Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "znosne mamy", znaleziono 67

Życie bez złudzeń byłoby nieznośnie jałowe.
To, że zdarzenia należały do przeszłości, nie czyniło ich bardziej znośnymi.
Z czasem ból staje się znośniejszy. Nie mija, lecz robi się znośny.
Raj był czymś nieznośnym, inaczej bowiem pierwszy człowiek jakoś by się w nim urządził.
Życie z miłością jest bowiem szczęśliwe. Życie dla miłości to głupota. Życie w duchu „gdyby tylko” jest nieznośne.
Tak naprawdę pewnie oboje byliśmy wówczas nieznośni, jak większość świeżo zakochanych par.
Ludzie mają instynkt samozachowawczy i zawsze szukają sposobu, żeby przetrwać, żeby uznać swoje położenie za znośne.
Starość (i ludzka, i kocia) nie jest fajna. Troskliwa opieka może ją łagodzić i spowodować, że stanie się znośna.
Wzajemne codzienne złośliwości mogą sprawić, że życie stanie się nieznośne...dobrosąsiedzkie stosunki to wielkie szczęście.
Głos sekretarki stał się irytujący i nieznośny, jakby brała grube pieniądze za doprowadzanie ludzi do szału.
Być ubóstwionym to rzecz nieznośna. Kobiety traktują nas jak ludzkość swych bogów. Ubóstwiają nas i ciągle nas nudzą, żeby coś dla nich zrobić.
Być ubóstwionym to rzecz nieznośna. Kobiety traktują nas jak ludzkość swych bogów. Ubóstwiają nas i ciągle nas nudzą, żeby coś dla nich zrobić.
W życiu piękne są tylko chwile, jak śpiewał Rysiek Riedel. Poza tym życie ma być znośne i przede wszystkim nie przynosić bólu i cierpienia
Obyś szybko dostał sponsoring jakiejś znanej marki wód mineralnych, bo te suchary są nieznośne bez popijania.
Należałoby - rzekł sobie - wypełnić tę próżnię, którą jestem, a przez to odmienić jej nieznośną monotonię. A zatem wymyślmy coś.
...zawsze się znajdą tacy, którzy uważają, że ich życie stało się tak nieznośne, że najlepiej przyspieszyć przejście na iny poziom istnienia.
Z wiekiem zyskuje się wiele lęków, ale akurat strach przed śmiercią nam przechodzi. A szkoda, bo przez to stajemy się nieznośni. Gubimy przyzwoitość.
Ale może właśnie po to robimy zdjęcia- żeby zdobyć fałszywe dowody i umocnić fałszywe twierdzenie, że byliśmy szczęśliwi. Bo myśl o tym, że w przeszłości ani razu nie byliśmy szczęśliwi, jest nieznośna.
Jan wiedział, że nie ma na świecie Boga, sensu ani szczęścia, jest tylko teraźniejszość i życie, któremu musimy nadawać bieg, by było znośne, a czasem nawet przyjemne.
Stojąc w pustym pokoju, Donald pomyślał o otaczających go trzynastu milionach ludzi zamieszkujących Nowy Jork z przyległościami, i poczuł się przeraźliwie, nieznośnie samotny.
Powinnam ostrzec przed tobą tę biedną dziewczynę - lamentuje. - Nie wiem, czy zniesie twój paskudny charakter. Podziękuj swojemu ojcu. Jesteś tak samo nieznośny jak on.
I nie proszę cię o cholerne wybaczenie ani nic w tym stylu. Po prostu potrzebuję z kimś pobyć, a zdaje mi się, że przed moim wyjazdem byłaś w miarę znośnym kompanem.
Jej myśli od razu złapały się tych niewygodnych wątków i zaczęły wiercić dziurę w mózgu, przywołując nieznośne poczucie winy i przemyślenia dotyczące tego, co można było zrobić inaczej.
Ludzkie ciało to taki cudowny twór natury, że można je niszczyć i przyprawiać o nieznośny ból właściwie w nieskończoność. O ile robi się to oczywiście z odpowiednio długimi przerwami
Piję, bo dzięki temu wszystko jest znośne i chociaż na chwilę mogę zapomnieć o tym miażdżącym rozczarowaniu, jakim jest życie. Gdzie myśleliśmy, że będziemy, a gdzie jesteśmy, nasze oczekiwania się roztrzaskały.
-Został wampirem zaledwie przed kilkoma dniami- powiedziała w końcu w czasie tańca.- Tak mówiłeś. Wcześniej był chłopcem.
- Jeśli ci to w czymś pomoże, podejrzewam, że już wcześniej nieznośny.
Wszak świat był chory, życie nieznośnie ciężkie, a tu oto zdawało się tryskać źródło, tu rozbrzmiewało posłanie, niosące pociechę, łagodne, niosąc ze Szlachetna obietnice.
Po cóż, ach, po cóż wymyśliłam tę paskudną, napuszoną i nieznośną kreaturę?…
Wiecznie wszystko porządkuje, wiecznie się chwali, wiecznie podkręca wąsy i przekrzywia tę swoją jajowatą głowę.
Myśl, że torturują cię mimochodem, że twoim cierpieniom nikt się nie przypatruje (...), że nikt ich w gruncie rzeczy nie chciał, że nikogo nie obchodzą - taka myśl byłaby ci nieznośna.
Wszystko wirowało przed oczami, a w piersiach czuła nieznośny ciężar. Odbierał jej powietrze i dławił serce, które tylekroć razy przeszyte bólem, nadal tętniło wbrew jej woli.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl