Irena Bujak

To już druga powieść Picoult, którą miałam okazję przeczytać. Niestety mają możliwość porównania tej książki z „Bez mojej zgody” to „Linia życia” wydaje mi się mniej ciekawa mimo tego, że jak wszystkie inne powieści tej autorki wywołuję w człowieku masę emocji. Skłania do refleksji.

Polecam z czystym sumieniem. Warto przeczytać coś innego opisującego świat w sposób magiczny, ale nie sztuczny.

Czytając książkę miałam wrażenie jakbym się dusiła. To wszystko co przeszła Souad i nadal walczyła jest tak nie prawdopodobne dla nas. Ale dla niej i wielu mieszkających tam kobiet to normalne. Souad walczyła o siebie. I mimo tego, że przeszłość cały czas się za nią ciągnęła i ten strach, że ją odnajdą i dokończą wyrok opowiadała o tym co przeszła....

To moje pierwsze spotkanie z Murakami i wiem, że nie ostatnie. Zachwycił mnie swoim stylem pisania. I choć na początku nie wiedziałam, nie rozumiałam co czytam z biegiem czasu to się zmieniało. Przeczytałam ją zaledwie w dwie noce, pewnie przeczytałabym w jedną, ale czytałam ebooka. Zachwycił mnie styl pisania autora. Sprawił, że mógł ze mną robić ...

Książka mnie nie porwała, ale miło spędziłam z nią wieczór. Mimo tego, że przewidywałam jaki będzie koniec czytałam dalej ciekawa zakończenia. A nuż mnie coś zaskoczy ;) Niestety nic mnie nie zaskoczyło, ale jak już mówiłam – nie żałuję. Muszę szczerze przyznać, że postać Jessicki mnie często irytowała mimo tego, że potrafiłam zrozumieć powody jej ...

Lato w Jagódce mnie oczarowało, wciągnęło i zachwyciło. Gabi tak strasznie mi przypomina mnie samą. Wieczna optymistka z prostym przepisem na życie. Ma w sobie coś takiego, że nie można było jej nie polubić. Wielkie brawa za postać Pawła, który zauważył w niej piękno jeszcze przed metamorfozą. Dla niego Gabrysia zawsze była piękna (echhh… spotkać t...

Jestem świeżo po lekturze i jestem pod wielkim wrażeniem. Jest akcja, jest napięcie, tajemnica. A między tym miłość. Taka szczera, prawdziwa, na zawsze. Musze przyznać, że czasem aż mnie dreszcze przechodziły pod wpływem akcji. Nie było momentu żebym się nudziła czy odłożyła ją dla innej książki. Pani Agnieszka stworzyła książkę, która wciąga człow...

Jestem oczarowana. Kujawami, Towianami, Pensjonatem, mieszkańcami Towian… Ja chce odkryć takie miejsce, chce w nim zamieszkać! Zaczarowały mnie opisywane krajobrazy, cisza, spokój. A mieszkańcy? Chciałabym mieć takich sąsiadów. Miłych, uczynnych, zawsze gotowych pomóc i po krótkim czasie traktujących jak rodzina. Poznałam też dzieje pana Dyzia, któ...

Książka jest napisana prostym językiem i porusza trudne tematy. Moim zdaniem warto ją przeczytać ponieważ jest napisana w ciekawy sposób i wciąga czytelnika od pierwszych zdań.

Cóż. Książka mnie nie zaskoczyła. Niczym. Wstąpiłam na chwilę do świata nastolatek gdzie najważniejsze jest poznanie jakiejś gwiazdy. Prawdę mówiąc postawa Rosie mnie denerwowała. Brak zdecydowania, płytkość w pewnych sytuacjach, ośli upór w swoich decyzjach mimo tego, że mogły być złe. No ale czego mogę się spodziewać od czternastolatki, która jes...

Cóż… Małgosia wydaje się kobietą, którą targają różne emocje. Siła, strach, radość, smutek. Jest pełna sprzecznych uczuć, ale pokazuje, że ze wszystkiego można wyjść zwycięsko. I choć czasem irytowała mnie tym, że różne zdarzenia pozostawiała losowi, a potem dziwiła się wynikiem to ją polubiłam. Irytowała mnie jej naiwność względem „przyjaciółek”, ...

Książka mi się średnio podobała, ale miała coś takiego, że musiałam ją skończyć czytać. Jak już wspomniałam wcześniej książka średnio mi się podobała. Nie dostałam tego czego oczekiwałam. A dostałam historię człowieka (do tego być może nie do końca prawdziwą), który tak naprawdę żył z dnia na dzień nie dbając o jutro. Zdanie innych ludzi się dla ni...

Książka jest napisana językiem prostym. Tematy, które są w niej poruszane są trudne: brak akceptacji, chore dążenie matki do tego by córka została modelką, brak stałego miejsca zamieszkania. To wszystko naraz spadło na biedną Izę i nic dziwnego, że dziewczyna żyła w ciągłym stresie. Początkowo sama chciała być modelką lecz po jakimś czasie stwierdz...

Mam mieszane uczucia co do książki. Z jednej strony mi się podobała, a z drugiej strony nie bardzo… Podobał mi się świat Avenidów. Tak misternie zbudowany od podstaw. Mający swoją historię, legendy, kulturę. Za to wielkie brawa. Ale książka nie porwała mnie fabułą. Jak dla mnie była taka no nie wiem. Momentami się nudziłam czytając ponieważ nić się...

Nie czytałam pierwszego tomu, nie wiem jaki był. Ale ten jest bardzo interesujący. Wciąga, interesuje. Brak wiedzy o pierwszym tomie w niczym mi nie przeszkadzał czytając ten tom. Jest to zupełnie inna historia, inni główni bohaterowie. Jestem pod wielkim wrażeniem tego jak autorka stworzyła Agwatron. Praktycznie od podstaw ze wszystkim co trzeba. ...

Czy polecam? Nie wiem… Może powiem tak. Nie żałuje, że ją przeczytałam, ale też nie wiem czy ją zrozumiałam. A jak polecić coś co się nie rozumie?

Książkę wręcz pochłonęłam. Nie sądziłam, że wywrze na mnie takie wrażenie. Muszę przyznać, że bałam się jej i trochę zwlekałam z czytaniem. A teraz tego żałuje. Książka jest napisana przystępnym językiem, pełna faktów, ale nie suchych.

Książka wywarła na mnie bardzo dobre wrażenie. Szybko i przyjemnie się czyta. Nie nudzi, a interesuje. Książka mówi o dokonywaniu wyborów, o rodzinie, przyjaźni, miłości. Pani Smal pisze prostym i przystępnym językiem. Czasem warto pomyśleć bo każdy z nas ma prawo popełnić błąd ważne byśmy odnaleźli swój skrawek ziemi i być na nim szczęśliwym.

Cóż mogę powiedzieć? Jestem pod wrażeniem i to bardzo dużym. Z reguły nie lubię książek, w których jest więcej opisów niż dialogów, ale w tej książce mi to nie przeszkadzało. Znajdziemy tu wiele mądrych przemyśleń. Mamy w niej rozważania o życiu, o kształtowaniu się, o naszych poglądach. O tym jak się zmieniają. Opowiada o nadziei o tym, że zawsze ...

Książka pełna miłości, przyjaźni oraz wiary w lepsze jutro. Moim zdaniem warto ją przeczytać bo to coś nowego na rynku oraz szybko się czyta. A ja już nie mogę doczekać się kontynuacji.

Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Nie zauważałam upływającego czasu. Pani Magda ma coś takiego w swoich książkach, że człowiekowi samemu wypływa uśmiech na twarzy i często wybucha się śmiechem.

Cóż mogę napisać. Czyta się ją szybko i miło spędza przy niej czas. Czytając Złamane serca przypominały mi się czasy gdy sama byłam nastolatką i uśmiechałam się nieznacznie gdy dziewczyny przeżywały to co ja kiedyś. Książka jest ciepła, wesoła i o przyjaźni. Można z niej się nauczyć, że związek i przyjaźń da się pogodzić oraz to, że nigdy nie jeste...

Czytałam ją długo. Prawda. Ale nie dla tego, że mnie nudziła, ale dlatego że musiałam przerywać by ochłonąć. Nie potrafię obiektywnie ocenić tej książki. Targają mną sprzeczne uczucia. Z jednej strony rozumiem mamę Anny- Sarę, a z drugiej mam ochotę wykrzyczeć jej w twarz, że jak ona tak może postępować z Anną. Ale znowuż jak ja bym postąpiła na mi...

Jeśli mamby szczera to muszę powiedzieć, że książka mnie nie zachwyciła. Nie miałam uczucia żeby jak najszybciej ją czytać. Czytając próbowałam zrozumieć o niestety mi się nie udało. Sens opowiadań był dla mnie zbyt mocno ukryty. Książka mnie przytłaczała. Pogarszała już i tak moje chwiejne samopoczucie. Trudno mi ją ocenić, bo jak można ocenić coś...

Jeśli bym musiała opisać książkę jednym zdaniem napisałabym „Książka jest świetna!”