Wyszukiwarka

“Żaden człowiek nie powinien zakładać, że dokładnie wie, czego potrzeba innemu człowiekowi. ”

“Ludzki mózg nie znosi chaosu, pragnie odpowiedzi i wyjaśnień, żeby zaznać spokoju.”

“Aby zrozumieć doświadczenia drugiego człowieka, trzeba rozmontować świat oglądany z własnego punktu widzenia i zbudować go na nowo, tym razem z perspektywy tamtej osoby
(John Berger. A Seventh Man, 1975) ”

“Ludzie może i nie są idealni, ale nie są potworami.”

“Każda podróż zaczyna się od pierwszego kroku. Wypędź z umysłu wszelkie "nie dam rady". Jedyne, co cię powstrzymuje, to strach. Odwaga popycha cię do przodu.”

“,,Chwytam jego rękę i ściskam ją mocno, przygotowując się na spotkanie z kamerami. Boję się chwili, w której będę musiała ją puścić...""”

“Wszystko jedno, co mówicie, nie macie prawa głodzić ludzi, karać ich bez powodu. Nie macie prawa odbierać im życia i wolności. To coś, z czym każdy się rodzi i czego nie możecie sobie wziąć. Zwycięstwo w wojnie nie daje wam takiego prawa, podobnie jak lepsze uzbrojenie czy fakt, że jesteście z Kapitolu. Nic wam nie daje takiego prawa.”

“Przedstawienie trwa, dopóki kosogłos nie zaśpiewa.”

“Uważam, że każdy człowiek ma w sobie wrodzone dobro. Wie, kiedy przekracza granicę i staje się zły. To właśnie próba pozostania po właściwej stronie tej granicy stanowi prawdziwe życiowe wyzwanie.”

“Gdzieś tam w dolinie, w dolinie gdzieś
Gwizdek pociągu zanucił pieśń,
Słyszę, najdroższy, pociągu pieśń,
Gwizdek pociągu zanucił pieśń. Zbuduj wysoko, zbuduj mi dom,
Żebym zdołała wypatrzeć go.
Ukochanego, wypatrzeć go,
Żebym zdołała wypatrzeć go. Napisz mi w liście, jak znieść ten świat,
Tu, w Kapitolu, patrzę zza krat.
Czekam w więzieniu, patrzę zza krat,
Tu, w Kapitolu, patrzę zza krat. Fiołki weź sobie, różę daj mnie,
Wyznałam ptakom, że kocham cię.
Tak, tylko ciebie, tak, kocham cię.
Wyznałam ptakom, że kocham cię.”

“Młodym umysłom brak doświadczenia, ale czasem nadrabiają idealizmem.”

“Na niebo kurs wziąłeś,
Na słodkie zaświaty,
A ja tutaj tkwię z nogą w drzwiach,
I nim się wykruszę,
Coś skończyć wciąż muszę
Tutaj, gdzie trzyma nas świat.
Przyniosę ci wieści,
Gdy przebrzmią me pieśni,
Gdy kumpli odprawię z zespołu,
Gdy karty wyłożę i wstanę od stołu,
Gdy spłacę ostatni swój dług,
Bym odejść bez żalu już mógł.
Tutaj, gdzie trzyma nas świat.
Gdzie nie ma już nic z dawnych lat.
Opowiem ci niejedno,
Gdy w szklance ujrzę dno,
Gdy przyjaciół nie będę miał wcale,
Gdy się już wypalę,
Gdy łzy mi obeschną,
Gdy wreszcie oddam się snom
Tutaj, gdzie trzyma nas świat.
Gdzie nie ma już nic z dawnych lat.
Przybędę ze świata krańców,
Gdy zedrę zelówki w tańcu,
Gdy serce na koniec zabije,
Gdy łodzią do brzegu dobiję,
Gdy porachuję się z sobą,
I mnie poniosą do grobu
Tutaj, gdzie trzyma nas świat.
Gdzie nie ma już nic z dawnych lat.
Gdy duszę zostawię w czystości,
Gdy pojmę znaczenie miłości,
Tutaj, gdzie trzyma nas świat.
Gdzie nie ma już nic z dawnych lat.”

“Masz w sobie tyle uroku co zdechła dżdżownica”

“Niszczenie jest znacznie łatwiejsze od tworzenia”

“Nie mogę uwierzyć, że tak normalnie wyglądam na zewnątrz, choć w środku mam kompletne pobojowisko.”

“Pozbierać jest się dziesięć razy trudniej, niż rozsypać.”

“Masz w sobie tyle uroku co zdechła dżdżownica”

“Nie dajcie się zabić”

“Nie chcę być kolejnym pionkiem w ich grze”

“Dwunasty dystrykt-mamroczę.-Tu można spokojnie umrzeć z głodu.”

“-Jeszcze raz? Dla widowni?- w jego głosie nie słyszę gniewu. Brzmi głucho, co jest jeszcze gorsze. Chłopiec z chlebem już zaczął się ode mnie oddalać.”

“Długo i szczęśliwie żyje się tylko w bajkach.”

“Nie martw się, coś wymyślę. Niszczenie jest znacznie łatwiejsze od tworzenia.”

“Fotografia może być uchwyconą na wieczność chwilą, która już zawsze będzie na ciebie spoglądać. (Brigitte Bardot). ”

“Na zewnątrz można być gwiazdą. Ale w rzeczywistości czuje się wokół siebie pustkę i zwątpienie. Tego rodzaju samotność duszy jest najdotkliwszym z doświadczeń. (Brigitte Bardot). ”

“Czło­wiek rodzi się wolny, a wszę­dzie jest skuty łań­cu­cha­mi”

“Niszczenie jest znacznie łatwiejsze od tworzenia.”

“"Trzymaj się, mała. Wypadki też są częścią życia.””

“Mimo wszystkiego, co się wydarzyło (...) zupełnie się nie zmieniła. Jak podróżnik w czasie rzucony do świata po Armagedonie jest świadoma, że nastąpiła tragedia, ale jednocześnie jest na nią ślepa. Ponieważ ona sama się nie zmieniła, pozostaje obojętna na fakt, że wszyscy wokół niej zmutowali w jakieś dziwne istoty, obce stworzenia na granicy destrukcji.”

“Prezentują się tak niechlujnie, że dociera do mnie, dlaczego Bóg stworzył kobietę. Mężczyzna bez kobiety jest istotą zdezorientowaną i żałosną.”