowywać się po rycersku.
Świat dawał im znaki, ale oni, jak wszystkie zagubione dusze, widzieli tylko siebie, ponieważ w prostocie swoich serc sądzili, że piękno jest jedynie ich udziałem.
Chociaż jej życie wróciło do normy, nosiła w sobie maleńką część Jacka, jak ciepły samorodek złota w sercu, który ogrzewa i daje ukojenie, ale także rani.
Nie ma jednak na świecie przedmiotów, które wypełniłyby pustkę w naszych sercach. Musimy zrozumieć, że tworzenie daje o wiele więcej przyjemności niż kupowanie przedmiotów tylko po to, żeby je potem wyrzucić.
Wierzę w ludzi, w dobro i ciepło, które noszą w sobie i które dają drugiemu człowiekowi. W ich wrodzoną łagodność i serce. W to, że obecność może być szczęściem i dawać szczęście. Obustronne. Anioły są w nas.
Przyjaźń nie polega na ciągłym dawanu. I jeszcze, i jeszcze. Żadna studnia najgłębszego serca nie jest bez dna. Przyjaźń to wymiana - emocji, uczuć, pewnego rodzaju doładowania wewnętrznych akumulatorów.
Wierzę, że nareszcie mogę mieć to, czego pragnęłam od dawna, ale gdzieś w sercu odczuwam delikatne obawy. Tak jakby to, co czuję teraz i co we mnie wzrasta, miało zostać mi odebrane.
Moje małżeństwo nauczyło mnie, że prawdziwa miłość to ta, którą się daje, nie ta, na którą się czeka. Nie bierze początku z zewnątrz człowieka, ale w jego wnętrzu. W sercu, które zdolne jest dawać. I jej siła zależy od tego, ile się chce dać...Wszyscy jesteśmy stworzeni do miłości, ale nie każdy znajduje w sobie dość odwagi.
Starzy aktorzy po raz tysięczny odgrywający sceny z czasów młodości, sztukę. do której już od dawna nie pasują i nie mają do niej serca. Ku mojemu własnemu zaskoczeniu na te myśl zrobiło mi się ich odrobinę żal.
[…] ludzkim życiem nie kierują wyłącznie popędy. Owszem, często dominują w życiu, ale nie jesteśmy zwierzętami. Od nich odróżnia nas rozum, który daje nam kontrolę nad naszymi potrzebami, i serce, które zdolne jest do altruizmu.
Nie angażuj się emocjonalnie w romans. Kiedy oddajesz ludziom serce, dajesz im okazję, by cię zranili, a to prowadzi do zgorzknienia. Nie chcesz, żeby pojawiła się między nami gorycz, prawda?
Strzeż się kobiet i książek, bo od nich płynie płochość obyczajów i pycha. Bądź pokornego umysłu i serca. Bóg daje maluczkim jaśniejsze zrozumienie rzeczy niż to, którego uczeni nauczyć mogą.
Nieraz pytam siebie, ilu ludzi utrzymuje się na powierzchni dzięki powrotom do dawnych przeżyć, pielęgnując pamięć o czymś tak wspaniałym, że sama myśl o jego utraceniu potrafi złamać serce.
zawsze trzeba akceptować miłość. Trzeba ją też dawać, gdy ktoś jej potrzebuje, bo druga szansa może się nie zdarzyć. Wiem również, że dopóki ktoś nie złamie ci serca, nigdy nie poznasz piękna miłości. [Matka i córka]
Nie bój się zaryzykować, bo możesz tego kiedyś żałować. Życie bardzo rzadko daje nam drugie szanse. A opcja złamanego serca zawsze wchodzi w grę, więc czy nie warto sprawdzić, jak to się potoczy w tym przypadku?
Gdy dusza skażona jest niewyobrażalnym bólem, wybaczenie staje się rodzajem nieosiągalnego celu. Droga do odkupienia win zawsze pokryta jest cierniami. Nie da się jej przejść bez przemiany serca i utraty dawnego siebie.
Nie można dawać komuś nadziei, jeśli wiesz, że nie spełnisz oczekiwań drugiej osoby. Nie można wydrapywać komuś ran na sercu, nie można rzucać słów na wiatr, z wiatrem też nie. Nie można mówić „kocham”, kiedy się nic nie czuje. Nie można obiecywać, kiedy wiesz, że i tak nic z tego nie będzie. Nie można wielu rzeczy.
Zło jest wszechmocne, potrafi zawładnąć najbardziej niewinnym sercem. Jest próżną nadzieją na łatwe spełnienie najskrytszych marzeń i zarazą, której ciężko nie ulec. Ale w ostatecznym rozrachunku nie daje nic więcej prócz zbrukanej duszy.
Kobiety są w naszych sercach, jak plakaty na murach. Aby zasłonić pierwszy, naklejamy drugi, który go zupełnie przykrywa. Może jeszcze dopóki klajster jest miękki, a papier wilgotny, przeświecają barwy dawnego plakatu. Ale wkrótce nie ma po nim śladu. Jeżeli zaś ostatnio przytwierdzony afisz odkleja się, wtedy zostają usunięte obydwa razem, a pamięci i serce staja się nagie, jak mur.
Szczera miłość jest wolna od egoizmu. Ktoś staje się dla nas tak ważny, że potrafimy zwalczyć dla niego naszą najgorszą wadę, zmienić nawyki i myślenie. Nieśmiało, w głębi serca spodziewamy się wzajemności, choćby odrobiny tego, co sami dajemy.
Tak właśnie powinni postępować rodzice. Powinni instynktownie napełniać serca swoich dzieci miłością. Obdarzyć je zrozumieniem, współczuciem. Dawać im wiedzę, by w dorosłym życiu nikt nie przyćmił ich płomienia. By płonęły najjaśniej i nikt nie mógł ich zgasić.
Nie nosiła pierścionka od dawna, a konkretnie od kiedy zaczęły puchnąć jej palce, ale teraz chciała mieć go przy sobie. Stanowił część jej historii. Mężczyzna, od którego go dostała, najpierw wypełnił jej serce płomiennym uczuciem, by potem pozostawić po sobie ziejąca pustkę. Wyrwę, której nie dało się zasypać.
- ZABIJ MNIE! - A potem oczy Newta oprzytomniały, jakby na jedną, ostatnią rozdygotaną chwilę stał się z powrotem dawnym sobą, i jego głos złagodniał. - Proszę, Tommy. Proszę.
Z sercem osuwającym się w czarną otchłań Thomas pociągnął za spust.
-ZABIJ MNIE! - A potem oczy Newta oprzytomniały, jakby na jedną, ostatnią rozdygotaną chwilę stał się z powrotem dawnym sobą, i jego głos złagodniał. - Proszę, Tommy. Proszę.
Z sercem osuwającym się w czarną otchłań Thomas pociągnął za spust.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl