Nowa żona

Nie zawiodłam się na autorce, lubię jej styl pisania i zawsze mnie wciągają jej książki. Biorę je w ciemno. I zawsze trudno oderwać się od lektury.
Temat małżeństwa zawsze jest dobrym motywem w kryminałach i jak zawsze się mówi, pierwszy winny zabójstwa to mąż lub żona...
Georgie jest szczęśliwa i dumna, bo spełniło się jej marzenie, jej syn Sam wziął ślub z Lauren, którą znał od dziecka i była jego pierwszą i wielką miłością, a dodatkowo Georgie przyjaźniła się z jej rodzicami Helen i Timem. Młodzi przeprowadzili się do domku na wsi, w sielankowym otoczeniu.
Niestety, ich szczęście nie trwało długo, trzy miesiące po ślubie Sam zadzwonił do Georgie i z płaczem wyznał, że Lauren... nie żyje. Po późnym powrocie do domu zastał ją leżącą w kałuży krwi, wyglądało na to, że spadła ze schodów. Chociaż wszystkim wydaje się, że to wypadek, bo schody są wysokie, kręte i dosyć strome a na dodatek ze śliskiego marmuru, to policja stwierdziła, ze ktoś ja zepchnął z tych schodów. To było z pewnością morderstwo.

Bardzo dobra i wciągająca lektura mówiąca o tym, że tak naprawdę nie znamy drugiego człowieka. Nawet wieloletnia przyjaźń nie daje nam prawa do stwierdzenia, że znamy kogoś na wylot. Książkę czyta się szybko, akcja nie nuży. Rozdziały są raczej krótkie i tak skonstruowane, że po zakończeniu jednego chce się czytać kolejny. "Nową żonę" przeczytałam z ogromną przyjemnością i w przyszłości z nie mniejszą przyjemnością sięgnę po kolejne książki autorki. Powieść oczywiście serdecznie polecam 😊

Miało być długo i szczęśliwie, było boleśnie krótko i do szczęścia raczej daleko.
Sam i Lauren znają się od przedszkola, a ich trwające trzy miesiące małżeństwo kończy się śmiercią dziewczyny.

Historia opowiedziana z perspektywy matki i teściowej jest dość ciekawym zabiegiem, bowiem to osoba stojąca z boku, która bezpośrednio nie uczestniczyła w wielu wydarzeniach, a dopiero po wszystkim próbuje dociec prawdy.
Autorka zbudowała atmosferę złożoną z wielu podejrzeń co do przyczyn i rodzaju śmierci Lauren, a przede wszystkim do tego, kto jest za nią odpowiedzialny. Czy to mąż, z którym nie najlepiej się jej układało? Może zbiegły z pobliskiego zakładu karnego więzień? Czy po prostu pełen niebezpiecznych pułapek nowy dom? A może nieznośne uczucie wyobcowania i samotności wzięło górę w tym odciętym od świata zakątku? Pytania i teorie mnożą się, a na odpowiedź przyjedzie nam trochę poczekać.

Brawa za stworzenie klimatu tak posępnego, niczym burzowe chmury nad bezkresnymi wrzosowiskami Dartmoor. Cały czas czułam ogromne zaniepokojenie i podejrzewałam wszystkich o niecne zamiary. Napięcie wisiało w powietrzu, a długo wyczekiwana burza obrała zupełnie niespodziewany kierunek.

Sue Watson: Nowa żona

Mój najdroższy syn, Sam, żeni się ze swoją ukochaną z dzieciństwa, a ja nie mogłabym być bardziej dumna z mężczyzny, na jakiego wyrósł. Gdybym nie pchnęła ich ku sobie wiele lat temu, mógłby nigdy nie znaleźć tak idealnej dziewczyny, jak Lauren. To prawda, co mówią, że matka zawsze wie najlepiej. Ale kilka tygodni później Lauren jest martwa, a samochody policyjne wypełniają cały podjazd ich idyllicznego, wiejskiego domu. Wyczuwam, że mój syn coś ukrywa. Dlaczego nie chce patrzeć mi w oczy?
W desperacji robię to, co zrobiłaby każda dobra matka: wchodzę do sypialni Sama i Lauren. Nigdy nie będę w stanie zapomnieć tego, co zobaczyłam. Czy mogę oczyścić imię syna? I czy moje życie może teraz też być w niebezpieczeństwie?

To moje drugie spotkanie z twórczością autorki, poprzednim razem czytałam "Kobietę z sąsiedztwa", która bardzo mi się podobała i pozytywnie zaskoczyła, dlatego kiedy tylko zobaczyłam, że @filia wydaje kolejną powieść autorki, wiedziałam, że będę musiała po nią sięgnąć. Język jakim posługuje się Sue jest bardzo przyjemny w odbiorze, co przyczyniło się do tego, że "Nową żonę" liczącą około czterystu stron przeczytałam w jeden wieczór. Autorka stworzyła wciągająca, intrygująca i momentami zaskakującą fabułę, od której nie można się oderwać. Zaś bohaterowie jakich wykreowała są niezwykle autentyczni, wyraziści, to postaci, które nie są krystaliczne, popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji, chwili, dlatego myślę, że śmiało można się z nimi uto...

🖤𝓡𝓮𝓬𝓮𝓷𝔃𝓳𝓪🖤

⭐️𝟖,𝟓/𝟏𝟎

Historię poznajemy z perspektywy Georgie- matki, teściowej i przyjaciółki.
Jej syn Sam poślubił ukochaną z dzieciństwa, ale ich szczęście szybko dobiegło końca, kiedy to Lauren została znaleziona martwa w ich pięknym domu na wrzosowiskach.
Została znaleziona przez Sama, którego wkrótce oskarżono o morderstwo żony.😬

Od tego czasu Georgie będzie starała się dowieść niewinności syna, analizując zachowanie pozostałych bohaterów.
Czy jednak słusznie? Czy na pewno zna go na tyle, że może być pewna jego niewinności?🤔

Jestem zachwycona! 😍
Autorka niesamowicie potrafi nakierowywać czytelnika na nowe ślady, mieszając w jego głowie i sprawiając, że niczego nie może być pewien. Bohaterowie co rusz odkrywają kolejne karty, okazując się różnić od wizerunku, jaki był przedstawiony na początku.
Podobało mi się to, że to przez oczy Georgie poznajemy nowe fakty, bo możemy być zaskoczeni tak, jak ona i poczuć to, co czuje osoba tak naprawdę oszukana. Oszukana przez niby-przyjaciół, którzy przez lata malowali w jej głowie całkiem inny od rzeczywistości obraz, oszukana przez syna, który również zatajał przed nią dość ważne fakty. Wreszcie, oszukana przez swój własny umysł, bo tak naprawdę o wiele wcześniej mogła zauważyć pewne znaki i przesłanki, co do różnych rzeczy.
Moja sympatia w stosunku do bohaterów zmieniała się jak w kalejdoskopie, zwłaszcza jeśli chodziło o Sama, Sadie, ale też rodzinę Lauren i nią samą....